این که در دو سه مطلب به صورت پیوسته، کسی و بخصوص کشوری را مخاطب قرار دهم، اصولا روش کار من نیست و برای خواننده هم مشخص است که من مخاطب ام نه اسراییل و جناب نتانیاهو، بلکه خوانندگانی هستند که به این سایت تشریف می آوردند و مطالب مرا می خوانند. از این فرصت به قول ملکوتی امام جمعه اسبق تبریز استفاده می کنیم و دو کلمه هم به فارسی می گوییم، تا شاید آقای تاچر و ریگان هم بفهمند که ما چه می گوییم! :)

به سلامتی، سیصد موشک در وعده صادق اول و دویست موشک در وعده صادق دوم از زرادخانه های زیر کوهی جمهوری نکبت بیرون آورده شد و به سمت اسراییل با اطلاع قبلی به امریکای جنایتکار شلیک شد و همه ی چشم ها از جمله چشم ماهواره های جاسوسی غرب به سمت مناطق ایران بود تا نقاط موشکی را هم که احیانا نمی دانستند کجاست با شلیک این موشک ها بدانند که کجاست و ما از طرف این کشورها از مسوولان با درایت حکومت اسلامی تشکر و قدردانی می کنیم.

در این دو حمله ی عظیم، مجموعا ۴ شهروند که همگی عرب و فلسطینی بودند زخمی و به روایتی کشته شدند به عبارتی با ۵۰۰ موشک هایپرسونیک و غیر هایپرسونیک و کروز و بالستیک، تعداد تلفات در اسراییل و جاهایی مثل مرغداری و گاوداری که موشک ها سقوط کرد ۴ نفر بود که یکی از آن ها هم یک دختر بچه ی عرب بود. ببینید از جیب مردم کشورمان چقدر خرج طراحی و تولید و نگهداری و زیر کوه چپاندن این موشک ها شد تا آقایان به چنین نتیجه درخشانی دست پیدا کنند.

اما رسانه های راستگوی جمهوری نکبت و سپاه اراذل اسلامی اعلام کردند که ۹۰ درصد موشک ها به هدف های از پیش تعیین شده خورده اند و فیلم هایی در صفحات خود گذشتند که نشان می داد تعداد زیادی آتش پاره از آسمان به سمت اورشلیم پایین می آیند و در جایی که زمین می خورند انفجارکی مختصر ایجاد می کنند.