درحالیکه شهرداری تهران بر ساخت مسجد در پارک قیطریه پافشار میکند، بار دیگر توجهها به آثار تاریخی مدفون زیر این تپهها جلب شده است.
در اواخر دهه ۱۳۴۰ شمسی، در جریان توسعه شهری در منطقه قیطریه، بقایایی از یک تمدن مدفون کشف شد. در آن سال، ساختوساز در منطقه متوقف شد و گروهی از باستانشناسان به سرپرستی سیفالله کامبخشفرد کاوش را آغاز کردند. در کاوشهایی که تا سال ۱۳۵۰ شمسی ادامه داشت، بیش از ۳۵۰ گور باستانی و بیش از پنج هزار شی کشف شد.
قدمت این آثار به بیش از سههزار سال پیش میرسد. دکتر کامبخشفرد در پایان کاوشها اعلام کرد که به نظر تخصصی او و گروهش، تعداد گورهای باستانی بسیار بیشتر است. به نظر او، بخش بزرگی از این آثار زیر ناحیه پردرخت تپههای قیطریه مدفون است و تیم کاوش نخواسته بود که به این درختان آسیب برساند.
او معتقد بود که پارک قیطریه، حافظ و نگهبان این میراث فرهنگی است و از هرگونه دستبرد به آن جلوگیری میکند. در زمان ساخت تونلهای مترو نیز بار دیگر آثاری از منطقه کشف شد. اکنون با شدت گرفتن احتمال گودبرداری به منظور ساخت مسجد در این منطقه، نگرانیها از نابودی این آثار باستانی بیشتر شده است.