۳ ـ تبادل زندانیان سیاسی و گروگانهای دو کشور و آزاد کردن کنترل شده بخشی از دارایی‌های مسدود شده ایران.
۴ ـ ایران سطح غنی سازی را از ۶۰ درصد بالاتر نبرد و از سرعت تولید آن نیز بکاهد. که عملا چنین شد و تا ۷ اکتیر ایران از شدت غنی سازی کاست و از میزان ۶۰ درصد هم بالاتر نرفت.
اما این توافق از فردای ۷ اکتبر و اشغال و نابودی غزه توسط ارتش اسرائیل که حمایت کامل امریکا را داشت بهم خورد. پس از هجوم ارتش اسرائیل به غزه، بخش عراقی محور مقاومت علیه پایگاه‌های ارتش آمریکا به عنوان پشتیبان اصلی جنگ غزه، عملیات نظامی انجام داد. با استناد به گروه بحران، سخنگوی پنتاگون روز ۲۸ دی اعلام کرد که تاکنون در مجموع ۱۴۰ حمله علیه نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه انجام شده که ۵۷ مورد در عراق و ۸۳ مورد در سوریه بوده است. هفته قبل، سه سرباز امریکایی در اردن توسط نیروهای نزدیک به ایران کشته شدند. ایران شدت غنی سازی اورانیوم را نیز بالا برد و ارتباطات بین ایران و امریکا قطع شد. جنگ لفظی بالا گرفت و برخی از وابستگان در خارج از کشور که از جامعه ایرانی کاملا بریده‌اند و هیچ امیدی به بازگشت به غیر از اینکه امریکایی‌ها آنها را به ایران ببرند ندارند، باز هم منتظر حمله نظامی امریکا یا اسرائیل به ایران شدند و مرتب تکرار می‌کردند "سر مار را باید زد". با اینهمه مدتی است برخلاف اینگونه گفته‌ها، شاهد نوعی بازگشت دوباره به دوران قبل از ۷ اکتبر هستیم. علایم این بازگشت کدامها هستند:
۱ ـ جمهوری اسلامی اعلام کرد در کشته شدن سه سرباز امریکایی دست نداشته است.
۲ ـ «کتائب حزب‌الله»، یکی از گروه‌های "ائتلاف مقاومت اسلامی عراق"، روز سی ژانویه، از تعلیق هرگونه عملیات‌ نظامی خود علیه اهداف آمریکایی خبر داد. این گروه دلیل تصمیم خود را «جلوگیری از شرمساری دولت عراق» خواند و از آن زمان تاکنون هیچ حمله جدیدی به پایگاه‌های نیروهای آمریکایی در منطقه صورت نگرفته است.
۳ ـ روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز روز پنجشنبه اول فوریه نوشت: در اقدام دیگری که نشان می‌دهد ایران به دنبال کاهش تنش با آمریکا است، بازرسان هسته‌ای سازمان ملل نشانه‌هایی را مشاهده کرده‌اند که نشان می‌دهد تهران تسریع در پیشرفت برنامه هسته‌ای و غنی سازی خود را کاهش داده است. رافائل گروسی، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در مصاحبه‌ای گفت که ایران همچنان به غنی سازی اورانیوم با خلوص ۶۰ درصد ادامه می‌دهد اما اینک به نظر می‌رسد ایران غنی سازی اورانیوم خود را که درست پس از حمله اسرائیل به غزه افزایش داده بود، اکنون کمی کاهش داده است. مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی گفت: "کمی کاهش سرعت در غنی سازی وجود دارد. آنها هنوز هم به ذخایر اورانیوم خود اضافه می‌کنند اما با سرعتی کندتر. "
۴ ـ روزنامه اعتماد نزدیک به اعتدالیون نوشت: "تنش مستقیم ایران و امریکا هر چه باشد، بیش از هر چیز به نفع اسراییل گرفتار در بن بست غزه است. در این شرایط که زمزمه‌های جنگ بالا گرفته است و احتمال دخالت عناصر غیرقابل کنترل نیز وجود دارد، با توجه به هزینه‌های فوق تصور هر گونه درگیری مستقیم، هنوز بهترین اقدام برای ایران و امریکا دیپلماسی و گفت‌وگوی مستقیم است، آن هم پیش از وقوع هر گونه درگیری در هر سطحی که گفت‌وگو پس از درگیری احتمالی گرچه هنوز مفید است، چه بسا منافع امروز را نخواهد داشت. این هم به نفع دو کشور و هم به نفع توازن منطقه‌ای و هم به نفع بشریت و مردم مظلوم غزه است. "
۵ ـ فرمانده سپاه روز ۱۱ بهمن در سخنرانی خود گفت: "این روز‌ها هم از میان کلمات مقامات آمریکایی برخی تهدیدات را می‌شنویم، ما به آن‌ها می‌گوییم شما ما را آزموده‌اید و فصل مشترک ما با شما این است که همدیگر را می‌شناسیم و هیچ تهدیدی را بدون پاسخ نمی‌گذاریم، به دنبال جنگ نیستیم، ولی از جنگ نمی‌هراسیم. " این پیام هم پوشیده به امریکایی‌ها می‌گوید ایران خواستار برخورد نیست زیرا برخوردها به جنگ می‌انجامند.
جالب اینکه بدنبال کشته شدن ۳ امریکایی، مقامات آمریکایی برنامه‌ٔ حملات علیه اهدافی در سوریه و عراق که شامل «پرسنل و تأسیسات ایرانی» نیز می‌شود، را از قبل اعلام کردند و بعد از چند روز به حملات نظامی در عراق و سوریه دست زدند. یعنی عملیاتی در داخل ایران صورت نگرفت و تنها نیروهای جمهوری اسلامی خارج از کشور تهدید شدند. اینکار نیز روز جمعه دوم فوریه صورت گرفت. امریکا به اهدافی در عراق و سوریه حمله کرد و چند ایرانی نیز در بین قربانیان بودند.
امرهای بالا بعلاوه بر آنچه این روزها در داخل کشور می‌گذرد همه با هم این تحلیل را تقویت می‌کند که جمهوری اسلامی بدنبال پایین کشیدن فتیله تنش و بحران است و قصد دلبری در داخل و خارج دارد. در برنامه‌های تلویزیونی جمهوری اسلامی این روزها بحث هایی براه می‌افتد که قبلا سابقه نداشت. در این برنامه‌ها وضعیت اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کشور به شدت مورد نقد قرار می‌گیرد. اما این تحرکات برای چیست و چه هدفی را بدنبال دارد؟ بر کسی پوشیده نیست که انتخابات نزدیک است و خلاصه پیامی که جمهوری اسلامی برای مردم دارد این است که:
"می بینید که عده‌ای در خارج، از آمریکا و اسرائیل می‌خواهند به ایران حمله شود اما آمریکا با ما رابطه دارد و به ما بعنوان یک قدرت بلامنازع می‌نگرد. شما مردم اگر بخیال این هستید که آمریکا بدنبال چلبی سازی است اشتباه می‌کنید بیاید با هم راه حل میانه‌ای را برای زندگی پیدا کنیم. این نظام عوض نخواهد شد. شما مردم در مورد هر آنچه می‌خواهید می‌توانید نقد کنید غیر از اصل نظام و مسائل سیاسی اساسی. "
آیا جمهوری اسلامی بعد از "خالص سازی" با حذف افراد، حتی افراد خودی، کاملا راحت شده است و می‌خواهد با کم کردن بحران در روابط خارجی خود و باز کردن نسبی فضای فرهنگی و اجتماعی عمر خود را تضمین کند؟ کار حذف اینبار رکورد دیگری زده است. در خراسان جنوبی برای انتخابات مجلس خبرگان تنها صلاحیت یک نامزد قبول شده است آنهم رئیسی که با یک رای می‌تواند انتخاب شود! با تایید نشدن صلاحیت حسن روحانی، یکی از امنیتی‌ترین چهره‌های تاریخ جمهوری اسلامی با داشتن سابقه دو دوره ریاست‌جمهوری، دبیری شورای‌عالی امنیت ملی، نمایندگی پنج دوره مجلس شورای اسلامی، نایب‌رئیسی مجلس، سه دوره عضویت در مجلس خبرگان، ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک (راهبردی) ریاست‌جمهوری و مشاور رئیس‌جمهوری در امور امنیت ملی، او عملا از فعالیت سیاسی در ساختار رسمی حکومت منع شده است. پورمحمدی که در مقامات مهم و امنیتی بوده نیز حذف شده است. آیا پشت این عملیات سپاه پاسداران قرار دارد که در فکر جانشینی خامنه‌ای است؟ آیا آنها می‌خواهند به جامعه بگویند که باید با جمهوری اسلامی بنوعی ساخت و راه دیگری وجود ندارد؟ واقعیت این است که جمهوری اسلامی، سالهای متمادی، استراتژی کار خود را بر مدیریت بحران سازی متمرکز کرده است. بارها پیش آمده است که فضا برای مدتی باز شده اما بعد از چندی دوباره وضعیت به سابق باز گشته است. علت این امر این است که نظامی که به مردم تکیه ندارد، بحران، محور اصلی تحرکاتش می‌گردد، بویژه نظامی که در آن فساد و جنایت سیستماتیک شده باشد. چنین نظامی توان عادی شدن ندارد و نمی‌تواند روابط عادی با کشورهای دیگر برقرار کند. اگر چه توان کم و زیاد کردن بحران را از خود نشان داده ولی توان جدا شدن از بحران را ندارد. جمهوری اسلامی، سرسختانه در مقابل خواستها و نیازهای مردم ایران ایستاده است. اعدامهای متعدد در چند ماه اخیر نیز یکی از علائم این ایستادگی مخرب است. مانورهای عادی سازی اخیر با این هدف است که آنها بتوانند در قرار و مدارهایی که با قدرتهای غربی می‌گذارند در موضع قوت باشند و به آنها بگویند که حداقل بخشی از مردم با نظام همراه هستند و آلترناتیوی برای این نظام ممکن نیست.
از اینرو در آستانه انتخابات، بسیار مهم است که ملت ایران در اکثریتی فراگیر انتخابات را تحریم کند. این امر بازیهای جمهوری اسلامی را بهم خواهد زد. موفقیت تحریم، احساس همبستگی و شادی بوجود خواهد آورد و بویژه در برهه‌ای که جمهوری اسلامی ضعیف شده است این امکان را باز خواهد گذاشت که با تکیه به همبستگی ملی بتوان گامهای بزرگتری در راه کنار گذاشتن این رژیم شیطانی برداشت. از اینرو میتوان با تحریم "انتخابات" از مشروعیت دادن به رژیم خودداری کرد و حتی با تحریم خیابانها در روز "انتخابات" فعالانه در جنبشی با مدریت در خور خود شرکت کرد. مردم ایران در فعالیتهای خود باید به یاری زنان و مردان مستقل و آزاد که عمری را در مبارزه گذرانده‌اند و سالم مانده‌اند بشتابند. هرگز نباید فراموش کرد که آلترناتیو را مردم ایران تعیین می‌کنند. باید با صدای بلند به جهانیان گفت که این نظام یک نظام عادی نیست و با برداشتن گامهای بلند هم نشان داد که ملت ایران قادر به تغییر این نظام است و وابستگانی که هر از چندی ذوق می‌کنند که امریکا به ایران حمله کند از مردم ایران نیستند. تحریم انتخابات رژیم فاسد و درمانده و تقبیح حرکات وابستگان که امید خود را به قدرتهای خارجی بسته‌اند، کمک به ادامه و روشن کردن جنبش زن، زندگی، آزادی است و لازمه تلاشی مهم برای احیای جنبشی حول استقلال، آزادی و عدالت برای پایان دادن به وضعیت سیاه امروز می‌باشد.

مهران مصطفوی