سرمقاله نویس «لیبراسیون» در پایان نوشته است : "نمی‌توان زنان ایران را در نبردشان تنها گذاشت آنان به پشتیبانی جامعۀ بین المللی به هر شکل و صورتی احتیاج دارند."

«لیبراسیون» همچنین گزارش مفصلی دارد دربارۀ ازسرگیری گشت ارشاد و سرکوب زنان و جوانان ایران در کوی و برزن و ناتوانی سرکوب نظام اسلامی در برابر عزم و مقاومت زنان ایران.

الناز، دختر جوان ایرانی، به گزارشگر «لیبراسیون» گفته است : "رژیم اسلامی در یک سال گذشته صدها نفر از ما را کُشت و هزاران تن دیگر را دستگیر کرد و زندگی میلیون‌ها ایرانی را دستخوش ناآرامی و دگرگونی کرد. اما، در نهایت این ما، زنان ایران هستیم که به کابوس رژیم اسلامی بدل شده ایم و موجودیت مان در جان رهبران این نظام وحشت انداخته است. هر روز که بدون حجاب اجباری بیرون می رویم رهبران نظام اسلامی را به چالش می‌کشیم و به آنان نشان می دهیم که نمی توانند ما را کنترل کنند."

دختر جوان ایرانی در ادامه افزوده است که او مصمم است و هرگز تسلیم نخواهد شد و "حتا اگر رهبران جمهوری اسلامی با مسلسل و تانک به مصاف زنان و جوانان به خیابان های بیایند، زنان دیگر حاضر نیستند به وضعیت گذشته بازگردند." او سپس افزوده است : "ما هیچ گزینه‌ای جز نبرد نداریم."

گزارشگر «لیبراسیون» در ادامه افزوده است که الناز همانند هزاران زن ایرانی دیگر نمی‌خواهد به حجاب اجباری تن دهد و هیچ چیز و به ویژه ازسرگیری گشت ارشاد نظر و عزم او را در نبرد جاری تغییر نخواهد داد.

دختر جوان ایرانی به گزارشگر «لیبراسیون» گفته است که "برغم برخی ادعاها، رژیم اسلامی کمترین تغییری طی ماه های گذشته نکرده است و تنها تغییر صورت گرفته در این مدت این است که زنان و دختران ایران دلیرتر از همیشه شده‌اند و با ایستادگی خود در مقابل حجاب اجباری آشکارا شهامت خویش را به نمایش می‌گذارند." او سپس گفته است که "نه فقط در این مدت حکومت اسلامی ایران تغییری نکرده، بلکه حتا خشن‌تر از همیشه شده است و اتفاقاً در چنین لحظه‌ای است که نباید عقب نشست. ما ایستاده ایم و در برابر این بی عدالتی ساکت نخواهیم ماند."

خود «لیبراسیون» ازسرگیری سرکوب و گشت ارشاد را نشانۀ نگرانی رژیم اسلامی دانسته است که اینک به دلیل همین نگرانی بخشی از نیروهای خود را در ظاهر لباس شخصی به گشت زنی در خیابان ها و آزار زنانی گسیل داشته که به حجاب اجباری تن نمی‌دهند.

شبنم دختر جوان دیگر به «لیبراسیون» گفته است که حاضر نیست با وجود نگرانی اش از سرکوب و خشونت رژیم اسلامی عقب نشینی کند. او گفته است که ازسرگیری گشت ارشاد همۀ آسیب‌های روحی را از نو زنده می‌کند. اما وجود این ترس به معنای عقب نشینی نیست. او گفته است : "بالعکس برغم این ترس به نبرد خود ادامه می دهیم و اگر این احساس ترس وجود نمی داشت، شهامت ما بی معنا بود."

گزارشگر «لیبراسیون» در ادامه افزوده است : "تشدید سرکوب ماه های گذشته در ایران تنها تشدید نارضایتی های جامعه و واکنش قوّی عموم مردم را در پی دارد"، به ویژه این که رسوایی های جنسی مقامات جمهوری اسلامی، کسانی که با تحمیل حجاب اجباری خود را "مدافع عفت و اخلاق عمومی" جا می زنند اعتباری برای این دست دعاوی باقی نگذاشته است.

"لیبراسیون" همچنین در خصوص تشدید سرکوب ها در ایران به ویژه علیه زنان با آزاده کیان، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه "پاریس-دیدرو" مصاحبه ای انجام داده که در آن پژوهشگر ایرانی-فرانسوی گفته است که سرکوب زنان و ازسرگیری گشت ارشاد در بادی امر نشانۀ ترس حکومت اسلامی از بیداری انقلاب در آستانۀ سالگرد قتل مهسا امینی و همزمان با بازگشایی دانشگاه ها است.

این سرکوب به گفتۀ آزاده کیان پیامی است در عین حال از سوی رژیم اسلامی به دیگر بخش های جامعۀ معترض. آزاده کیان در سخنانش به اعتراف فرماندۀ سپاه پاسداران، حسین سلامی، اشاره کرده که از اعتراض‌های برآمده از مرگ مهسا امینی به عنوان بزرگترین تهدید علیه جمهوری اسلامی ایران یاد کرده است.

او سپس افزوده است که در نتیجۀ نگرانی از همین تهدید بی سابقه، رژیم اسلامی ایران همۀ امکانات خود را برای خفه کردن انقلابی که اسمش را نمی‌آورد و آن را به غرب نسبت می‌دهد، به کار گرفته است. آزاده کیان سپس افزوده است : زنان که به نماد این انقلاب بدل شده‌اند در کانون سرکوب حکومت اسلامی قرار گرفته‌اند.

آزاده کیان تشدید سرکوب‌ها برای تحمیل حجاب اجباری را بی ثمر دانسته است. او حتا بعید دانسته که مجلس شورای اسلامی لایحۀ مربوط به "عفاف و حجاب" را در قالب و شمایل کنونی به تصویب برساند. هدف حکومت، به گفتۀ او، ترساندن زنان و مردانی است که به اعتراض‌های خود همچنان ادامه می‌دهند، به ویژه این که از نگاه رژیم اسلامی نتایج تشدید تدابیر سختگیرانه کاملاً ناروشن هستند. به گفتۀ آزاده کیان رهبران جمهوری اسلامی می‌ترسند که خود پلیس از اجرای چنین تدابیری امتناع ورزد. او در جای دیگری از سخنانش افزوده است که اعتراض و اتحاد از میان نرفته، حتی اگر در نتیجۀ سرکوب و دستگیری‌های گسترده فروکش کرده باشد.