Sunday, Nov 10, 2024

صفحه نخست » انتخابات و رفراندوم، دمکراتیک یا پوپولیستی؟ راه دمکراسی از یونان تا ایران، مهرزاد نکوروح جم

Dialog.jpgبسیاری از دوستان پوپولیست ما متاسفانه فهم درستی از پوپولیسم و دمکراسی و انتخابات و رفراندوم علیرغم سواد وافر ندارند !!! و پوپولیست هستند حال انکه خود را دموکرات و حتی جمهوری خواه میدانند

همین یک هفته پیش با مترجم حدود بیست کتاب سطح بالای غربی بحث داغی داشتیم که حتی معتقد بود حقیر از دمکراسی و پوپولیسم چیزی نمی‌فهمم ولی ایشان بگفته خودشان چند کتاب در هردو موضوع نوشته اند و مرجع میباشند

نام وی را ذکر نمیکنم چرا که هدف خراب کردن ایشان نیست اما هر موقع مایل باشند، ایشان یا دوستان را به مناظره "برابر" فرا میخوانم

و اما بپردازیم به اصل مطلب چرا که امیدوارم ثابت شود حتی ترجمه و کتاب نویسی، و مدارک و دکترا ... دلیل بر مرجع بودن نیست. البته از بعد مذهبی آن صحبت نمیکنم هرچند در ذهن بسیاری کلمه مرجع به مذهب ربط پیدا می‌کند حال آنکه این کلمه معنی فراتری دارد . به معنی رفرنس reference یا referent

ایشان با قاطعیت اعتقاد داشت که بعد از سرنگونی ج ا توسط مردم الزاما باید بین نظام جمهوری و پادشاهی و ... *رفراندوم* برگزار کرد. و در غیر اینصورت ما دمکرات نیستیم. اسندلالی که میتوان ثابت نمود یک مغالطه عظیم و خطرناک برای دمکراسی و "مردم سالاری" است

و به ایشان و دوستان دیگری تلاش کردم ثابت کنم که هر نوع انتخابات و رفراندومی درست نیست چرا که می‌تواند بجای دمکراسی باعث پوپولیسم و دیکتاتوری شود

هر انتخاباتی شرایط بسیار دقیقی را باید دارا باشد که بطور خلاصه میتوان در اصول آزادی و برابری "تمام و کمال" خلاصه نمود

در این بخش، مثال موثق روز، بهترین سند است

قطر دیروز شاهد برگزاری یک همه پرسی بشدت پوپولیستی و قابل انتقاد و غیر قابل دفاع بود. در این همه پرسی یا رفراندوم، تغییرات قانون اساسی به رای گذاشته شد

مهمترین تغییر پیشنهادی در قانون اساسی، لغو انتخابات مجلس و بازگشت به انتصاب همه اعضای مجلس با حکم امیر قطر است

تاکنون تنها یک مرتبه انتخابات مجلس در قطر برگزار شده. از ۴۵ عضو "مجلس شورا"، ۳۰ عضو با رای مستقیم مردم انتخاب و ۱۵ عضو باقی مانده هم با حکم امیر منصوب شدند

با این حال همین انتخابات باعث بروز اختلافات و چند دستگی در جامعه قطر شد چرا که "امیر قطر" با "قانون خود" به همه شهروندان قطری اجازه کاندیداتوری و رای دادن نمیداد. و بنابراین همین موضوع باعث اعتراضاتی در همین‌ قطر شد

بنابراین در این رای گیری، قطری ها روز سه شنبه به پای صندوق های رای رفتند تا به تجربه کوتاه مدت و محدود برای دموکراسی در این کشور غنی از گاز، پایان دهند

جالب است بدانید که جمعیت قطر حدود ۳ میلیون نفر است اما از این ۳ میلیون تنها حدود ۳۸۰ هزار نفر آنها حق رای دادن داشتند ! این یعنی اصول آزادی و برابری هر دو در چندین مورد کاملا زیر پا رفتند

اکثریت بالای ۹۰٪ در این همه پرسی، رای دادند تا انتخابات مجلس و انتخاب اعضای مجلس با رای مستقیم مردم لغو شود

این انتخابات بنابراین با رفراندوم قانون اساسی ج ا و اصل ولایت فقیه و همچنین رفراندوم برای بازگشت به پادشاهی (برای اینکه مردم دیگر حق رای نداشته باشند) هم نوع است

منبعد، در قطر، همه اعضای مجلس با حکم مستقیم امیر منصوب می شوند

پس باید پرسید اصلا چنین مجلسی برای چیست ؟

برای بازی دادن و سرگرم کردن مردم ! یعنی همان پوپولیسم محض

با چنین انتخاباتی، امیر قطر به جهانیان و حتی به خود قطری ها میگوید: دیدید ؟ خودتان رای چنین دادید

در سال 2021 یک سال قبل از میزبانی جام جهانی فوتبال در قطر، این کشور برای همان جام جهانی، اولین انتخابات مجلس را برگزار کرد ! و بنابراین حالا که جام جهانی گذشت، همان قانون فکاهی (چرا که تنها ده درصد شهروندان حق رای دادن داشتند)، را لغو کردند و آنهم با روندی که برخی دمکراتیک می‌نامند اما در واقع، پوپولیستی و برای فریب جمع میباشد

و اما همان مجلس شورا هم، تنها یک نهاد مشورتی و دارای اختیارات بسیار محدودی است. مجلس شورای قطر اختیاراتی مثل عزل وزیران یا رای اعتماد به وزیران را هم ندارد

انتخابات، باعث چنددستگی در قطر شد زیرا تنها برخی قطری ها حق داشتند رای بدهند یا کاندیدا شوند. بنابراین در اکتبر گذشته، امیرقطر اولین انتخابات مجلس را "یک تجربه" توصیف و پیشنهاد کرد با تغییر قانونه اساسی، انتخابات حذف شود و اعضای مجلس، دوباره با حکم امیری منصوب شوند. و ۹۰٪ هم گفتند چشم

امیر قطر در این رابطه گفت : "هر کشوری ، شیوه خود را که متناسب با شخصیت و شهروندانش است دارد"

حکومت قطر، نوعی پادشاهی است. و مثال موفقی است برای پادشاهی خواهان ایرانی.

خانواده آل ثانی قدرت را در دست دارد و امیر از این خانواده انتخاب می شود.

۹۰،۶٪ شرکت کنندگان در همه پرسی به تغییرات پیشنهادی رای مثبت دادند. در نتیجه، انتخابات مجلس دیگر برگزار نمی شود و همه اعضای مجلس را امیر با حکم خود منصوب می کند

بنابراین امیدوارم برایتان ثابت شده باشد انتخابات و رفراندوم و نظام پوپولیستی چیست

منابع:

Ref :

- https://t.me/populismir

- Samuel P. Huntington, Political order in changing societies, Harvard University. Center for International Affairs

- Jean-Louis Le Moigne, La modélisation des systèmes complexes, Dunod

- Philippe Collard, Sébastien Verel, Manuel Clergue, Systèmes complexes : une introduction par la pratique, Presses polytechniques et universitaires romandes, EPFL Press, Lausanne

- Hervé Zwirn, Les systèmes complexes : Mathématiques et biologie, Odile Jacob

- Le peuple introuvable. Histoire de la représentation démocratique en France, Paris, Gallimard, 1998

- Gauchet M., « Le mal démocratique », Esprit, octobre, 1993

- Guillaume Bernard et Eric Duquesnoy (dir.), Les forces politiques françaises, Paris, PUF

- Baechler J., Démocraties, Calmann-Lévy

- Constant B., De la liberté des Anciens comparée à celle des Modernes, Paris, Hachette, 1986.

- Morgan Gareth, Images of organization, 2006

- Max Weber, Économie et société, 1922

- Byrne, David S., Complexity Theory and the Social Sciences : The State of the Art, Routledge

- "Social Sciences : Chaos Theory; An Overview, by Ashley Crossman, 2017

- Le siècle du populisme, Pierre Rosanvallon

- Henri Fayol, Administration industrielle et générale, 1916

- Abraham Maslow, A theory of human motivation, 1943

- Chaos Theory in the Social Sciences : Foundations and Applications, University of Michigan Press

- Sawyer, Robert Keith, Social emergence : societies as complex systems, Cambridge University Press

- Donegani J.-M. et Sadoun M., La Ve République. Naissance et mort, Paris, Gallimard

- Frederick Herzberg, Le travail et la nature de l'homme, 1959

- Henri Mintzberg, Le pouvoir dans les organisations

- Peter Drucker, The practice of management

- Michel Crozier, Erhard Friedberg, L'acteur et le système. Les contraintes de l'action collective, Seuil

- Durkheim É., Montesquieu et Rousseau précurseurs de la sociologie, Paris, M. Rivière, 1966.

- Charles de Montesquieu, De l'esprit des lois, (1748), Genève

- Les 100 principes du Management Moderne, Michel Nekourouh, 2009

- Eisnmann Ch., La pensée constitutionnelle de Montesquieu, Paris, Sirey, 1952

- A. L. Eryomin, « Biophysics of Evolution of Intellectual Systems »

- Foucault M., Dits et écrits, Paris, Gallimard, 1994



Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: [email protected] تبلیغات: [email protected] Cookie Policy