در مقابل آمریکا در آستانەی انتخابات آشکارا از یک جنگ گسترده و غیر ضروری که پای آن کشور را هم به وسط بکشد هراسان است.

از این رو در پی تعدیل واکنش اسرائیل و محدود کردن آن به حمله به مراکز نظامی است.

این اشتیاق وافر اسرائیل و نیز بی میلی آمریکا، تحت تاثیر انتحابات ریاست جمهوری آتی سمت و سوی متفاوتی به خود گرفته است.

نتانیاهو با درک این موضوع در پی گروکشی است. رای یهودیان متنفذ آمریکایی و مسیحیان انجیلی دلباختەی صهیونیسم، عاملی است که بایدن و تیم کامالا هریس نمی توانند آن را نادیده بگیرند.

دونالد ترامپ خواهان شدت عمل و واکنش حداکثری اسرائیل علیه ایران است و بایدن و هریس از این منظر، محدودیت های جدی برای تحت فشار قرار دادن اسرائیل دارند.

از این رو می توان فرض کرد بر خلاف آوریل گذشته، آمریکا مخالف حملەی اسرائیل به ایران نیست، بلکه نگران شدت و وسعت آن و پیامدهای ورود به یک درگیری حساب نشده می باشد.

با این اوصاف گفتگوی دیشب می تواند شامل چک کردن نهایی و کلی لیست اهداف و هماهنگی های اطلاعاتی و نظامی با سنتکام و حمایت سیاسی و دیپلماتیک پس از آن باشد.

از متظر سیاست داخلی اسرائیل، یک حملەی مۆثر علیه ایران مانند جنگ لبنان می تواند آثار روانی و سیاسی ناخوشایند جنگ فرسایشی و نافرجام غزه را دستکم به صورت موقت زایل کند.

هم نتانیاهو و هم رقیبان سیاسی اش این را فرصت تنفسی برای اسرائیل و ابزاری برای متحد ساختن نیروهای اجتماعی منقسم کشور می دانند.

می توان گفت این نخستین بار است که حملەی احتمالی به ایران عمیقا با سیاست داخلی اسرائیل و آمریکا؛ هر دو گره خورده است.

داو اصلی البته نوع و سطح پاسخ ایران است که کسی آن را نمی داند. متغیری که طرف های مقابل را به درنگ و تامل بیشتر وا می دارد.