سخت گیریهایی که حتی دولت بایدن هم برای عقب نماندن از سیر تحولات با اعمال تحریمهای جدید علیه رژیم و فشار بر متحدان اروپایی واشنگتن برای مقابله با افزایش فعالیتهای هسته ای آن دوچندان شده است.

از سوی دیگر، اسراییل در صورت رهایی از نبرد با حماس در غزه و خنثی کردن حزب الله در مرزهای شمالی خود قطعا به سراغ پدر خوانده آنها در تهران خواهد رفت. امری که در شرایط حاضر رژیمی فرو رفته در باتلاق بحرانهای داخلی و خارجی توانایی هماوردی با آن را ندارد.

در این میان مسکو با درک از تحولاتی که در منطقه خاورمیانه در پیش است و افزایش حمایت غرب از اوکراین در جنگ با روسیه با «تعلیق توافقنامه جامع» خود با رژیم (بخوان لغو کامل) فاکتور همدستی خود با رژیم جنگ افروز آخوندی در هرگونه مذاکرات صلح در آینده را از خود دور می سازد.

این مجموعه تحولات رژیم را در صحنه بین المللی، به ویژه با توجه به تصمیم کانادا به تروریستی خواندن سپاه و وعده مشابه حزب کارگر انگلیس در صورت پیروزی در انتخابات عمومی هفته آینده این کشور، منزوی تر می سازد و به حمایت سنتی و محافظه کارانه دولتهای منفعت جوی لندن از آخوندها هم پایان می دهد.

شاید بتوان گفت سرنوشت رژیم اکنون نه در نتیجه انتخابات در کشور، بلکه با پیامد انتخابات آمریکا و انگلیس در هفته های آینده گره خورده است. دولتهای همان دو کشوری که ۴۵ سال پیش سایه سیاه آن را برآسمان میهن ما گستردند!