کشف بقایای صدهزار ساله از سکونت انسان در غار شوپری رستم‌کلا در مازندران
ایندیپندنت فارسی - سرپرست هیئت باستان‌شناسی می‌گوید در میان یافته‌های غار شوپری، از دوران پارینه‌سنگی، نشانه‌هایی از گونه‌های منقرض‌شده جانوری مانند اسب‌ها و خرس‌های عظیم‌جثه کشف شده است
پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ایران روز چهارشنبه هشتم شهریور اعلام کرد که باستان‌شناسان موفق شدند پس از کاوش در غار «شوپری»، واقع در شهر رستم‌کلا در استان مازندران، کهن‌ترین ساکنان این استان را، که بیش از صدهزار سال قبل و در دوران پارینه‌سنگی زندگی می‌کرده‌اند، شناسایی کنند.
در دومین فصل لایه‌نگاری غار شوپری، برای اولین بار بیش از چهار متر از نهشته‌های باستانی متعلق به دوره پارینه‌سنگی در محوطه غار شناسایی و اعلام شد که با توجه به برآوردهای اولیه و تاریخ‌گذاری نسبی، قدمت بقایای باستانی به دست آمده از غار شوپری به بیش از صدهزار سال پیش می‌رسد.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
حسین رمضان‌پور، سرپرست هیئت باستان‌شناسی مستقر در رستم‌کلا، واقع در غرب شهرستان بهشهر، گفت: «غار شوپری، که در جنوب رستم‌کلا و دره مهربان‌رود واقع شده، از بزرگ‌ترین غارهای شناخته‌شده در مازندران است که بیش از ۷۵ متر طول و بیش از ۷۰۰ مترمربع مساحت دارد. این غار را در سال ۱۳۹۹ شناسایی کردیم و با توجه به برآوردهای اولیه و تاریخ‌گذاری نسبی، قدمت بقایای باستانی به‌دست‌آمده از آن به بیش از صدهزار سال گذشته باز می‌گردد. این بقایا شامل دست‌افزاهای سنگی و فسیل استخوان‌های جانورانی است که توسط انسان‌های عصر پارینه سنگی شکار شده‌اند.»
رمضان‌پور همچنین با اشاره به اینکه در میان این یافته‌ها نشانه‌هایی از گونه‌های منقرض‌شده جانوری در دوره‌های یخبندان مانند گونه‌هایی از اسب‌ها و خرس‌های عظیم‌جثه به دست آمده است، افزود: «بقایای بسیار فراوان استخوان‌های جانوری به دست آمده [است] که اثر قصابی با ابزارهای سنگی بر روی آن‌ها بر جای مانده است. همچنین، بقایایی از دوره نوسنگی با قدمت بیش از ۷ هزار سال از لایه‌های سطحی غار شوپری به دست آمده [است] که نشان از ارتباطات پیش از تاریخ ساکنان جنوب شرق مازندران با نواحی شرقی و شمال شرقی ایران و نواحی جنوبی آسیای میانه دارد.»
عصر پارینه‌سنگی از حدود ۳.۳ میلیون سال پیش تا زمان عقب‌نشینی یخچال‌ها از نیمکره شمالی، در فاصله سال‌های ۱۰ هزار تا ۸۵۰۰ قبل از میلاد، ادامه داشته است. به پارینه‌سنگی عصر سنگ‌کهن و دیرینه‌سنگی نیز گفته می‌شود.
سرپرست این هیئت باستان‌شناسی گفت که بقایای به‌دست‌آمده شامل ظروف سفالی منقوشی است که به لحاظ سبک و فرم متناسب با فرهنگ‌های سنگ چخماق و جیتون است.
او گفت: «با گذشت بیش از ۷۰ سال از نخستین پژوهش‌های باستان‌شناسی پارینه‌سنگی در مازندران، غار شوپری نخستین بقایای انسانی عصر پارینه‌سنگی را در این منطقه به ما نشان می‌دهد. این یافته‌ها به‌دلیل جایگاه کریدور جنوب دریای مازندران در مسیر گونه‌های مختلف انسانی از اوراسیا به سمت آسیای میانه بسیار اهمیت دارد.»
حسین رمضان‌پور در ادامه با بیان اینکه نتایج لایه‌نگاری غار شوپری نشان می‌دهد طول دوره زیست انسان در دوره‌های یخبندان و بین یخبندان بسیار زیاد بوده است، افزود: «اینکه آیا گونه‌های انسانی مانند نئاندرتال‌ها یا انسان دنیسوا در این منطقه در دوره پارینه‌سنگی می‌زیسته‌اند یکی از مهم‌ترین پرسش‌هایی است که اکنون با توجه به یافته‌های غار شوپری مطرح شده است.»
دولت‌های جمهوری اسلامی بارها نشان داده‌اند که علاقه‌ای به حفاظت از آثار باستانی و اماکن تاریخی ایران ندارند و در دهه‌های گذشته، شمار زیادی از اماکن باستانی و اقلام تاریخی با قدمت چند هزار ساله به‌دلیل سهل‌انگاری مسئولان از بین رفته یا به دست سارقان و قاچاقچیان اشیای تاریخی سرقت شده است.
این موضوع باعث شده است که هر بار، پس از انتشار خبر کشف اشیای باستانی در ایران، شماری از شهروندان در شبکه‌های اجتماعی از پیدا شدن آن‌ها ابراز نگرانی کنند و بگویند به‌دلیل وجود فساد گسترده در نهادهای حکومتی و دولتی، احتمال نابودی یا خارج شدن این اشیای تاریخی از ایران مانند سال‌های گذشته زیاد است.
