صادق زیباکلام - نسلهای بعد از انقلاب، غیرممکن است باور کنند که انقلاب اسلامی نه بهدنبال «آمریکاستیزی» بود و نه «نابودی اسرائیل». چون از خردسالی که بهمدرسه رفتهاند، «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» دعای صبحگاهیشان بوده. اما واقعیت آن است که نه «مرگ بر آمریکا» و نه «نابودی اسرائیل»، در انقلاب نبودند. آیتالله «خمینی» در چهار ماهی که در فرانسه بودند، ۱۲۸ مصاحبه انجام دادند، که در هیچکدام، نه در خصوص دشمنی با آمریکا و یا نابودی اسرائیل، سخنی نگفتند. اما از همان ماههای نخست انقلاب، «آمریکاستیزی» روح و جسم انقلاب شد. بهنحوی که اگر کسی از انقلاب علم و اطلاعی نداشت، تصور میکرد که کل آن انقلاب بهخاطر مبارزه با آمریکا بوده و مردم خواستۀ دیگری نداشتهاند.
اگرچه بسیاری از نسلهای بعد از انقلاب، نه دیگر میل و رغبتی به آن انقلاب و نه به اهداف و آرمانهایش دارند و عطای آن را به لقایش بخشیدهاند، اما واقعیت آن است که حجم انبوهی از آرشیو مطالب دوران انقلاب مبین نبود «دشمنی با آمریکا» هستند. اگر دشمنی با آمریکا و شعار «نابودی اسرائیل» جز آرمانهای انقلاب نبودند، در آن صورت چه شد که «آمریکاستیزی» موفق شد اهداف و آرمانهای اصلی انقلاب، همچون «آزادی بیان»، «لغو سانسور»، «نبود زندانی سیاسی» و «برگزاری انتخابات آزاد» را بهحاشیه براند؟
من در کتاب «اِشغال؛ انقلاب دوم، تولد آمریکاستیزی» (پدیدآورندگان: صادق زیباکلام و حسام بشرویهنژاد کریمی، انتشارات روزنه، چاپ دوم: ۱۴۰۰)، نشان دادهام که چگونه «آمریکاستیزی» علیرغم آنکه جز آرمانهای انقلاب نبود، توانست بدل به گفتمان اصلی انقلاب شده و تمامی اهداف و آرمانهای دیگر انقلاب را به حاشیه براند. فقط به این مقدار بسنده کنم که رقابت سیاسی میان اسلامگرایان و مارکسیستها باعث بهوجود آمدن «استکبارستیزی» و دشمنی با آمریکا گردید و مواهب سیاسی آن برای نظام، باعث تداومش تا بهامروز شده. از جملۀ این مواهب، ریختن کاستیها و ضعفها بر سر دشمنی آمریکا و متهم ساختن توطئههای آن کشور علیه ایران است.
میماند سؤالی که در گفتوگوهایم در دانشگاهها با اصولگرایان مطرح میکنم. من از آنها میخواهم که یک مورد (بیشتر هم نه، فقط یک مورد) نشان دهند که «آمریکاستیزی» از ابتدای انقلاب، چه ثمری و چه نفعی برای منافع ملی ایران در بر داشته؟ و من متقابلاً یکدوجین مورد نشان میدهم که اصرار بر «استکبارستیزی»، «دشمنی با آمریکا» و «نابودی اسرائیل»، چگونه از فردای انقلاب تیشه به ریشۀ منافع ملی ایران زده است.