پای من به این بحث نالازم در شرایط فعلی و در محیط بی در و پیکر و بی اثر اینترنت باز شد چرا که مطلب دکتر عبدالکریم سروش در باره بدبختی ۷۰ ساله بعد از دوران کودتای ۳۲ بر من گران آمد و از این همه بی انصافی شخصی و علمی در عجب ماندم.
همان طور که گفتم بحث غیر علمی و شعاری در باره ی کودتای ۲۸ مرداد، بعد از ۷۰ سال نه اثر سیاسی بر جامعه ی امروز ایران دارد و نه اثر اجتماعی.
ولی خب وقتی موضوعی حتی نامربوط مورد توجه عوام اینترنتی قرار می گیرد گیرم حکومت نکبت هم از آن بهره برداری سیاسی کند، دیگر نمی توان صم بکم در گوشه ای نشست و بر یاوه گویی ها چشم بست.
در مورد حادثه ی ۲۸ مرداد، خیلی جالب است که متخصصان و فک جنبانان نظر دهنده در این مورد، هیچ یک کوچک ترین اشاره ای به موضوع شوروی ها و کمین آن ها برای استفاده از موقعیت به وجود آمده در اثر تزلزل و تضعیف نظام وقت نمی کنند و یک بند در باره ی امریکا و شعبان بی مخ و دلارهای اهدایی و رزم آرا و غش کردن مصدق و حصر او سخن می گویند تو گویی در آن بالا، در شمال ایران، خاصه بعد از تجربیات دمکرات های کردستان و آذربایجان و فرو کردن دندان روس ها در پیکره ی ایران آن ها همین طور یک ناظر بی طرف و بی اثر بوده اند.
نه جان ام! درست است که از حزب توده متنفر هستید و کتاب های این حزب را برای این که دستان تان نجس نشود با انبر هم بلند نمی کنید اما کتاب های متعددی که حزب در خصوص ۲۸ مرداد منتشر کرده را دست بگیرید و بخوانید و ببینید که اگر دولت ملی دکتر مصدق بر سر کار می ماند، و آن چه کودتا می نامیم اتفاق نمی افتاد، روس ها با بهره گیری از اعضای علنی و مخفی خود در ارکان ارتش و نهادهای کشور چه بر سر ایران می آوردند و نه دکتر مصدق بلکه کل ایران طعمه ی آن ها می شد و به همین خاطر بود که دکتر مصدق آگاهانه و با شرافت بسیار، در اندرونی خانه اش فرستاده ی حزب توده را از دخالت توده و اعضای مخفی اش علیه عوامل کودتا و برگزاری راهپیمایی و مقاومت بر حذر داشت و گرفتار شدن و تن دادن به کودتای امریکایی و «اراذل و اوباش» را به نابود کردن کشور توسط روس ها ترجیح داد و از درست شدن ایران شمالی ایران جنوبی بر وزن ویتنام شمالی و ویتنام جنوبی جلوگیری کرد.
آری. اینترنت جای این بحث ها نیست ولی همین قدر بگویم که تاریخ ۲۸ مرداد را از زبان حزب توده بخوانید تا این طرف ماجرا را هم ببینید و از نظر سیاسی به امریکا حق بدهید که بخواهد به خاطر منافع منطقه ای و بین المللی اش حکومتی متزلزل و ضعیف، هر چند ملی و دمکراتیک را بر بیندازد.
چه شد که سید علی به سراغ دکتر علی رفت؟