اما کریستین وبر چرا به ایران آمد؟ مادرش این‌گونه به این سوال به روزنامه «OE24» پاسخ داده بود: «کریستین شرایط روحی خوبی نداشت. به‌شدت ناامید بود؛ در یک آزمون مهم فیزیک ناکام شد، پول‌هایش را در سرمایه‌گذاری اشتباه در بیت‌کوین از دست داد و رابطه‌اش با دوست دخترش هم متزلزل بود، برای همین می‌خواست مدتی در سفر باشد.»

کریستین وبر چه شرایطی را تحمل کرد؟

کریستین وبر، نخستین شهروند اتریشی نبود که توسط جمهوری اسلامی به گروگان گرفته می‌شد. پیش‌از این «کامران قادری»، دی‌۱۳۹۴ به‌دلیل آنچه «اقدام علیه امنیت ملی» و «همکاری با دولت متخاصم» عنوان شده بود، در فرودگاه بین‌المللی تهران دستگیر شد. اتهاماتی که هرگز اثبات نشد. او ۱۲‌خرداد۱۴۰۲ همراه با «مسعود مصائب»، دیگر شهروند دو تابعیتی ایرانی-اتریشی از زندان آزاد و به اتریش برگردانده شد.

جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته به‌کرات از شهروندی دوگانه یا شهروندی مضاعف ایرانیان ساکن اروپا و آمریکا، به‌عنوان اهرمی برای زیر فشار گذاشتن دولت‌های غربی و آمریکا برای گرفتن امتیازات استفاده کرده است. رسانه‌های وابسته به نهادهای نظامی و امنیتی در ایران نیز، شهروندی دو تابعیتی را با عنوان «رخنه‌گاه امنیتی» و تلاش برای حکومت‌های غربی برای جاسوسی از جمهوری اسلامی دانسته‌اند.

کریستین وبر اما تابعیت ایرانی نداشت. اصالتا اتریشی، زاده شهر وین و بدون هیچ‌گونه ریشه ایرانی بود. می‌خواست برای فراموش کردن شکست‌های عشقی، تحصیلی و مالی‌، با خودرو خود از مرزهای اروپا و خاورمیانه عبور کند و به هندوستان برسد.

وبسایت روزنامه «دی پرسه» (Die Presse) چاپ اتریش، در گزارشی که پس‌از انتشار خبر آزاد شدن کریستین وبر منتشر کرده، نوشته است که او در «شرایطی غیرانسانی» نگهداری می‌شد.

در گزارش این روزنامه، از عبارت «جشن بیداری» به‌عنوان یکی از شکنجه‌های مورد استفاده علیه این شهروند اتریشی نام برده شده است. به نظر می‌رسد منظور، نگهداری از کریستین وبر در سلول‌های انفرادی باشد که چراغ‌هایش به‌صورت شبانه‌روز روشن است.

همچنین در این گزارش آمده است: «باید درک کرد که شرایط زندان‌های جمهوری اسلامی ایران مانند زندان‌های اتریش نیست. او به‌همراه ۴۸ زندانی دیگر در یک اتاق می‌خوابد، شش ماه اول بدون تشک بوده و از کمردرد شکایت دارد.»

پیش‌از این کامران قادری، دیگر زندانی دو تابعیتی ایرانی-اتریشی، پس‌از آزادی از زندان اوین در گفت‌وگو با «ایران‌وایر»، پیرامون چنین شکل نگهداری از زندانیان و عواقب آن گفته بود: «در این مدت که آزاد شدم، بارها در مورد این موضوع از من سوال شد و من سعی کردم پاسخی پیدا کنم که برای همه، از‌جمله عوام قابل درک باشد. از دید من، شکنجه فیزیکی در کتک زدن یا شلاق زدن خلاصه نمی‌شود، نگهداری شما در سلول‌های کوچک، نور ۲۴ ساعته، کمبود خواب و خوابیدن روی زمین سرد با پتوی سربازی، من را به جایی رساند که مجبور شدم ستون فقراتم را عمل بکنم. من الان بیشتر از ۲۰ دقیقه نمی‌توانم بنشینم و دیگر نمی‌توانم بیشتر از ۲۰ درجه خم شوم. در زبان آلمانی به وضعیت من Behindert (معلول) گفته می‌شود.»

کریستین وبر چه چیز همراه خود داشت؟

احتمالا آنچه کریستین وبر پس از بازگشت از ایران برای شهروندان اروپایی از ایران بازتاب خواهد داد، در مقابل گزارش‌های منتشر شده در مورد او در رسانه‌ها، چشمگیر نباشد. «دی‌پرسه» نوشته است که دسامبر۲۰۲۳ «مارتین گراف»، نماینده حزب آزادی اتریش در مجلس ملی این کشور، از «الکساندر شالنبرگ»، وزیر خارجه دولت اتریش پرسیده بود که پس‌از قطعی شدن اشتباه بودن اتهام جاسوسی کریستین وبر از سوی سازمان اطلاعات سپاه جمهوری اسلامی، چرا این شهروند اتریشی همچنان در زندان است.

روزنامه «اشتاندارد»، دیگر رسانه چاپ وین در اتریش، نوشته است که پس‌از گذشت حدود یک سال، اتهام کریستین وبر از «جاسوسی برای بریتانیا و آمریکا»، سوال اینجاست که آیا پس از گذشت یک سال، ماموران امنیتی سپاه پاسداران متوجه وجود اسلحه در خودرو یا وسایل شخصی کریستین وبر شده بودند؟

اشتاندارد در گزارش خود نوشته است که این شهروند اتریشی از زمان آغاز سفر خود، یک تپانچه و یک دوربین دید در شب همراه داشت. طبق گزارش این رسانه، آقای وبر مجوز رسمی حمل این اسلحه را داشته و در طول سفرش از وین تا مرز ایران، با ارائه مجوز خود، بدون هیچ مشکلی عبور کرده بود. همچنین وکیل کریستین وبر به رسانه‌ها گفته است: «وبر به‌عنوان دانشجو نجوم و اخترفیزیک، دستگاه‌های دید در شب داشت. حمل دستگاه دید در شب و تپانچه برند SIG Sauer با مجوز، غیرمجاز نیست.»

تمامی خبرگزاری‌های اتریش در سطرهای پایانی گزارش خود تاکید کرده‌اند که «خبرگزاری میزان وابسته به دستگاه قضایی جمهوری اسلامی» در مورد چرایی بازداشت کریستین وبر توضیحی نداده و آزادی او را به «رافت اسلامی» نسبت داده است.