اسرائیل، بهترین بهره برداری را، از این شعارهای پوچ و ادعاهای تو خالی، میکند. اسرائیل مشغول آماده کردن اذهان عمومی در آمریکا، اروپا و در اسرائیل، برای حمله به ایران است. وسائل ارتباط جمعیِ آمریکا که وسیله‌ای در دست صنایع نظامی آمریکا و جنگ طلبان تند رو هستند، بار دیگر طبل‌های جنگ را می‌کوبند. نشریات و شبکه‌های صدا و سیما در آمریکا، در به صدا در آوردن ناقوس خطر، رقابت می‌کنند.
نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل که یک صیهونیست تندرو و دست راستی است، در تمام مصاحبه‌ها و سخنرانی‌های خود در آمریکا و اروپا، ایران را به آلمان نازی و احمدی نژاد را به هیتلر تشبیه می‌کند و می‌گوید: "تنها تفاوت بین ایران و آلمان هیتلری اینستکه ایران می‌خواهد دنیا را رهبری کند، یهودی‌ها را سر به نیست و آمریکا را نیز نابود کند. ما باید جلوی هالوکاست دوم را بگیریم. تنها با جنگ و زور میتوان مشکل را بر طرف کرد. " نتانیاهو در ضمن معتقد است که رژیم، کمر بنابودی اسرائیل بسته و ایران مجهز به تسلیحات هسته‌ای با به خطر انداختن امنیت اسرائیل، هدف صد سالۀ صیهونیست یعنی کشوری امن برای یهودیان را بمخاطره انداخته و لطمه خواهد زد. (۳)
نئوکنسرواتیوها (محافظه کاران نو) معتقد هستند که عراق شروع کار بود، نه پایان، و ایران، سوریه و لبنان نیز جزو برنامه هستند. اینجاست که رژیم ضدانسانی و ضد ایرانی، جمهوری اسلامی با کارنامۀ ننگین سی سالۀ بی عدالتی، بی لیاقتی و عاری از هر نوع پایگاه مردمی، بهترین هدیه؛ و شعارهای احمدی نژاد بهترین بهانه برای جنگ طلبان اسرائیل و آمریکا میباشند. نئوکنسرواتیوها مرتب تکرار میکنند که محمود احمدی نژاد گفته است: "اسرائیل را از روی نقشه حذف خواهد کرد" بنابراین، ایرانِ مسلح به تسلیحات هسته ئی، موجودیت اسرائیل را بمخاطره خواهد انداخت. (۴)

اسرائیل بزرگ

هدف اصلی اسرائیل، گسترش مرزهای کشورش می‌باشد، برنامه‌ای که هم ریشه‌ی سنتی - مذهبی دارد و هم ریشه در حرکت صهیونیسم.
اسرائیل با پشتیبانی آمریکا، در کمال بیرحمی، میخواهد یکطرفه و با زور، خاورمیانه را به میل خودش تغییر بدهد، و به آن شکل دلخواه‌اش (خاورمیانه نوین) را بدهد و برای این کار حاضر است از سلاح اتمی نیز بهره برداری کند.
هفته گذشته، پژوهشگر و نویسنده اسرائیلی بی مایکل، معترضانه به سیاست نتیاهو، مقاله‌ای که در هاآرتس منتشر کرد، نوشت: "ببخشید، لطفاً کسی می‌تواند تفاوت بین انفجار ۵۰۰۰ بمب در ۵۰۰۰ خانوار در لبنان، و کار گذاشتن بمب در اتوبوس یا انداختن بمب‌های خوشه‌ای در محله هایی را که اتفاقا جنایتکاران نیز در آن زندگی می‌کنند را برای من توضیح دهد؟
با اندوه و شرم عمیق، هیچ راهی برای اجتناب از گفتن این موضوع وجود ندارد که اسرائیل گامی عظیم دیگر در جهت روشن کردن ترور دولتی برداشت. با استفاده از ابزارهای خشونت آمیز و غیرقابل مهار، وحشت و رنج را بر کل جمعیت تحمیل کرده است. در غزه، در کرانه باختری اشغالی و اکنون در لبنان اینگونه عمل کرده است.
کسانی که به دنبال توجیه هستند پاسخ خواهند داد: "آنها می‌خواهند ما را نابود کنند! "... و ما، بالاخره چه می‌خواهیم؟... فقط تمام زمین از فرات تا نیل را.... این تمام چیزی است که ما می‌خواهیم، بر اساس آنچه خدا گفته است! " (۵)

یورش به لبنان

بیروت، در دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ میلادی، به پاریس یا "ریویرا" خاورمیانه شهرت داشت. اسلامگراها، تا قبل از سال ۱۹۸۰، نقش قابل توجهی در جامعه لبنان نداشتند. اکثریت مسلمانان لبنان طی جنگهای داخلی آن کشور که با توطئه و دسیسه‌های اسرائیل در سالهای ۱۹۷۰ آغاز شد، وابسته به جبهۀ ملی لبنان بودند. این جبهه فراگیر که شامل سنی، شیعه، دِروز، چپ و ملی گرا بود، کاملاً سکولار و در تلاش برای بوجود آوردنِ یک سیستم مردمسالار بود. (۶)
اسرائیل در سال ۱۹۸۲ به بهانه حضور جبهه آزادیبخش فلسطین، به لبنان حمله کرد و بیروت و مناطق جنبی را به آتش کشید و به ویرانه‌ای تبدیل کرد. از آن تاریخ، اسرائیل ده بار لبنان را مورد یورش قرار داده است!

سنت و مذهب

سنت - مجموعه‌ای از دیدگاهها، تشریفات، شاخه‌ها و ماجراهایی است که از یک نسل به نسل دیگر انتقال یافته؛ در رابطه با مذهب، یهودیان باور دارند که قوم منتخب، برگزیده و فرزندان محبوب خدا هستند. و خداوند در "آیات پیدایش" در تورات، سرزمین مابین رود نیل تا رودخانه دجله و فرات را که شامل، فلسطین، اردن، لبنان، سوریه و عراق میشود، به اسرائیل بخشیده است.

صهیونیسم

صهیونیسم، با اندیشه‌ی سیاسی تئودور هرتسل در کتاب "کشور یهودیان" در سال ۱۸۹۶ پایه ریزی گردید. "صهیونیسم یک جنبش سیاسی و ملی گرائی یهودی است که در اواخر سده‌ی نوزده گِردِ اندیشه و نوشته‌ی هرتسل، شکل گرفت. " هرتسل، در سال ۱۸۹۵ رهبر حرکتی شد برای تشکیل یک کشور یهودی.

کنفرانس بیلتمور

کنفرانس بیلتمور که در ماه مه ۱۹۴۲ در نیویورک برگزار شد، تشکیل و بر پایی خانه ملی یهودیان در فلسطین را، هدف و برنامه اصلی اعلام کرد. و دوم، جنگ و درگیری بین اعراب و یهودیان را اجتناب ناپذیر خواند، و اینکه تنها با شمشیر، یعنی با جنگ و زور قابل اجرا است.

جنگ همیشگی

در رابطه با هدف اصلی اسرائیل، یعنی گسترش مرزها، همسایگان اسرائیل و کشورهای منطقه: اردن، سوریه، عراق، لبنان، لیبی، و مصر؛ هیچکدام از گزند یورش اسرائیل در امان نبوده‌اند.
در ضمنی که اشاره جرج سوروس، بازرگان، کنشگر سیاسی و نویسنده یهودی مجار - آمریکائی که چگونه قربانی، تبدیل به مجرم می‌گردد، را نمیتوان نادیده گرفت. سوروس می‌نویسد: "اریک فروم در سال ۱۹۷۳ گفت که "تبدیل قربانی به مجرم" یک سندرم شناخته شده است هم در افراد و هم در گروه.
شاید تلخ ترین و سخت ترین مورد اسرائیل باشد. یهودیان قربانی هولوکاست بودند. شکی نیست که یهودیان، قربانی، به معنای واقعی کلمه بودند. در هولوکاست، بسیاری از یهودیان با درماندگی و ساده لوحانه و اطاعت کور کورانه‌ی دستورات، به قتل رسیدند. چیزی که من شخصاً به عنوان یک نوجوان سیزده ساله در بوداپست شاهد آن بودم.
پس از جنگ، یهودیان برای تشکیل کشور خود در فلسطین، به تروریسم متوسل شدند. " (۷)

هولوکاست

در این رابطه، بخشی از مقاله "اسرائیل و برنامه‌ی هولوکاستِ ایران" که نزدیک به چهار سال پیش منتشر کردم، می‌تواند روشنگر باشد: "بیش از ۷۵ سال از فاجعه‌ی هولوکاست میگذرد،... با این تفاوت، که یهودیان با زنده نگاهداشتن ماجرا، آنرا حربه‌ای برای سرکوب و سوء استفاده کرده‌اند. در رابطه با بهره گیری از هولوکاست، نرمن فینکِلستین، پژوهشگر حقوق سیاسی و نویسنده، که یک یهودی آمریکائی است و بیش از ۴۰ تن از اقوامش در اردوگاه‌های مرگ در آلمان، از بین رفتند؛ پدر و مادرش نیز هر دو جزو کسانی بودند که از این اردوگاهها، نجات پیدا کرده به آمریکا مهاجرت نمودند، می‌نویسد: "متأسفانه، "سی آر تی"، سازمان مسئول هولوکاست، کارش بیشتر باج گیری و حق سکوت شد تا کسب حقوق از دست رفته‌ی ستم دیدگان!؟ (۸)
آمارهای غزه، حاکی از آنند که ۴۵ هزار تن کشته، بیش از ده هزار تن زیر آوار مانده، و ۹۶ هزار تن نیز مجروح شده‌اند. اسرائیل هم می‌کوید که ۱۷ هزار عضو حماس را در غزه کشته است. چنانچه آمار اسرادیل را در بست بپذیریم، از ۵۵ هزار کشته و مفقود، ۱۷ هزار تن عضو حماس بودند، در اینصورت اسرائیل ۳۸ هزار فلسطینی بیگناه را به قتل رسانده است.
بر اساس گزارش سازمان ملل، ۹۶ درصد از جمعیت (۲۳۵۰۰۰۰) با کمبود شدید مواد غذایی دست و پنجه نرم می‌کنند و بیش از ۴۹۵ هزار نفر با خطر گرسنگی روبرو هستند.
در چنین شرایطی، جرد کوشنر، داماد دونالد ترامپ می‌گوید که اسرائیل باید منطقه‌ای از صحرای نقب را با بولدوزر تخریب کند و فلسطینی‌ها را به آنجا منتقل کند. املاک کنار آب غزه، می‌تواند بسیار ارزشمند باشد. مرشد و معلم کوشنر، بنیامین نتنیاهو، که دست‌هایش بخون هزاران انسان بیگناه آلوده است، با کمال بی شرمی در ویدیویی خطاب به ملت ایران، با عوامفریبی سخن از صلح و آزادی میکند! وعده همکاری و با هم بودن میدهد! (۹)
مردم ایران، نه جمهوری اسلامی را میخواهند؛
نه نیازی به سخنان و راهنمائی نتنیاهو دارند؛
و نه دنبال جنگ هستند.

سکوت شرم آور در مقابل تجاوز و کشتار دسته جمعی!

سکوت گوش خراش مدعیان انسان دوستی و پشتیبانان حقوق بشر، در مقابل کشتار دسته جمعی مردم بی پناه در نوار غزه، و امروز در لبنان، بوسیله اسرائیل، نمایانگر پوچ بودن ادعاهای تو خالی کشورهای پیش رفته و عادی شدن کشتار‌های دسته جمعی و جنایات جنگی اسرائیل در منطقه است!؟ (۱۰)
ملت ایران با ادعاهای دروغین آزاد کردن لیبی، دموکراسی برای عراق و برقراری عدالت در سوریه آشنا است! و شاهد بوده‌اند که وعده‌های پوچ "آزادی و دموکراسی و عدالت" غرب، بویژه آمریکا برای کشورهای جهان سوم، سرابی بیش نیست.
ملت ایران میداند، برای برقراری عدالت اجتماعی، آزادی و حق انتخاب، و برپایی مردمسالاری؛ بایستی آستین‌ها را بالا زد و با برنامه هدفمند، همکاری هوشمندانه با هم اندیشان، رژیم فقاهتی را بر انداخت.
ملت ایران میداند که اتکایش باید بخودش باشد، میداند که بیگانگان تنها بدنبال منافع خودشان هستند.
عوامل وابسته به بیگانه نیز، تنها مأمور اجرای برنامه آنان می‌باشند. وابستگی، سر سپردگی است، درماندگی مردم و سروری بیگانگان است.
تأمین حقوق ملت در برپائی جمهوری مستقل و مردمسالار و ملی است.

امیرحسین لادن
[email protected]

(۱) جمهوری اسلامی و دیگر دشمنان، موجودیت ایران را به مخاطره انداخته‌اند
(۲) A Neocon Preps US for War with Iran، Ray McGovern
(۳) Ahmadinejad has become a danger to Iran Zvi Bar'el
(۴) The Point of No Return. Jeffrey Goldberg
(۵) Israel Is Bringing Its State Terrorism From Gaza and the West Bank to Lebanon
(۶) ایران در چنگال رهبران نالایق و دشمنانِ خارجی
(۷) American Supremacy
(۸) The Holocaust Industry، Norman G. Finkelstein
(۹) Wall Street Journal
(۱۰) New York Times