سلمان کدیور (او نویسنده رمان "پس از بیست سال" است که برنده جایزه ادبی جلال آل‌احمد شد. آیت الله خامنه‌ای درباره این کتاب گفت: «پس از بیست سال، یک عاشقانه‌ جذاب تاریخی قوی است که واقعا یک رمان خیلی خوب از کار درآمده است.»)

یکی از خلاقیت های نظام فرهنگی ج. اسلامی، دفن شهدای گمنام در پارک ها و بوستان ها و بلندی ها است.

یکبار به یکی از متولیان این طرح گفتم هدف از این کار چیه؟

جواب داد بخاطر اینکه مردم یاد شهدا بیفتند که این آرامش و امنیت را از اینها دارند.

جواب دادم چرا شهدا را در دفتر و سازمان های حکومتی به خاک نمی سپارید؟

چرا در محوطه شهرداری و دادگاه و... چنین نمی شود تا آنکه مسئول جان و مال این مردم است از روی شهدا شرم کند که تصمیم غلط بگیرد، از روی شهدا شرم کند به بیت المال چشم داشته باشد؟

چرا هرچه یاد مرگ و شهید است باید برای مردم باشد؟

حالا به دوستان خلاق شما همین پیشنهاد را می کنم. مسئولین نظام را دعوت کنید، کفن و اعلامیه مرگ را جلویشان بگذارید و بپرسید، آیا آماده اند وقتی مرگ گریبانشان را گرفت، از کارنامه خود در برابر خدای جبار، دفاع کنند؟

شمایی که قرار بود ما را به مقام والای انسانیت برسانید، چطور دنیا و آخرت بسیاری را بازی گرفتید؟

یاد مرگ نیکو است، لیک برای زمامداران واجب!