احمد زیدآبادی در ایکس نوشت : طی دو روز گذشته، رسانه‌هایی که معمولاً خبرهای آنها در سطح بین‌المللی جدی و معتبر تلقی می‌شود، گزارش‌های ضد و نقیضی را در بارۀ محتوای بستۀ پیشنهادی آمریکا به ایران منتشر کرده‌اند.
خبرگزاری رویترز از قول منابع خود، پیشنهاد آمریکا را شامل مخالفت با غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران دانسته، حال آنکه آکسیوس از عقب‌نشینی کاخ‌سفید از موضع علنی خود مبنی بر نفی هرگونه غنی‌سازی توسط جمهوری‌اسلامی خبر داده است. علاوه بر این، گزارش باراک راوید در آکسیوس فهم متعارفی از پیشنهاد آمریکا به دست نمی‌دهد و سر و ته آن با هم سازگاری ندارد.
در این میان شخص ترامپ هم وسط آمده و موضع قبلی خود در بارۀ مخالفتش با هر گونه غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران را تکرار و تهدید به اقدام نظامی را هم چاشنی آن کرده است. با این وضع، تکیه بر گزارش رسانه‌ها برای درک آنچه بین ایران و آمریکا می‌گذرد، خالی از احتیاط لازم است و تا زمانی که متن پیشنهاد منتشر نشود، نمی‌توان از محتوای آن اطلاع لازم را به دست آورد.
اما چرا مقام‌های رسمی دو کشور به طور مستقیم اطلاعاتی در بارۀ مذاکرات و پیشنهادهای متقابل، به مردم خود ارائه نمی‌کنند؟ آیا این میزان از محرمانگی در این باره موجه است؟
