توسعه متوازن رمز موفقیت کشورهاست، با توجه به این اصل مبرهن، مقامات در ایران تا امروز توجیه می کردند که اگر کشور در شاخص اقتصادی عقب است، در مولفه های قدرت نظامی و امنیتی در تعریف قدرت های جهانی و یا نزدیک به آنهاست. به نظر می رسد قدرت نظامی و امنیتی ایران به اندازه شاخص اقتصادی کشور که موفقیت و عدم موفقیت خود را با آمارها و شرایط زندگی مردم به نمایش می گذارد، به اندازه کافی فرصت نداشته است در بوته آزمایش قرار بگیرد. امروز، روز به چالش کشیده شدن این ادعاست. تابلوهای به نمایش گذاشته شده در حوزه‌های نظامی و امنیتی ایران در چالش های بیرونی و داخلی نشان می دهد که ما تا حدودی خواسته و ناخواسته در این حوزه ها دچار خودشیفتگی بوده و رجزها‌ و شعارهای سلحشورانه و... کارایی چندانی در میدان عمل نداشته است.

برقراری امنیت و ثبات مهمترین شاخص قدرت و اساسی ترین مولفه کشورداری است که خدشه در آن می تواند کشور را از داخل و خارج با خطرات جدی مواجه کند.

دو ترور در دمشق و بیروت نقش هشدار داشته است و باید هوشیار می شدیم. اگر خط قرمز حکمرانی حفظ و تامین منافع ملی باشد، نقطه ثقل آن صیانت از جان شهروند ایرانی و ثبات کشور بوده و هر گونه اهمال در آن غیر قابل بخشش است. هوشیار باشیم که میان اهمال در جریان خاک سپاری سردار سلیمانی و خودزنی هواپیمای اوکراینی و... با اهمال در جریان عملیات تروریستی کرمان تفاوت اساسی وجود دارد و بدانیم که دشمن وارد کشور شده و عملیات را آغاز کرده است. هوشیار باشیم که تکرار عملیات های تروریستی در شکل های مختلف بسیار محتمل خواهد بود. مقامات و مراکز ذیربط بجای تمرکز بر شهیدسازی و مانور روی مظلوم نمایی و.....، بر تقویت سپر امنیتی کشور متمرکز شوند و بدین فهم برسند که تکیه بر مردم مهمترین مولفه قدرت خواهد بود به شرطی که مردم آنان را از خود بدانند و مقامات نیز از میان مردم باشند.

نکته آنکه اگر عملیات حماس و بحران در غزه توانسته است تا حدودی به اصلاح ذهنیت ها در سیاست خارجی ایران کمک کند، باید امیدوار بود که فاجعه رخ داده در کرمان نیز بتواند ضرورت تغییر ذهنیت در حل مسائل داخلی و عقبه های کمکی خارجی آن را در میان مقامات ایجاد کند و ایران را از شرایط خطیری که هر لحظه دامنه آن در ابعاد مختلف افزایش می یابد نجات دهد.