اگر چپ ها استالین بودند و سلطنت طلب ها چرچیل و روزولت هنوز هم هیتلر حاکم بر بخشی از جهان بود!
در سیاست یک اصل هست به نام «اتحاد تاکتیکی»! البته اپوزیسیون ما، بس که سواد دارد و خودش «بلد است»، این چیزها را نه می داند نه می خواهد بداند!
در جنگ دوم، دو نیروی مقابله کننده با هیتلر، که اصلا سنخیتی با هم نداشتند و دشمن خونی یکدیگر بودند، یک چیزی داشتند به نام «عقل» که این جناب «عقل» به آن ها گفت شماها تک تک نمی توانید از پس غولِ بی شاخ و دمِ فاشیسم بر بیایید و بیایید برای پس گردنی زدن به این یارو و انداختن اش در زباله دان تاریخ «تاکتیکاً» دست به دست هم بدهیم و بعد از پیروزی غنایم به دست آمده را به صورت «شرقی و غربی» با هم تقسیم می کنیم،،، و آمدند در پوتسدام و قاهره و تهران و این ها مثل آدم با هم نشستند و گفتند و جام هایشان را به سلامتی هم بالا بردند، و بعد یارو سبیل کوچولوی شلنگ تخته انداز را به گورستان تاریخ فرستادند. بعد یارو را که به خودکشی وادار کردند و خدمت غنایم رسیدند، شروع کردند به جان هم افتادن و به قول صادق زیباکلامِ رفیق فابریک حمید نوری، قس علی هذا!
این را هم اپوزیسیون ما نیاز ندارد که بداند و به آن فکر کند چون «خودش بلد است» و به «سخنِ احتمالا سلطنت طلبِ توده ای» نیامده که بخواهد چپول را در کنار بچه ی شاه بنشاند.
البته خوشبختانه یک عامل سومی این وسط هست، به اسم «مردم» که این مردم، که راست و چپ هم از چپ و راست فحش می خورَد، این عامل مفقوده در تکامل داروینی اپوزیسیون، یعنی «عقل» را دارد و وقتی علیه حکومت نکبت می شورد، اصلا معلوم نیست که کی در کنار کی در حال سنگ انداختن به طرف ریش و پشمی های حکومت است و کی کنار کی به شکل هزاران نفره به خیابان می ریزد و تن و بدن حکومت را می لرزاند و گلوله می خورد و به زندان می افتد و شکنجه می شود.
اما چه کنیم که همان طور که مردم جهان خودشان همگی رهبر نبودند و نمی گفتند رهبر میخواهیم چیکار و از میان همین مردم یکی رهبر می شود و اصلا در عصر مدرن رهبری یعنی دیکتاتوری و رهبر ما مثلا «آنه فرانک»ِ سیزده ساله است و به جای استالین و چرچیل و روزولت، سه چهار تا هنرپیشه و روزنامه چی و پدر خلبان هواپیمای ساقط شده دور هم جمع می شدند و به جای این که بگویند زن و مرد باید تحت رهبری افراد بلد، با این برنامه ها و تاکتیک ها و استراتژی ها با خونخواران هیتلری به این شکل و طریق بجنگند، و هی می گفتند زن زن و مرد مرد و گیس می بریم و زبان بایرنی باید زبان جهانی شود و کاتالان باید مستقل شود و من خودم میرم در مجلس دانمارک و نروژ سخنرانی می کنم و ازشون واسه مبارزه ام با هیتلر از راه دور پول می گیرم و این ها.... اصلا یادم رفت چی می خواستم بگم!.... آهان این ها دور هم جمع می شدند و می خواستند برای مردم جهان تعیین تکلیف مبارزاتی کنند، آن وقت نوادگان جناب هیتلر خان هنوز هم روی گرده ی مردم جهان سوار بودند!
بالاخره ماها باید یه فرقی با اونا داشته باشیم والّا دیگه به ما نمیشه گفت «اپوزیسیون ایرونی»! :)
پزشکیان و موش آزمایشگاهی جدیدی به نام ایران
