قطعنامه اخیر شورای امنیت با ۱۱ رای موافق و چهار رای ممتنع باید نقطه عطفی جهت مهار رژیم در جنگ‌های نیابتی و صدور شرارت به منطقه و دیگر نقاط جهان تلقی گردد. این قطعنامه از حوثی‌ها می‌خواهد با فوریت تمام حملات خود به کشتی‌ها را در دریای سرخ متوقف نماید. در عین حال این قطعنامه از گروه اقدام (بیش از بیست کشور) به رهبری آمریکا، برای دفاع از تردد آزاد کشتی‌ها درین آبراه بین المللی حمایت می‌کند. این عملیات شامل اسکورت کشتی‌ها تا پاسخ نظامی قاطع خواهد بود. هدف از اقدام حوثی‌ها به نیابت از تهران در حمله به کشتی‌ها درین دریا عمدتا علیه اسرائیل و جلوگیری از تردد کشتی‌ها به شهر بندری ایلات اسرائیل در خلیج عقبه (اسرائیل، عربستان، مصر و اردن درین خلیج همسایه‌اند) می‌باشد. اما موشک پرانی و حملات پهبادی و توقیف کشتی‌ها و حملات قایق‌های گشت مسلح حوثی‌ها به کشتی‌های در حال تردد در این آبراه، به اغلب کشورهای منطقه و سایر نقاط جهان که ازین آبراه برای حمل و نقل تجاری استفاده می‌کنند. آسیب رسانده است.
این اختلال در کشتیرانی بین المللی موجب گردیده، برخی از کشتی‌های تجاری عبور از این آبراه را متوقف و پس از دور زدن قاره آفریقا و مسیر بمراتب طولانی، بار خود را به مقصد برسانند. این امر موجب افزایش هزینه‌ها و در نتیجه همچون جنگ اوکراین، باعث افزایش تورم در جامعه بین المللی شده است. این قطعنامه به پیشنهاد ژاپن و آمریکا باین شورا ارجاع شده بود و چین و روسیه به قطعنامه مزبور رای ممتنع داده‌اند. این رای نشان میدهد. که از نظر این دو کشور مسائل اقتصادی و عبور بی خطر ازین آبراه مصلحت‌های سیاسی را پشت سر گذاشته است.
گرچه رای مزبور علیه شرارت‌ها و راهزنی‌های دریائی یک نیروی نیابتی رژیم تهران درین آبراه می‌باشد. اما بنظر می‌رسد. که تصویب این قطعنامه مقدمه‌ای برای شکل گیری نوعی اتحاد و اجماع کشورهای ذینفع و در نتیجه اقدام مناسب و موثر علیه شرارت‌های خود رژیم، در خاورمیانه و سایر نقاط جهان باشد.
علی اکبر امیدمهر
