مهدی نصیری

آقای خامنه ای به اقتضای آن که خود را نائب خاص امام زمان می داند (امری که بر خلاف بدیهیات شیعه امامیه است) و گاه نیز این حس و وجد را پیدا می کند که خداوند از زبان او سخن می گوید (و این نیز بر خلاف بداهت عقل و شرع است)، اغلب با واقعیت امور و دیدگاه دیگران نسبت به امر واقع، کاری ندارد و خود را آینه تمام نمای واقعیت و بلکه مولد واقعیت و حقیقت می داند.

او در کمال صراحت، دره ها را قله و فقر و فلاکت (و به تعبیر شیک پزشکیان، ناترازی ها) را پیشرفت اعلام می کند و اصحاب و ذوب شدگان در ولایتش هم عینا همین واقعیت و حقیقت تولید شده توسط حضرتشان را تکرار می کنند.

اما آنچه امروز در سخنرانی بر سر قبر آیت الله خمینی مبنی بر خطر بازگشت پادشاهی به کشورهایی که روزی آن را برانداخته بودند، ابراز داشت و کشور فرانسه را مثال زد، از جنس تولید واقعیت و حقیقت نبود بلکه انعکاس امر واقع و نفس الامر بود.

حدس قوی این است که نظر سنجی های اخیر دستگاههای اطلاعاتی از دیدگاه‌ها و گرایش‌های سیاسی مردم ایران، به ایشان گوشزد کرده است که محبوبیت خاندان پهلوی و حس مردم ایران نسبت به خادم بودن دو پادشاه (رضا شاه و محمد رضا شاه) برای ایران و ایرانیان به سرعت در حال گسترش و تثبیت بوده و اذهان و افکار اکثریت مردم ایران را تسخیر کرده است.

شعارهای ایرانیان در نوروز امسال در شهرهای مختلف ایران و نیز طنین شعار رضا شاه روحت شاد در ورزشگاه‌ها سر این کوه یخی است که نظرسنجی های رسمی و محرمانه تا ته این کوه را به آقای خامنه ای نشان داده اند.