این تصمیم حزب متمایل به چپ بریتانیا (حزب کارگر) که برخی از وزرای سابق آن مثل جک استراو (وزیر سابق کشور و وزارت خارجه) به ایران سفر کرده و مراودات مالی و تجاری داشته‌اند، شاید منطبق با قوانین بین المللی و یا قوانین بریتانیا باشد. اما نکته سوال برانگیز اینجاست چرا بعد از قریب به ۱۱ ماه و بلافاصله بعد از کشتن شش گروگان اسرائیلی توسط حماس صورت گرفته است. چرا یازده روز پیشتر این تصمیم اعلام نشد؟ چرا مثلا تا چند روز دیگر صبر نکردند تا این موضوع را اعلام کنند. اما دقیقا همزمان با مراسم تشییع جنازه شش گروگانی اسرائیلی و آمریکایی اعلام شد، که خود جای سوال دارد.

این نکته را نیز یادآوری کنم که جک استراو (وزیر سابق کشور و وزارت خارجه) نماینده شهر عمدتا مسلمان نشین بلک برن در شمال غرب انگلیس بود. شهری که من چندین بار به آنجا سفر کرده‌ام چون دوستان و آشنایان بلوچ نیز در آنجا داشته‌ام. بسیاری از مناطق و خیابانهای آن شهر مثل برادفورد تقریبا همگی مسلمان نشین (عمدتا پاکستانی) بودند. نماینده فعلی این شهر آقای عدنان حسین می‌باشد که یکی از پنج نماینده مستقل طرفدار "غزه" در مجلس است که حتی حزب کارگر را هم در انتخابات اخیر شکست دادند.

بنا به گزارشات خبرگزاری بین المللی قدس (وابسته به سپاه قدس) این پنج نماینده به نام‌های جرمی کوربین، شوکات آدام، ایوب خان، عدنان حسین و اقبال محمد بارها خواهان تحریم کامل اسرائیل شده‌اند. البته در داخل حزب کارگر نیز تعداد قابل توجه‌ای از نمایندگان خواهان تحریم اسرائیل و سخت گیری علیه آن هستند. جمهوری اسلامی نیز از این امر استقبال کرده است.

نکته پایانی اما قابل تامل اینجاست که بعد از ۱۱ ماه جنگ چرا دولت بریتانیا دقیقا همزمان با تشییع جنازه شش گروگان اسرائیلی که توسط حماس اعدام صحرایی شده بودند، اصرار بر اعلام این تحریم تسلیحاتی داشت؟ آیا همزمانی و تقارن این دو موضوع تصادفی و اتفاقی است و یا معنی دار و حاوی یک پیام که باید رمزگشایی شود؟

عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن