مهدی نصیری

برخی اخبار منتشره از انجام آزمایشهای هسته ای برای ساخت بمب اتمی از سوی جمهوری اسلامی حکایت دارد. جمهوری اسلامی از آغاز فعالیتهای هسته ای اش در باره مقصد و مقصود اصلی اش دروغ گفت و بیش از دو هزار میلیارد دلار را هزینه ماجراجویی اش برای دست یابی به سلاح اتمی کرد و ایران و ایرانیان را به خاک فقر و مذلت و عقب ماندگی کشاند.

صدور فتوای تحریم سلاح هسته ای، خود دروغی دیگر بود برای پوشش دروغ اول، و امروز طلاب ناشی و سال اول حوزه های علمیه نیز می دانند که شدیدترین احکام تحریمی در فقه استبداد زده و سیاسی شیعه با چرخیدن سر قلم فقیه و مفتی می تواند مباح و بلکه مستحب و واجب شود.

این تنها جمهوری اسلامی نیست که سلاح اتمی دارد و یا در صدد دستیابی به آن است اما تفاوت این حکومت با دیگر کشورها این است که نظامی دینی با قرائت اخوانی و سید قطبی است که غیرمسلمانان و بلکه مسلمانان غیرخودی اش را مهدور الدم و فاقد هر گونه حرمت جانی و مالی و آبرویی می داند و در مقام افتا و عنداللزوم اجرا، حاضر است جان میلیونها انسان را برای هدف دنیایی و اخروی خیالی اش بگیرد.

اگر از هر فقیه انقلابی استفتا کنید که برای حفظ نظام اسلامی (مانند همین جمهوری اسلامی) جان چه تعداد انسان را در داخل و یا خارج ایران، چه مسلمان (اعم از شیعه و سنی) و چه غیر مسلمان، می توان گرفت؟ هزار، ده هزار، صدهزار، یک میلیون، ده میلیون و یک میلیارد و ....؟ هرگز به شما جواب نخواهند داد که برای این کشتار حد و مرزی وجود دارد بلکه می گویند نظام اسلامی یعنی حاکمیت خداوند و حق که طبعا مخالفان آن ضد حق و ضد خداوند و باطل اند و هیچ حرمت و ارزشی ندارند، چرا که حرمت انسانها دایرمدار ایمان است و نه انسانیت آنها و البته تفسیر و تعیین ایمان درست هم در دست ولی فقیه و اکنون در دست آقای خامنه ای است.

بمب اتمی در اختیار هر دولتی باشد، سلاحی کثیف و فاجعه آمیز است اما اگر دست نظامی ایدئولوژیک از نوع دینی اش باشد، بسی خطرناکتر خواهد بود.

دنیا نباید در برابر خطر هولناک جمهوری اسلامی اتمی کوتاه بیاید و به سادگی از کنار آن بگذرد همان طور که مردم ایران نیز باید تمام تلاش خود را برای رهایی از این نظام فاسد، ویرانگر و سرکوبگر به کار گیرند و لحظه ای در ضرورت عبور از آن و استقرار یک نظام سکولار دموکرات تردید نکنند.