از دیدن عکس آبپاش به دست حاج ابرام پروپکانی معروف به دکتر شیش کلاسه، با ردای سفید و کاملا مشابه رهبر مشعشع انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله آسد علی خامنه ای بسیار مشعوف و شادمان گشتم.
اولین دلیل مشعوفیّت من، مشخص شدن تکلیف آینده ی ما بود که بعد از سقط شدن آسدعلی چه کسی کشور را اداره خواهد کرد و بعد از ارتحال جانسوز ایشان خبرگان رهبری بلافاصله چه کسی را به جای او خواهند نشاند.
دومین دلیل اما،،، کارآموزی حاج ابرام در تقلید از مرجع شان است که باز خیال مرا برای آینده ی کشور آسوده کرد.
از کارهای مهم و راهبردی که رهبر معذب همیشه انجام می دهند یکی همین آب بستن به پای نهال بی نواست که قرار است روزی درختی تنومند مثل سرکوبگران جمهوری نکبت شود ولی به خاطر آب زیادی که به پایش ریخته می شود، زردنبو و مریض احوال (چیزی شبیه به همسر مکرمه ی رهبر آینده) از آب در می آيد.
در گذشته آقای آسدعلی ضرورت فراگیری اصول رهبری را از امام راحل در نیافته بودند، و همینجوری به اشاره ی شهید راه استخر فرح، حضرت حجت الاسلام هاشمی تبدیل به رهبر شدند و هر چه در مجلس خبرگان قسم و آیه آوردند که بابا بخدا من این کاره نیستم و وای به حال مردمی که من بشوم رهبرشان، به او گفتند نه جان شما، محال است غیر از شما کس دیگری رهبر شود و خود امام موقعی که در تلویزیون شما را در کنار مرحوم کیم ایل سونگ در سفرتان به کره ی شمالی دیدند، با لبخند فرمودند اصلا جامه ی رهبری را به تن درب و داغون آقای خامنه ای دوخته اند و این بدبخت مثل مسعود شصت چی به صورت اشتباهی انتخاب و از بالای آبشار نیاگارا به پایین هُل داده شد.
من از آقای آسدعلی تقاضای عاجزانه دارم دستور فرمایند دو سه جور کلاس برای رهبر آینده گذاشته شود، که دستکم به قدر خود ایشان ما مثلا از پر رو گری، وقاحت، فحاشی به دنیا، ناله و استغاثه در مواقع بحران های سیاسی و این که من کاره ای نیستم و جسم ناقصی دارم و امثالهم بهره مند شویم و جای خالی ایشان را بعد از رحلت احساس ننماییم.
ضمنا آقای دکتر اگر نزد خود ایشان چند جلسه درس سخنوری داشته باشند تا حرف زدن یاد بگیرند و بتوانند ۴۰ دقیقه رطب و یابس با کلماتی دستکم صحیح بیان فرمایند ممنون می شویم.
