🔹همزمان متهمی (میر محمد موسوی) را به نیروی انتظامی لاهیجان برده و جنازه شکنجه شده او را به خانواده اش تحویل می دهند. فرض کنیم او مرتکب بدترین جرم ها شده بود. اما هیچ مأموری حق ندارد متهمان را شکنجه کرده و به قتل برساند. آیا عزل فرمانده کل نیروی انتظامی (سردار رادان) و قصاص قاتلان واکنش غیر عادلانه ای است؟ آیا نباید برای پیشگیری از واکنش های احتمالی هم که شده دستکم یک عذرخواهی از سوی مقامات بلندپایه صورت گیرد؟ اگر پس از درگذشت مهسا امینی نه تنها عذرخواهی صورت می گرفت، بلکه مقصران هم مجازات می شدند، آیا «حرکت اعتراضی ۱۴۰۱ » به وقوع می پیوست؟

🔹تعداد زیادی استاد و دانشجو را به دلیل دگراندیشی از دانشگاه ها اخراج کرده اند. پزشکیان دستور داده است که آنها را به دانشگاه ها برگردانند. آیا قتل و تحریک به شورش بزرگ، همانند اخراج از دانشگاه ها به دلیل دگراندیشی است؟ «از قیاسش خنده آمد خلق را.» دو مورد اول جرم هستند و مورد سوم، نقض حقوق بشر است.

🔹آنچه تاکنون پزشکیان انجام داده است، «وفاق با رهبری و نظام» بوده است. پزشکیان باید «وفاق ملی» (آشتی با رای داده ها و رای نداده ها) را آغاز کند. درخواست بازگرداندن اساتید و دانشجویان اخراجی، و دستور رسیدگی به قتل یک متهم در بازداشتگاه نیروی انتظامی در لاهیجان، گام های آغازین «آشتی ملی» است. آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی و رفع حصر گام های دیگر آشتی ملی هستند.

🔹اگر نیازی به «آشتی ملی» إحساس نمی شد، چرا رد صلاحیت پزشکیان توسط شورای نگهبان تغییر کرد. آیت الله خامنه ای که شاهد سیر نزولی شدید مشارکت مردم در چند انتخابات اخیر بود، راه را گشود. راهی که گشوده شد، اگر فقط و فقط به تغییر دولت محدود شود، هیچ دستاوردی نخواهد داشت. مگر آنکه به پزشکیان اجازه داده شود پروژه ی «آشتی ملی» را آغاز کند و با قوت پیش برد. جمع کردن گشت ارشاد، پذیرش حق پوشش زنان، رفع فیلتر اینترنت و شبکه های اجتماعی؛ برخی از وعده های انتخاباتی پزشکیان هستند.