3- البته غرب در چند سال گذشته موفق گردید که منابع مالی نظام اسلامی که گفته می شود بالاترین تامین کننده هزینه حماس می باشد، را تا مقدار زیاد محدود کند.[1] با این وجود نمی توان انکار کرد که تجهیزات نظام اسلامی و از آن میان موشک هنوز به حماس از راه سوریه و لبنان می رسد. در این جا پرسش مهم این است که آیا اسراییل به ایران برای انتقام جوئی دست به حمله هوایی خواهد زد یاخیر؟ این امری روشن است که هر حکومت در تله برای رهایی، نخست روی به دشمن خارجی خواهد زد تا بتواند زمان برای ترمیم زخم های خود خریداری کند. حکومت گرفتار در تله هم حکومت کنونی اسراییل و هم حکومت اسلامی می باشد.

4- پس از سال ها چرخش به راست در اسراییل، بر این پندار که می توان به تضمین امنیت بیش تر دست یافت، مردم اسراییل با این واقعیت روبرو می گردند که بالاترین آسیب به امنیت در 50 سال گذشته در دوران سروری دست راستی ها و همدستان مذهبی تندرو شکل گرفت. اسراییل که زمانی می توانست به جامعه لیبرال خود بنازد، زیر نفوذ این نیروهای ضد لیبرال همراه با گروه بزرگ مهاجرین روسی، با پرسش حیاتی که کدامین سیاست می تواند امنیت اسراییل در آینده را تامین کنند روبروست. نتن یاهو و هواداران، ممکن است که بتوانند با شعارهای عوام فریبانه چند روزی به حیات خود ادامه دهند. اما در دراز مدت می دانند که ملت خواهان حساب پس دادن خواهند بود. پس برای فرار از این تله نزدیک ترین و راحت ترین راه، نوعی تلافی جویی تا اندازه حمله به نظام اسلامی می باشد. اسراییل اطمینان دارد که در صورت برخورد به اشکال بزرگ، نیروی غرب مستقر در منطقه و به ویژه نیروی آمریکا، مجبور به مداخله است. بیمه جنگی بالاتر از این دیگر وجود ندارد.

5- نظام اسلامی، شکست خورده در تمام جبهه ها و به ویژه با خیزش تمام عیار ملی، از جنگ خارجی محدود استقبال می کند. بنا به گفته رهبر انقلاب اسلامی، جنگ موهبت الهی است. نه تنها قادر خواهد شد که ملت را با شعار دفاع از استقلال کشور، به دور خود جمع کند بلکه مانند دوران جنگ با عراق، بخاطر موقعیت غیر عادی دست به قلع و قم "زاویه داران" با نظام چه اصلاح طلبان و چه خیل عظیم هواداران نهضت "زن، زندگی و آزادی"، زنند. البته نظام اسلامی و به ویژه سپاه پاسداران خواهان جنگ تمام عیار که نابود گردنند نیستند. اما ابایی از این که زیر ساخت های دفاعی و یا اقتصادی ایران نابود گردد نیز نخواهند داشت. یا در هنگام حمله اسراییل به ایران، در دیگر نقاط منطقه، به عنوان نمونه ترکیه و آران راه ارتباطی ایران به ارمنستان را مسدود کنند، ناراحت نخواهند شد.

6- حتا اگر حمله نظامی به ایران نیز انجام نگیرد، تا مدتی نباید انتظار گرم شدن روابط ایران با غرب را داشت.[2] بدون تردید تمامی غرب، پس از این حمله، اجبار دارند که پشتیبانی بی چون و چرای خود از اسراییل را اعلان کنند. هر قدرت دیگر که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم در این حمله دست داشته باشد، وسیله غرب محکوم است.

باید انتظار بی ثباتی شدید در منطقه را تا مدتی داشت. همچنین باید انتظار بالا رفتن وزنه عربستان و متحدین در سیاست منطقه و نقشی که به عنوان میانجی می توانند میان ایران و اسرائیل و میان فلسطینیان و اسراییل بازی کنند، نیز داشت. هر تشنجی در جهان، قیمت نفت را بالا می برد. در نتیجه عربستان و متحدین می توانند نقش مهمی در این مورد بازی کنند. در هر حال می توان گفت که عربستان از این حمله برنده خارج خواهد شد. بازندگان می توانند ملت ایران که خواهان جنگ نیست و حکومت راست اسراییل باشند. از سوی دیگر، می توان انتظار داشت که همیاری جهانی به خیزش ملی ایران افز ایش یابد البته با این امید که در راه اعمال رهبری برای این جنبش نباشند.