حالا بفرمایید «دروس معارف اسلامی» چه ربطی به میراث تاریخی و فرهنگی دارد؟ جز این که قرار است این مرمت کارهای آینده، مهم ترین کارشان مرمت امامزاده ها و مساجد باشد؟ آن هم نه از نظر فنی بلکه از نظر ارزشی.

البته در توضیح دانشکده های رشته مرمت می بینید که برای این جماعت تاریخ و فرهنگ ایران مساوی ست با تاریخ اسلام. می گویند«با توجه به این كه كشور ما دارای آثار فرهنگی‌هنری زیادی از دوره‌های مختلف تاریخی است؛ حفظ و صیانت از این میراث به جای مانده كه بیانگر هویت و شخصیت تاریخی و اسلامی ما است، به متخصصان هنرمندی نیاز دارد كه ...»

روشن است که این جماعت می خواهند این غلط هدفمند خطرناک را در ذهن جوانان از کودکستان تا دانشگاه و در هر رشته ای جا بیندازند که تاریخ ما فقط متشکل از اسلام و ایران است (و نه حتی ایران و اسلام). درست ادامه همان هدفی که در جوهر «انقلاب اسلامی» واپسگرا و ایران بر باد ده وجود داشته است.

و اکنون که امید نابودی این حکومت بیش از همیشه وجود دارد آیا این وظیفه رسانه های با فرهنگ و آموزگاران و اساتید دلسوز ایران نیست که بیش از همیشه و به هر زبانی به کودکان و نوجوانان و جوانان یادآوری کنند که:‌

ما چیزی به نام آثار تاریخی اسلامی - ایرانی نداریم. ما «آثار تاریخی و فرهنگی هزاران ساله ی ایرانی» داریم که در آن از انواع آثار تاریخی مذهبی و غیر مذهبی وجود دارد و آثار مذهبی -تاریخی آن فقط اسلامی نیست بلکه از آثار میترائیسم گرفته تا زرتشتی و مسیحی و یهودی و بهايي و دیگر مذاهب می تواند در آن وجود داشته باشد.

و ما اگر به فرهنگ مان می بالیم از آنجاست که این فرهنگ بر پایه خرد و مهر استوار است؛ هیچ تبعیضی را نمی شناسد و در هر زمانه ای قابلیت به روز شدن و امروزی بودن را دارد.

شکوه میرزادگی