توانا - پس از انتشار خبر اختلاس چای دبش، نام محمدصادق فاتح‌یزدی، کارآفرینی که از تولید ملی حمایت می‌کرد بار دیگر مطرح شد۔ درباره او چه می‌دانیم؟ در یکی از روزهای گرم تابستان سال ۱۳۵۳ خورشیدی در حالی که در حال رانندگی در مسیر دفتر کارش بود به وسیله سازمان فداییان خلق ترور شد.

او صبح روز بیستم مردادماه به قتل رسید و ترور او را یکی از پر و صداترین ترورهای دهه ی پنجاه خورشیدی دانسته‌اند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی کارخانجات او مانند بسیاری از صنایع بزرگ دیگر توسط بنیاد مستضعفان مصادره شد.

«مقایسه دو برند چای جهان و چای دبش می‌تواند فواید زیادی برای همه ما داشته باشد. چای جهان، یکی از معروف‌ترین برندهای چای در دوران قبل از انقلاب، بود. مالک و مدیر چای جهان، کارآفرین نابغه‌ای بود به اسم محمد صادق فاتح یزدی، که به مرور زمان مجموعه‌ای از کارخانه‌ها و شرکت‌های تولیدی، از چای و پتو و روغن خوراکی تا روغن موتور را در اطراف کرج تاسیس کرد.

آن هم بدون گرفتن یک دلار ارز ترجیحی یا حمایتی. او یک سرمایه‌گذار کلاسیک بود که صرفا با استفاده از خلاقیت‌های خود و محیطی که به وی اجازه تولید و کسب و کار می‌داد، توانست به رفاه و رونق اقتصادی کشورش کمک کند. سرمایه‌داری که در ضمن علاقه بی‌حد و حصری هم به کارهای خیریه و عام‌المنفعه داشت. اما زمانه تب‌دار بود و بیمار.

فاتح یزدی در مرداد ۱۳۵۳ در زیر پل تاج با شلیک سه گلوله کشته شد سازمان چریک‌های فدایی خلق رسما مسئولیت این قتل را پذیرفت. شرکت‌های فاتح یزدی نیز پس از انقلاب مصادره شد. چای دبش یک برند پساانقلابی است که برخلاف چای جهان، که صرفا از محصولات باغ‌های چای ایران استفاده می‌کرد، صرفا وابسته به واردات چای از خارج است.

مدیرعامل این شرکت آقای اکبر رحیمی، متولد ۱۳۵۰ است و از ۳۵ سالگی مشغول این کار شده است. بنا به گفته سازمان بازرسی کل کشور، ۷۹ درصد ارز ترجیحی برای واردات چای به شرکت چای دبش اختصاص داده شد (مبلغی حدود سه میلیارد دلار، برابر یک چهارم درآمد سالانه نفتی کشور).

این اقدام با هماهنگی و تایید وزارت صمت، وزارت جهاد کشاورزی و بانک مرکزی از سال ۱۳۹۸ و طی سه سال صورت گرفته است. قرار بوده شرکت دبش از این سه میلیارد دلار ارز با نرخ ترجیحی برای واردات ماشین‌آلات و چای از هندوستان استفاده کند، اما بخش قابل توجهی از این مبلغ را در جاهای دیگر هزینه کرده و به‌جای واردات چای مرغوب از هند، چای نامرغوب از کنیا وارد کرده است.

چای جهان نماد یک رژیم سرمایه‌داری غربگرا بود. چای دبش نماد یک رژیم انقلابی مستقل و خودکفاست که رشته‌های وابستگی به امپریالیسم جهانی را قطع کرده است.»