به دنبال طرح این اتهامات، امائوس، مجموعه انجمن‌های خیره‌ای که به ابتکار آبه پیر راه‌اندازی شده و امروز در ده‌ها کشور فعالیت دارد، خواستار تشیکل یک کیمسیون تحقیقات در این باره شد. کنفرانس اسقف‌های فرانسه هم اجازه دسترسی به آرشیوهای خود را پیش از موعد ۷۵ ساله معمول صادر کرد تا محققان و روزنامه‌نگارانی که قصد واکاوی این موضوع را دارند، به اسناد مربوط به این کشیش سرشناس دسترسی داشته باشند.

دستگاه پول سازی

ورونیک فایه، رئیس سابق بنیاد مبارزه با فقر سوکور کاتولیک با اشاره به «خدمات خوب» آبه پیر، تاکید می‌کند: «به صراحت بگویم او ماشین پول سازی بود» و «بدون آبه پیر، جمع‌آوری [پول] کمی دشوارتر می‌بود».

دلیل این شهرت آن است که او با گذشت زمان به نمادی از مبارزه با فقر تبدیل شد که با شنل و کلاه معروف خود قابل شناسایی بود. او که سابقه نمایندگی مجلس فرانسه در دهه ۱۹۵۰ را هم در کارنامه خود دارد، به مدت ۱۶ سال شخصیت محبوب فرانسوی‌ها بود.

ورونیک فایه، که خود در دهه ۱۹۷۰ در انجمن امائوس فعالیت می‌کرد، به یاد دارد: «ما ۱۸ تا ۲۰ ساله بودیم و واقعیت دارد که او ما را مجذوب خود کرده بود، او کلمات کوبنده‌ای داشت که باعث می‌شد رویای جامعه‌ای عادلانه، برادرانه و سخاوتمند را داشته باشیم.» او شخصیتی را به تصویر می‌کشد که به تدریج در زمان حیاتش به نوعی «شبه قدیس» شده بود.

او توضیح می‌دهد که برای یک قربانی، شکایت کردن از یک قدیس غیرممکن است. قربانی تقریباً مطمئن است که این شکایت به ضرر او تمام می‌شود، چرا که او بدِ کسی را گفته که تقریباً قدیس شده است.

اکنون که بیش از ۲۰ نفر این کشیش فرانسوی را به تجاوز جنسی متهم کرده‌اند، بنیاد آبه پیر تصمیم گرفته تا تغییر نام دهد. انجمن امائوس هم اعلام کرد که مکان یادبود اختصاص داده شده به آبه پیر، واقع در روستای استویل، در استان نرماندی در شمال فرانسه برای همیشه بسته خواهد شد. بدین ترتیب نامی که روزگاری به این نهادها ارزش می‌داد، حالا از بیم خدشه وارد شدن به فعالیت‌هایشان حذف می‌شود.