آنچه در انتخابات‌های اخیر رخ داده، نتیجه‌ای قابل انتظار بود. انتخابات پارلمانی اروپا در ماه ژوئن به روشنی نشان داد که طی سالیان و دهه‌های متمادی، انفعال و عملکرد و سیطره راست میانه در عدم پاسخگویی به نیازهای جامعه، مقابله با رشد تبعیض و نابرابری، ‌بی توجهی به رفاه عمومی در سایه ثروت‌اندوزی افسانه‌ای یک درصدی‌ها، چگونه بستر قدرت‌گیری و رشد احزاب راست افراطی فاشیستی، نژادپرست، همجنس‌گرا ستیز، نفرت‌پراکنی و خارجی ستیزی را مهیا کرده است. تورم افسار گسیخته، کاهش رشد اقتصادی، افت رفاه عمومی، گسترش تبعیض و نابرابری، تأمین مالی و تدارکاتی بخش مهمی از جنگ اوکراین از سفره کارگران و حقوق بگیران، اروپا را چگونه در ورطه هولناک احزاب فاشیستی انداخته است.

این بن‌بست انتهای زوال و گندیدگی نظام سرمایه‌داری عصر حاضر و آلترناتیو آن برای تأمین و کسب سود در بحران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی موجود به قیمت تغییر اکوسیستم سیاسی کنونی و آغازی بر پایان دادن به اروپای واحد است.

روشن بود که جریانات راست افراطی، توانسته‌اند با تکیه بر بی اعتمادی گسترده عمومی به سیاست‌های احزاب میانه، نارضایتی از وضع موجود را به سکویی برای جلب توجه عمومی به سیاست‌های پوپولیستی و به ظاهر علیه ضد سیستم موجود بدل کنند. با تکیه به انتخابات و دمکراسی پارلمانی مشروعیت کسب کنند.

تبعات قدرت‌گیری راست افراطی در اروپا بسیار جدی و خطرناک است. فقط یک آلترناتیو چپ و سوسیالیستی که ارزشهای انسانی جامعه را نمایندگی می‌کند و بی تخفیف علیه نظام گندیده سرمایه‌داری صف‌آرایی می‌کند می‌تواند و باید اعتراضات عظیم را به خیابان بیاورد. با متحد کردن جامعه حول مطالبات پیشرو و انسانی، به بحران فلج کننده‌ای که نظام سرمایه‌‌داری آفریده خاتمه بدهد!

سیامک بهار
*
*