یکی از اعتراضات مسعود پزشکیان به کابینه حسن روحانی، سیاسی بودن بیش از حد کابینه عنوان شده بود، از این رو می توان انتظار داشت که چهره های اصلی کابینه او کمتر سیاسی و از متخصصان باشند.

بنابراین با در نظر گرفتن این مهم و با در نظر گرفتن نقش رهبر جمهوری اسلامی در تعیین اعضای کابینه، از حالا می توان حدس زد که کابینه مسعود پزشکیان را این افراد تشکیل خواهند داد:

سیاست خارجی

روشن‌ترین بخش کابینه مسعود پزشکیان حوزه سیاست خارجی است، جایی که جواد ظریف به عنوان بازیگر اصلی ستاد انتخاباتی او نقش اثرگذاری در پیروزی او داشت. در اولین روزهای تبلیغات انتخاباتی نیز مسعود پزشکیان در پاسخ به پرسشی در خصوص حضور فردی چون جواد ظریف در کابینه گفته بود: «باید منت نیروهای متخصص را برای حضور در کابینه کشید»، اظهارنظری که نشان می‌دهد او در این حوزه ایمان صدرصدی به جواد ظریف دارد.

جواد ظریف ممکن است شخصا نخواهد مجدد به وزارت امور خارجه بازگردد، ولی حتما وزیر خارجه با نظر او تعیین می‌شود، محمد صدر معاون وزیر امور خارجه دولت خاتمی، عباس عراقچی معاون وزیر امور خارجه دولت روحانی، علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه دولت احمدی‌نژاد، می‌توانند گزینه‌های اصلی پزشکیان برای وزارت امور خارجه باشند. در چنین حالتی جواد ظریف می‌تواند مشاور عالی پزشکیان لقب گیرد.

اقتصادی و انرژی

حساس‌ترین بخش کابینه، تیم اقتصادی دولت است مرکب از وزیر اقتصاد و دارایی، وزیر راه، مسکن و شهرسازی، وزیر صمت، وزیر جهاد کشاورزی، بانک مرکزی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی. به طور روشن نمی‌توان گفت چه کسانی سکاندار هر بخش از حوزه اقتصادی دولت خواهند بود ولی آنچه روشن است رهبری تیم اقتصادی مسعود پزشکیان را «علی طیب‌نیا» وزیر اقتصاد دولت حسن روحانی عهده‌دار خواهد بود. حسین عبده تبریزی یکی از مهمترین مشاوران اقتصادی مسعود پزشکیان است، او اگر مسئولیت اجرایی قبل نکند در نقش مشاور عالی اقتصادی در کنار پزشکیان خواهد بود. پیروز حناچی، شهردار سابق تهران می‌تواند یکی از گزینه‌های جدی وزارت راه، مسکن و شهرسازی دولت مسعود پزشکیان باشد.

وزارتخانه‌های نفت و نیرو، به عنوان مسئول حوزه انرژی، دو وزارت‌خانه مهم دولت است که بنظر حمید چیت‌چیان می‌تواند یکی از گزینه‌های پزشکیان برای پست وزارت نیرو باشد، چراکه وقتی حسن روحانی او را از کابینه کنار گذاشت یکی از نمایندگانی که در مجلس به این تصمیم اعتراض کرد، مسعود پزشکیان بود. او معتقد بود چیت‌چیان وزیر موفقی بوده است.

اجتماعی و فرهنگی

یکی از مشکلات پیش‌روی دولت آینده، مبارزه با فقر، آسیب‌های اجتماعی و معضلات خرد و کلان نظام سلامت و آموزش کشور است. این حوزه می‌تواند موفقیت یا شکست دولت پزشکیان را رقم زند.

بنظر می‌رسد در این حوزه، احمد میدری با سکانداری وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، مسئولیت سروسامان دادن به رفاه عمومی، تامین اجتماعی و مسائل کارگران را عهده‌دار شود. احتمال حضور زنان در این بخش از دولت زیاد است. سپردن یکی از دو وزارت‌خانه‌های بهداشت و درمان و یا وزارت آموزش و پرورش به زنان دور از انتظار نیست، چراکه او پیشتر در مقام نایب رئیسی مجلس یکی از انتقادات‌اش به حسن روحانی، به کار نگرفتن زنان در پست وزارت بود.

حسین انتظامی، معاون پیش وزیر فرهنگ، احمد مسجد جامعی وزیر فرهنگ دولت خاتمی، رضا صالحی امیری وزیر فرهنگ دولت حسن روحانی و علی مطهری نایب رئیس مجلس دهم می‌توانند گزینه‌های مسعود پزشکیان برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشند.

اطلاعات، ارتباطات و امنیت

حضور فعال و تاثیر‌گذار محمد جواد آذری جهرمی در ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان، می‌تواند ادله‌ای بر بازگشت او به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات باشد، ولی حتی اگر او به این وزارت‌خانه بازنگردد، قاعدتا یکی از جدی‌ترین گزینه‌های کابینه مسعود پزشکیان است. شاید وزارت ورزش و جوانان، ریاست دفتر و یا دبیر شورای عالی فضای مجازی، برای آذری جهرمی دور از انتظار نیست هر چند او یکی از مخالفان وزارت آذری جهرمی در دولت حسن روحانی بود. (البته آذری جهرمی آن روز کارنامه نداشت و امروز صاحب کارنامه است و همین می‌تواند نظر پزشکیان را تغییر داده باشد».

محمود علوی وزیر اطلاعات دولت روحانی، علی یونسی وزیر اطلاعات دولت خاتمی، مجید انصاری معاون پارلمانی خاتمی و روحانی، محسن اسماعیلی عضو پیشین مجلس خبرگان رهبری، مصطفی پورمحمدی وزیر کشور دولت احمدی‌نژاد، می‌توانند گزینه‌های مسعود پزشکیان برای وزارت اطلاعات، دادگستری و وزارت کشور باشند.

انتظار می‌رود در کابینه مسعود پزشکیان:

- علاوه بر زنی که با عنوان معاونت زنان در کابینه حضور دارد، یک زن به مقام وزارت دست یابد

- یک سنی در کابینه حضور داشته باشد، هرچند مقاومت در برابر ارتقاء سطح مدیریتی اهل تسنن در حاکمیت بالاست

- یک وزیر از اقوام ایرانی انتخاب شود

- تحریم کنندگان صدایی در کابینه داشته باشند (از میان وزارت ورزش و جوانان، معاونت زنان رئیس جمهور، معاونت علمی و فنآوری رئیس جمهور، سخنگوی دولت یکی یا چند پست می‌تواند سهم جریان آوانگارد و پیش رو را در دولت مسعود پزشکیان عهده‌دار شوند.)

چه انتظاراتی در صد روز اول دولت پزشکیان می‌توان انتظار داشت؟

طبیعتا تغییر دولت، خصوصا وقتی دولت از جناح مقابل انتخاب می‌شود، در کوتاه مدت تغییرات و انتظاراتی ایجاد می‌کند. اولین و مهمترین پیام روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان، تغییر گفتمان جمهوری اسلامی در حوزه سیاست خارجی و انتقال پیام تعامل به اروپا و آمریکا و افزایش احتمال احیای برجام است. طبیعتا کشورهای پنج بعلاوه یک، تغییرات سیاسی در ایران را دنبال کرده و با بازگشت تیم جواد ظریف به دستگاه دیپلماسی، می‌تواند حامل پیام سازنده‌ای برای آنها باشد و مانع از این شود که پرونده هسته‌ای ایران مجدد به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شود.

همین تغییر در حوزه سیاست خارجی در کوتاه مدت، می‌تواند پیام مثبتی داشته باشد برای بازار سرمایه و ارز در داخل و به ثبات بازار کمک کند. قطعا واکنش بازار به این تغییرات مثبت خواهد بود و طی روزهای آینده می‌توان انتظار داشت، التهاب بازار سرمایه ناشی از پیام سیاسی تغییر دولت، فروکش کند.

اما در نقطه مقابل، دو قطبی شدن حامیان جنبش زن، زندگی، آزادی و نزاع بر سر مشارکت یا تحریم انتخابات، میان تحول‌خواهان می‌تواند بدنه جنبش را سرخورده و شکاف اجتماعی را تشدید کند. نوع واکنش مسعود پزشکیان به مطالبه طیف پیش‌رو و آوانگارد جنبش زن زندگی آزادی تاثیر زیادی بر ترمیم یا تعمیق شکاف و بی‌اعتمادی درون جامعه داشته باشد.

از هم اکنون می‌توان گفت، اولویت دولت پزشکیان در صد روز اول باید جلب اعتماد عمومی و بازسازی امید از دست رفته در جامعه باشد تا بتواند گام‌های بلندی برای حل مشکلات و معضلات پیچیده جامعه ایران بردارد. پیش‌نیاز این، اعتماد‌سازی، تثبیت سیاست تعامل با خارج و مدارا با داخل باشد.

ترمیم پایه حقوق کارگران و کاهش اختلاف دستمزدها با نرخ تورم و سبد معیشت خانوار، می‌تواند تغییر دیگری باشد که در کوتاه مدت شاهد آن باشیم. کاهش محدودیت‌های فضای مجازی می‌تواند یکی دیگر از تغییراتی باشد که در صد روز اول دولت پزشکیان انتظار داشت.

بازپس‌گیری لایحه حجاب و عفاف از مجلس، جمع کردن بساط طرح نور و مقابله با برخورد قهری پلیس با زنان و دختران، می‌تواند نتایج این تغییر باشد، هرچند هنوز شواهدی از موفقیت دولت پزشکیان در تحقق این مهم در دست نیست، تنها می‌توان با اتکاء به وعده‌های انتخاباتی مسعود پزشکیان انتظار داشت که این اتفاقات در صد روز اول دولت پزشکیان محقق شود.

طبیعتا تغییر ترکیب مدیران میانی و به حاشیه رفتن مدیران منصوب به طیف رادیکال اصولگرا دیگر تحولی است که در صد روز اول دولت پزشکیان رخ خواهد داد.