هراس از «شهید» شدن و پیوستن به «معبود»!
کیهان لندن - سید علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی پنجشنبه ۱۱ امرداد ۱۴۰۳ هنگام خواندن نماز میت بر جنازه‌ی اسماعیل هنیه که مهمان مراسم تحلیف مسعود پزشکیان بود و سحرگاه چهارشنبه ۱۰ امرداد در محل اقامت خود در تهران کشته شد چنان هراسان و با وحشت به بالا و اطراف می‌نگرد که از چشم مخاطبان پنهان نمانده و حقارت و فریبکاری او را در رسانه‌های اجتماعی مورد تمسخر قرار داده‌اند.
:::
مبتذل‌تر از ابتذال
حسین قدیانی
جماعتی که با یک ری‌اکشن خامنه‌ای آن‌هم در سن هشتاد و پنج سالگی، از فیلم عکس می‌گیرند تا متوجه ترس او و حتی علت ترس او شوند، از خون همان‌ها هستند که توهم زده بودند عکس خمینی روی ماه افتاده. از قضا طیف مذهبی روشن‌ضمیر نوعاً تحصیل‌کرده‌ی انقلابی که می‌دیدند روح‌الله در قامت الهه‌ی براندازی موفق شده حتی بین مصدقی‌ها و کاشانی‌چی‌ها آشتی برقرار کند، به تنها چیزی که نیاز نداشتند، دیدن تصویر خمینی در اجرام آسمانی بود.
گیرم واقعنی واقعنی واقعنی عکس خمینی در همه‌ی پهن‌دشت کهکشان راه شیری ثبت شده بود؛ این اتفاق نه چندان مهم، آن‌قدرها هم امثال بابااکبر را مشعوف نمی‌‌کرد که وای عکس روح‌الله افتاده روی ماه! افتاده، به فلان چپم؛ نیفتاده، به فلان راستم.
نسل بابااکبر همان نسلی بود که به خوبی می‌دانست خود مصدق و کاشانی با هم اختلاف داشتند لیکن خمینی به زیرکی یک رهبر تمام‌عیار انقلابی توانسته بود دست همه‌ی ملی‌ها را در دست همه‌ی مذهبی‌ها بگذارد و در خلال این وحدت باشکوه، بهمن پنجاه و هفت را درجه‌آخر بر سر آل پهلوی خراب کند.
در این منظومه، خواه عکس خمینی روی عطارد قاب شده بود و خواه روی مشتری نه؛ در هر حال به تخم‌های مبارک پدرم و هم‌عصرهای پدرم. خمینی صاحب آن تخم‌های طلایی بود که در نیمه‌ی خرداد چهل و دو در راه قم به تهران به مأمورهای شاه دل‌داری می‌داد که نترسید؛ به راستی چه اهمیتی داشت که تمثالش روی ماه سایه انداخته باشد یا نه؟ طرفه حکایت این‌جاست: این اباطیل را خود ساواکی‌ها پخش می‌کردند بل‌که بتوانند مسیر زلال انقلاب را به وادی خرافه بکشانند. بله خب! یک عده هم باور می‌کردند؛ همان‌ها که متن انقلاب را ول کرده بودند و حاشیه را چسبیده بودند.
اگر انداختن مرگ تختی و جلال گردن شاه، ابتذال در مبارزه بود؛ مخالفت با خامنه‌ای بر مدار تغییر حالت صورتش و احیاناً رصد ترس از صورت حضرت ماه، یک چیزی بدتر از ابتذال است.
نه عکس روح‌الله روی ماه افتاده بود و نه عکس ترس روی صورت حضرت ماه که الحق آن‌که با لباس آخوندی و با دست خالی در معیت چمران به جنگ تانک می‌رود، عاقلانه‌تر است سر نترسش نقد شود! اگر عین ابتذال است که سوپرانقلابی احمق ناظر بر تشییع رئیسی توئیت «این هم رفراندوم» را لایک می‌کند، مبارزه‌ی این مدلی با خامنه‌ای از ابتذال هم مبتذل‌تر است.
خب نکنید.
از ربع پهلوی فقط بچه‌ننه درمی‌آید؛ رهبر انقلاب نه.
من از ابتذال سوپرانقلابی‌ها به معصومیت مهسا پناه نبردم که حالا شاهد این سوپرابتذال باشم.
تهدید می‌کنید به آنفالو؟
جواب می‌دهم به تخم چپ اسب حضرت عباس!
