فرزانه روستایی - شاید یکی از دردناکترین رخدادهای سالهای اخیر بیرون زدن این اراده شیطانی از درون تاریکخانه های جمهوری اسلامی باشد که می توان به مردم ایران اعلان جنگ داد و کشورشان را به زانو درآورد. در همه سالهایی که کار مطبوعاتی می کردم هیچگاه چنین نگران و مضطرب نشدم که ببینم ناکسانی از طبقه حاکم دست دراز کرده اند برای ضربه زدن به نمادهای ایرانی بودن ما.
اگر طالبان در سال ۲۰۰۱ مجسمه های بودا را در بامیان افغانستان مظلوم با بمب منفجر نکرده بود امروز اینقدر وحشت نمی کردیم. اگر داعش در دوران اشغال شمال عراق در سال ۲۰۱۴ همه موزه های موصل را غارت و مجسمه های چند تنی میراث بشر را با پتک خورد نکرده بود چنین نگران نمی شدیم. اگر عزت الله ضرغامی رييس میراث فرهنگی و گردشگری دولت رئیسی جرات نکرده بود که بگوید من تکلیف پاسارگاد را روشن می کنم ما چنین مضطرب نمی شدیم.
امروز فرزند سردار حسین همدانی رئیس هیات مدیره بانک کشاورزی است. پدر او همان کسی است که گفت هرچه لات و قواد و چاقوکش و گنده لات و محکوم مواد مخدر بود را در عاشورای سال ۸۸ بسیج کردیم به آنها اسلحه دادیم تا مردم را لت و پار کنند و موفق شدیم. اگر فرزند حسین همدانی امروز بانکدار کشور است بی شک همه آن لات ها در بسیج و سپاه و دفتر علما و نماز جمعه ها مملکت گردان هستند و ابزار بازی های خیلی خطرناک آینده هستند.
متاسفانه امروزه هم با حاکمیت سیاسی لات ها و امثال حسین همدانی و نسل فرزندان آنها مواجه هستیم و هم با یک لشگر از امثال کاظم صدیقی در بدنه نظام که در صورت لزوم برای امام زمان نیز مشتری پیدا خواهند کرد. این مجموعه برای هیچ بخشی از ابعاد فرهنگی سیاسی تاریخی و هنری ایران احترامی قائل نیستند چون سواد و دانش آن را ندارند. از نظر آنها همه ارزش ها در قیمه و قورمه ایام تعطیلات مذهبی خلاصه می شود. کسانی که همه جهان بینی انها قیمه مناسبت های مذهبی و سینه زنی است استعدادی مثال زدنی دارند تا نقش های خطرناک را به نیابت از گردانندگان تاریکخانه ها بازی کنند.
با تاسف این اتفاق رخ داده است و کسانی از بسیج و سپاه و لات ها به صورت هماهنگ و برای اولین بار به حدود هفت مرکز تاریخی فرهنگی ایرانی در شب چهار شنبه سوری حمله کردند. این اتفاق بسیاری را مغموم کرد اما شاید مردم به عمق این رویداد خطرناک پی نبرده باشند. اینکه کسانی از حاکمیت فرمان حمله به مراکز تاریخی و فرهنگی کشور خود را صادر کنند معنایی ندارد جز اینکه نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی دارند خود را برای رویارویی های خطرناک با مردم ایران و با ایرانیت ما آماده می کنند. برای کشوری که امروز و به قول سردار رادان دزدی و سرقت تبدیل به یک شغل شده است می توان انتظار داشت که به راحتی بتوان جوانانی از طبقه روح الله اعجمیان را بسیج کرد تا به کتیبه های تاریخی یا به تخت جمشید و یا حتی به حافظیه حمله کنند و خسارت های باورنکردنی به بار آورند.
این آقایان که سردار شهید آنها پاسدار قاتلی همچون سردار همدانی و ریش سفید آنها کاظم صدیقی است با سازماندهی حملات آرام اما حساب شده به مراکز تاریخی دارند عکس العمل مردم و افکار عمومی را محک می زنند نسبت به پروژه های ضد تاریخ و فرهنگ ایرانی که دارند برای آن برنامه ریزی می کنند . حملات اخیر به مراگز تاریخی و فرهنگی حاکی از نوعی تهدید است مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی بر سر منافع و آینده حاکمان خود نه با کسی شوخی دارد نه با کسی کنار می آید نه به کسی رحم می کند و نه به هیچ عنوان و به هر هزینه ای کوتاه می آید. این در حالی است که قاطبه سیاسیون اعتقاد دارند که ادامه وضعیت سیاسی اقتصادی و غارت سیستماتیک فعلی دیگر امکان پذیر نیست.
هوشیار باشیم. جمهوری اسلامی یک انتخابات مفتضحانه را باخته است. مردم ایران و رسانه ها نیز هر چند مهمترین امام جمعه کشور در بزرگترین شهر ایران را کباب کردند، اما او باز هم از مدعوین مراسم سخنرانی نوروز علی خامنه ای بود. کسی نمی داند فردا پرونده اختلاس یا وطن فروشی کدامیک از مقامات یا آیت الله عظمی های حکومتی از رسانه ها سر در می آورد. اما این را می دانیم که جمهوری اسلامی مانند بوکسور باخته ای است که در گوشه رینگ در حال خوردن مشت و لگد از حریف است. اما این بوکسور بازنده در زیر لباس خود جلیقه انفجاری دارد. این نقشی است که صدام حسین نیز بازی کرد و در سال های آخر با حمله شیمیایی به حلبچه و بعد سردشت ایران جلیقه انفجاری خود را فعال کرد.
***
امشی زدگانیم، ای باد شرطه برخیز!؛ ف. م. سخن
حمله تروریستی داعش به مسکو + بیش از ۶۰ کشته
