عفو بین‌الملل با اشاره به پخش اعترافات اجباری جلالی در سال‌های گذشته، یادآور شد که او طی هشت سال دوران حبس خود تحت شکنجه و انواع بدرفتاری‌ها قرار گرفته، مدت زمانی طولانی در سلول انفرادی نگهداری شده و از دسترسی به وکیل محروم بوده است.

جلالی در اردیبهشت سال ۱۳۹۵ پس از اینکه به دعوت دانشگاه‌های تهران و شیراز به ایران سفر کرد، بازداشت و به «جاسوسی» متهم شد.

ابوالقاسم صلواتی، قاضی دادگاه انقلاب برای او حکم اعدام صادر کرد و این حکم در دیوان عالی کشور تایید شد.

جلالی بارها اتهام جاسوسی را رد کرده و گفته است پرونده‌سازی برای او و صدور این حکم به دلیل «نپذیرفتن درخواست همکاری با سپاه پاسداران و جاسوسی از کشورهای غربی» بوده است.

عفو بین‌الملل ضمن تاکید بر ضرورت آزادی فوری جلالی و لغو حکم اعدامش، تاکید کرد روند بازداشت و محاکمه این شهروند دوتابعیتی ناعادلانه بوده است.

این سازمان گفت جلالی تا پیش از آزادی باید از مراقبت‌های پزشکی لازم بهره‌مند شود و از شکنجه و بدرفتاری بیشتر مصون بماند.

مهران‌نیا روز ۲۷ خرداد به ایران‌اینترنشنال گفته بود دولت سوئد هیچ پاسخی در زمینه تلاش‌ها برای آزادی جلالی به او نداده و اساسا «هیچ جوابی ندارد».

همسر جلالی روز ۱۲ تیر نیز بار دیگر گفت نسبت به پیگیری آزادی او از سوی دولت سوئد «ناامید» است.

او با اشاره به مبادله حمید نوری در ازای دو شهروند سوئدی گفت که دولت سوئد در نجات جان دیگر زندانیان دوتابعیتی «کوتاهی کرده» است.

روز ۲۵ خرداد، حمید نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت که در کشتار هزاران زندانی سیاسی در ایران مشارکت داشته است با یوهان فلودروس و سعید عزیزی، دو شهروند سوئدی مبادله شد.

با گذشت کم‌تر از یک هفته از این مبادله، جلالی در فایلی صوتی از زندان اوین از اولف کریسترسون، نخست‌وزیر سوئد انتقاد کرد و گفت دولت این کشور او را «بی‌پناه» به حال خود رها کرده است.

او در این نامه به شرایط بغرنج خود در زندان اوین اشاره کرد و گفت حدود سه هزار روز را در «غاری وحشتناک» گذرانده است.