ایندیپندنت فارسی - گروهی از پژوهشگران دانشگاه تگزاس در سنآنتونیو اطلاعات تازهای درباره داروی جدید کاهش وزن به نام «سیپیایسیسی» (CPACC) منتشر و اعلام کردند که در تولید این داروی شگفتانگیز پیشرفتهایی داشتهاند.
به گزارش نیویورکپست، دکتر مادش مونسوامی، پزشکی که هدایت این پژوهش را بر عهده دارد، در زمینه تاثیرگذاری داروی سیپیایسیسی گفت: «پیشرفت زیادی حاصل شده است و منتظر نتایج آزمایشهای بیشتر برای تولید این داروییم.»
او گفت آزمایشهای بالینی احتمالا تا دو ماه دیگر انجام میشود و در حال حاضر، این تیم پزشکی منتظر تایید نهادی است که بر پژوهشهای زیستپزشکی نظارت دارد.
این گروه از پزشکان اعلام کردهاند که قصد دارند داروی کاهش وزن جدید را بهصورت خوراکی یا تزریق وریدی آزمایش کنند، اما به نظر میرسد که مصرف خوراکی دارو ممکن است به دوز بالاتری نیاز داشته باشد.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
آزمایش داروی کاهش وزن سیپیایسیسی روی موشهایی که رژیم غذایی سرشار از قند و چربی داشتند موفقیتآمیز بوده است و نشان میدهد که کسب نتیجه مشابه در انسان نیز ممکن است.
مصرف این دارو همزمان با برنامه غذایی متعادل و فعالیت بدنی موثرتر است، اما حتی برای افرادی که در حفظ عادتهای غذایی سالم مشکل دارند یا نمیتوانند ورزش کنند نیز میتواند نتیجهبخش باشد.
تراویس مادریس، محققی که روی سیپیایسیسی پژوهش میکند، درباره کارایی این دارو توضیح داد: «مصرف این دارو بهتنهایی یا شاید همراه برخی تغییرات جزئی در سبک زندگی، قطعا برای افرادی که به دنبال کاهش وزناند نوعی اتفاق شگفتانگیز است.»
با اینکه سیپیایسیسی هنوز باید چند آزمایش دیگر را نیز پشت سر بگذارد، پیشبینی میشود که در صورت کسب مجوز و ورود به بازار، بتواند سایر داروهای مشهور در این زمینه را کنار بزند.
برخی از داروهای کاهش وزن موجود در بازار انسولین و سوختوساز بدن را هدف قرار میدهند، اما سیپیایسیسی از جذب منیزیم در سلولها جلوگیری میکند و بر نحوه تولید و استفاده از انرژی سلولی تاثیر میگذارد. این تغییر در عملکرد دارو پس از آن حاصل شد که محققان دریافتند حذف ژن کنترلکننده جریان منیزیم در سلولها به موشها اجازه میدهد چربی و قند را بهتر پردازش کنند و در نتیجه، لاغرتر شوند.
برخی بیماران از عوارض جانبی داروی اوزمپیک مانند افتادگی صورت یا انسداد روده شکایت میکنند، اما پژوهشگران هنوز هیچ عارضه جانبی در اثر استفاده از سیپیایسیسی مشاهده نکردهاند.
به گفته پژوهشگران، این یافتهها نتیجه چندین سال کار مداوم است و به نظر میرسد که داروی بهدستآمده خطر ابتلا به بیماریهای متابولیک قلبی مانند سکته را کاهش میدهد و در پیشگیری از بروز سرطان کبد نیز تاثیر زیادی دارد.