هرکسی در تاریکی آن بیند که دوست دارد و می‌پندارد. اما نه آنچه که هست. واقعیت خود اما موضوع دیگری است. در بارة آن می‌توان با هم مجادله داشت. از دید بسیاری هنری کیسینجر تنها به‌خاطر تصمیم‌هایی که خود او مستقیماً در آنها دخیل و درگیر بود در زمرهٔ جنایت‌کاران جنگی است.
یک ضرب‌المثل‌ آلمانی می‌گوید: ‏ ‎"سه چیز با پیری ارزش‌مند می‌شود، ۱- خانه‌ها، ۲- روسپی‌ها و ۳- سیاست‌ورزان. " در مورد درستی این ضرب‌المثل صد البته می‌توان باهم هم‌نظر بود و یا نبود.
هنری کیسینجر اما نماد عالمان خودفروخته‌ای شد که علم خود را در راستای استیلای ظلم، غارت‌گری و فساد در اختیار صاحبان زر و زور قرار داد. هاینتز آلفرد کیسینجر پسر ۱۵ ساله یک خانواده یهودی آلمانی و باواریایی از ترس نسل‌کشی نازیسم آلمانی در سال ۱۹۳۸ همراه خانواده‌اش به امریکا گریخت. او امّا بعداً به‌عنوان طراح و سخنگوی دستگاه دیپلماسی امپریالیسم امریکا خود را در نسل‌کشی‌ و جنایت‌های جنگی بی‌شمار در شیلی و آرژانتین، فلسطین و سوریه، عراق و ایران و افغانستان، اندونزی و ویتنام، لائوس و کامبوج، بنگلادش و آفریقای جنوبی، آنگولا و جامائیکا و تیمور شرقی و... دقیقا در همان مسیری قرار داد که نازیسم آلمانی پیشتر قرارگرفته بود -نسل‌کشی و جنایت جنگی-. امروز اما مرگ او در ۲۹ نوامبر ۲۰۲۳ شاید توانست او را از یک محاکمه در مقابل یک تریبونال بین‌المللی از قفس ننگ و بدنامی خودساخته‌اش رهایی دهد. کفاره گناهان او اما مطمئناً ننگ و نفرت ابدی خدای تاریخ را از هم‌اکنون برای او پیش‌خرید کرده است، جایی که دوستان قدرتمند او در دنیای پول و سیاست نیز دیگر نمی‌تواند رهایی او را تضمین کنند.
اما آیا جهان ما امروز بدون این جنایتکار جنگی مکانی امن‌تر شده است و یا خواهد شد؟ به‌هیچ‌وجه! ما انسان‌ها در ورای تعلقات دینی و نژادی و منافع اقتصادی خود باید برای استقرار ساختارهایی حقوقی در این جهان بکوشیم که امثال این جنایتکاران جنگی نتوانند بدون پاسخ‌گو بودن و بدون مجازات از این مهلکه‌ها خلاصی یابند.

مصطفی قهرمانی