عباس عبدی بی آنکه به نقش سپاه پاسداران در تعیین سیاست خارجی حکومت ایران مستقیماً اشاره‌ای بکند افزوده است : "با اتکا به یک مولفه از قدرت ملی نمی‌توان سیاست خارجی موثری را طراحی و اجرایی کرد. از همه مهم‌تر اینکه وارد بازی‌های بزرگ‌تر از توان کشور شدن می‌تواند مساله‌آفرین باشد." عبدی تلویحاً به دخالت‌های نظامی ایران در منطقه اشاره کرده و با برشمردن خطرات آن گفته است : "سیاست خارجی هم مثل جنگ است. می‌توان پیشروی کرد و بخش مهمی از سرزمین‌ها را به تصرف در آورد، ولی بعدش چه باید کرد؟ حفظ آنها هزینه فراوان می‌خواهد، به علاوه حفظ آنها به تنهایی چه فایده‌ای دارد؟ باید برای بعدش برنامه داشت و الا جنگ به صورت فرسایشی در آمده و قدرت را تضعیف می‌کند و عقب‌نشینی نیز پرهزینه خواهد شد."

عباس عبدی در ادامه گفته است که "در هر حال وضعیت کنونی سیاست خارجی کشور تبدیل به یک مانع جدی در روند توسعه و پایداری کشور شده است. این مساله چه در قالب تحریم‌ها، چه در تنش‌های خارجی و چه در ناپایداری وضعیت، خود را بازتاب داده است. اثرات آن در مراودات اقتصادی، گردش مالی و سرمایه و انتقال فناوری و نیز روابط فرهنگی و اجتماعی مشهود است."

عبدی در پایان نتیجه گرفته که "حل مساله خارجی بدون وفاق داخلی ممکن نیست." وی ابراز امیدواری کرده است که دولت مسعود پزشکیان با دستیابی به این وفاق در داخل کشور به حل مسئلۀ سیاست خارجی ایران نیز نائل شود.

اما، عباس عراقچی وزیر امور خارجۀ دولت پزشکیان در نخستین سخنرانی خود پس از انتصاب به این مقام گفت که سیاست خارجی جمهوری اسلامی مثل همیشه در هماهنگی با "میدان" [سپاه پاسداران] تنظیم و اجرا می شود و ستیز میان جمهوری اسلامی و آمریکا قابل حل نیست و اروپا نیز اولویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را تشکیل نمی دهد. با این توضیحات عباس عراقچی تلویحاً اعتراف کرد که هدایت سیاست خارجی بر عهده مسعود پزشکیان نیست و اهداف آن را در واقع سپاه و بیت رهبری تعیین و تعریف می کنند.