صبح بخیر حضار محترم،
اجازه بدهید سخنم را با عرض تسلیت به مردم اسپانیا، به‌ویژه مردم والنسیا، آغاز کنم که به‌دلیل باران و سیل غیرقابل پیش‌بینی، عزیزانی را از دست داده‌اند. از فرصت ارزشمندی که برای سخنرانی درباره یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین جنبش‌های اجتماعی چند سال اخیر در اختیارم قرار گرفته، بسیار سپاسگزارم. جنبش انقلابی "زن، زندگی، آزادی" که نه تنها صدای زنان ایران، بلکه پژواک صدای تمامی زنان در سراسر جهان شده است. این انقلاب زنانه از دل سال‌ها مبارزه و مقاومت زنان در برابر نابرابری، خشونت، و سرکوب سر برآورده و همچنان پرتوان ادامه دارد.
این جنبش، آغاز خود را مدیون شجاعت زنانی است که برای ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خویش قیام کردند. جنبش "زن، زندگی، آزادی" نشان داد که مقاومت زنان تنها به مقابله با قوانین و رفتارهای تبعیض‌آمیز محدود نمی‌شود، بلکه پیامی جهانی برای برابری جنسیتی، عدالت، امنیت، و آزادی برای همه جامعه در بر دارد. از این منظر، تمامی زنان در کشورهای مختلف در یک سفر تاریخی همراه و همدل هستند. این جنبش با ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود از روش‌های کلاسیک مبارزه فاصله گرفته، ایدئولوژیک نیست، رهبری فردی ندارد و برای ارتباط و بسیج نیرو از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کند.
در اینجا مایلم از شبکه "استقلال و برابری پایدار زنان" (وایز) یاد کنم که تلاشی زنانه برای دستیابی به برابری جنسیتی پایدار در ایران است. وایز، که حاصل مبارزات زنان ایرانی است، در سال ۲۰۲۰، پیش از جنبش انقلابی ژینا، تأسیس شد و اکنون در ۱۶ کشور دنیا عضو و حامی دارد. تاکنون سه کنفرانس با حضور افراد معتقد به برابری جنسیتی برگزار کرده است، افرادی با دیدگاه‌های مختلف سیاسی که کنار هم به همبستگی و اتحاد برای حل مسائل زنان پرداخته‌اند. خوشحالم که اعلام کنم هسته‌های وایز در مادرید، مالاگا، و بارسلونا نیز فعال هستند. چهار نفر حاضر در این پنل نیز از اعضای وایز هستند که هر کدام نماینده گروه خاصی می‌باشند.
در شرایط کنونی ایران، مسئولیت تاریخی بر دوش زنان نهاده شده است تا با ادامه رنسانس فرهنگی ژینا، کشورمان را از سلطه حکومتی که متعلق به ۱۴ قرن پیش است و با نیازهای امروز زنان و جوانان همخوانی ندارد، رهایی بخشند. لازم می‌دانم توضیح مختصری درباره یکی از مشکلات جهانی، یعنی اسلام سیاسی، ارائه دهم. اسلام سیاسی یکی از بزرگ‌ترین تهدیدها برای برابری حقوق زنان در جوامعی است که تحت تأثیر این ایدئولوژی قرار دارند. قوانین و نگرش‌های افراطی، اغلب با تحمیل محدودیت‌های شدید بر آزادی و حقوق زنان، آن‌ها را از حقوق اساسی‌شان محروم کرده و حتی حق تصمیم‌گیری درباره بدن و زندگی شخصی‌شان را از آن‌ها می‌گیرد. خطر اسلام افراطی محدود به منطقه‌ای خاص نیست و می‌تواند با گسترش خود، آزادی‌های زنان در سراسر جهان را تهدید کند. در چنین شرایطی، همبستگی جهانی زنان و حمایت از یکدیگر برای مبارزه با این نگرش‌های افراطی و دستیابی به برابری جنسیتی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. زنان در هر نقطه از جهان، با همبستگی و همکاری، نیرویی قدرتمند در برابر افراط‌گرایی و نقض حقوق بشر خواهند بود و جامعه‌ای آزاد و برابر برای نسلهای آینده خواهند ساخت.
جنبش زنان در ایران تنها متعلق به زنان نیست، بلکه نهادی است که قدرت موجود را به چالش کشیده، در برابر بی‌عدالتی ایستاده و خواهان جامعه‌ای است که در آن حقوق و کرامت انسانی برای همه محترم شمرده شود. هر زن، با هر قدم و هر فریاد، زنجیره مقاومت را مستحکم‌تر می‌کند. این مبارزه ادامه دارد، در قلب‌هایمان و در گام‌هایی که هر روز برای آزادی و عدالت برداشته می‌شود. وظیفه ماست که صدای این زنان و این جنبش را زنده نگه داریم و حمایت خود را از این مبارزات اعلام کنیم تا روزی فرا رسد که هیچ زنی در هیچ جای جهان برای ابتدایی‌ترین حقوق انسانی‌اش سختی نکشد.
در هفته گذشته، دختر جوانی در خیابان‌های تهران مورد تعرض جنسی مرد موتورسواری قرار گرفت و شجاعانه برای حق آزادی خود جنگید؛ اما اکنون پرونده‌ای قضایی علیه او تشکیل شده است به‌دلیل اینکه بی‌حجاب بوده است. روز بعد، دانشجوی دختری مورد اهانت حراست دانشگاه قرار گرفت و لباسش را پاره کردند، او شجاعانه، بدون پوشش در مقابل دیدگان دیگران ایستاد. اما او را با خشونت بازداشت و به‌عنوان فردی روانی معرفی کردند. در موردی دیگر، ژینا مدرس گرجی، معلم در سنندج، به زندان احضار شد و در میان شعار و تشویق همکاران و دوستانش، راهی زندان شد. و در خبری دیگر، دختری ۱۶ ساله در تهران، تحت فشار مدرسه به‌دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، اقدام به خودکشی کرد. این‌ها تنها نمونه‌هایی از ظلم و بی‌عدالتی‌هایی است که زنان ایران با آن روبه‌رو هستند.
ایران، عرصه مبارزه‌ای میان زنان و حکومت شده است. زنان، مبارزان اصلی علیه حکومت اسلامی ایران هستند و هر روز با روش‌های گوناگون، نارضایتی خود را از وضعیت موجود اعلام می‌کنند. حکومت اسلامی ایران، زنان را بزرگ‌ترین دشمن خود میشناسد و می‌داند که مقاوم‌ترین گروه اجتماعی در برابر آن، زنان و دختران جوان هستند. در این جلسه، وضعیت غیرقابل قبول زنان را به اطلاع شما رساندم و از همه درخواست دارم همبستگی و همدلی خود را با زنان ایرانی حفظ کنید.
در پایان، معتقدم زنان می‌توانند نقشی جدی در ساختن دنیایی بهتر ایفا کنند و در این راستا سه پیشنهاد دارم:
۱. خطر اصلی برای دموکراسی در جهان، اسلام سیاسی و افراطی است. اسلام افراطی تهدیدی برای صلح و دموکراسی جهانی به شمار می‌آید، زیرا آسیب‌پذیرترین گروه اجتماعی، یعنی زنان، هدف اصلی این ایدئولوژی افراطی هستند. تنها از طریق همبستگی و همکاری زنان می‌توان جهان را از سلطه اسلام افراطی رهایی بخشید.
۲. کنترل جمعیت: در بخش‌هایی از جهان، سیاستمداران تنگ نظر به‌خاطر باورهای نادرست خود، جوانان را به کام جنگ‌ها می‌فرستند و قربانیان اصلی این جنگ‌ها، کودکان و زنان هستند. با توجه به ظرفیت محدود جهان، ضروری است که فرزندان کمتری داشته باشیم تا هم مدیریت محیط زیست ممکن باشد و هم از گسترش فقر جلوگیری شود.
۳. مبارزه برای نابودی سلاح‌های کشتار جمعی: برای دنیایی بهتر و انسانی‌تر، ما زنان باید برای نابودی سلاح‌های کشتار جمعی متحد شویم. با داشتن سیاستمدارانی که بی‌اعتنا به عقل و شعور انسانی عمل می‌کنند، خطر استفاده از سلاح‌های اتمی همواره وجود دارد، اما ما زنان در قبال نسلهای آینده مسول هستیم.
یک‌بار دیگر از برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان این نشست سپاسگزارم و با شعار "زن، زندگی، آزادی" سخنانم را به پایان می‌رسانم.
ناهید حسینی
