🔻آنچه ظرف دو روز گذشته در ایران رخ داد یک تحقیر بزرگ ملی است و کتمان آن فایده ای ندارد. ایرانیان صرف نظر از مخالف یا حامی جمهوری اسلامی از برون داد این وضعیت نباید خوشحال باشند. جغرافیای امروز ایران قریب نیم قرن تحت کنترل حکومت مستقری است که وارث زیرساختها، ثروت و مجموعه امکانات زندگی برای امروز و فردای ایران است. صرف نظر ازمخالفت با استبداد دینی مستقر وسیاستهای احمقانه داخلی و خارجی این حکومت، نمی توانم بر این تحقیر چشم بپوشم که کشور کوچک تازه بنا شده ای پس از جنگ جهانی دوم چنین در ساختار نظامی و سیاسی ما نفوذ کرده که ظرف کمتر از ۴۸ ساعت می تواند تعداد زیادی از نیروهای موثر ازجمله فرماندهان ارشد نظامی، مقامات سیاسی و دانشگاهی ما را از بین ببرد. خوشحالی قابل درک مردم ستم دیده از حذف فیزکی فرماندهان فاسد سپاه نباید چشم ما بر واقعیت اشراف کامل اطلاعاتی اسرائیل با بدترین سوابق نقض حقوق بشر بر ساختارهای سیاسی ونظامی ایران کور کند.
🔻این واقعیت مرا به عنوان یک چهره مخالف جمهوری اسلامی که هیچ نقشی در سیاست های جمهوری اسلامی نداشته و به خاطر نقد آنها نیز زندان را تجربه کرده ام سر افکنده و عمیقا نگران کرده است. آیا وقت آن نرسیده است تا چهره های ارزشی، نیروهای بسیجی ، اصلاح طلبان و سایر نیروهای ذی نفع در سفره انقلاب از «ولی امر مسلمین » و منصوبانش که جملگی تحلیلها و پیش بینی های آنان غلط از آب درآمده است پرسشگری کنند که به کدامین حق ایران را در این مسیر قرار دادند؟ بپرسند چقدر زمان نیاز دارند که وضعیت نظام بین الملل ومیزان قدرت و توان واقعی خود و امکانات کشور را درک کنند و تصمیمات معقول بگیرند؟ تجربه جنگ ودهه اول انقلاب را کنار بگذاریم. نیروهایی جوان، خام و بی تجربه بودند اما بعد از نزدیک نیم قرن حکمرانی بازهم در برهمان پاشنه باید بچرخد؟ بر پایه کدام امکانات وافق ها بر این سیاست های احمقانه با هزینه های کمرشکن پای فشاری کردند؟ آیا درترور سلیمانی، فخری زاده، فرماندهان ارشد سپاه در سوریه، هنیه، سران حماس ، حزب الله و زنجیره وقایع منتج به فروپاشی رژیم اسد در سوریه نشانه های کافی برای تغییر وجود نداشت؟
🔻من در جریانم که بهترین و زبده ترین اساتید روابط بین الملل و علوم سیاسی کشور به مقامات رسمی هشدار داده بودند از خیال خام دست یابی به تسلیحات هسته ای چشم پوشی کنند و پول ملت را در چاه ویل غنی سازی هدر ندهند و اطمینان کنند که غرب به هیچ قیمتی اجازه دست یابی به چنین تسلیحاتی به رژیم مستقر در ایران نخواهد داد. آنها حتی به رژیم پهلوی هم اگر هم چنان در قدرت بود اجازه دست یابی به چنین تسلیحاتی را که مجال چرایی آن اینجا نیست نمی‌دادند چه رسد به جمهوری اسلامی که وصله ناجوری در خاورمیانه است. ازاین مطلب که بازدارندگی هسته ای ضامن رفاه و توسعه که البته دغدغه سران نظام نیست هم بگذریم اما مصلحت و عقلانیت در این بود که هشدارهای مرتبط با بقای خودتان را جدی بگیرید و بپذیرید پی گیری آن با غنی سازی مسیر سراسر اشتباهی است.
🔻هیچ دیکتاتوری تنها نیست و همه آنها حامیان و هم پیمانان آشکار و خاموشی دارند که توان و اجازه ادامه حکمرانی را برایشان فراهم می‌کند. بدون تردید آیت ا.. خامنه ای در اتخاذ تصمیماتی که به اینجا رسید تنها نبوده است و همه روسای جمهور بله قربان گو و وزرا و مدیران معتاد به پست و مقام به هر قیمت در این وضع سهیم هستند، نه صرفا این رئیس دفتر جدید که محصول حذف ابراهیم رئیسی برای هموار کردن مسیر مجتبی خامنه ای برای رهبری بعدی است.
🔻همه کسانی که به این ساختار فاسد در ادوار مختلف انتخابات به ویژه پس از کودتای انتخاباتی ۸۸ مشروعیت دادند به سهم خود مقصر هستند و مسئولیت دارند . واقعیت روی زمین همین شکاف عمیق میان دولت و ملت است که از کشته شدن فرماندهان سپاه شادمانند و سوگمندانه و قطعا به اشتباه و سرکوب خونین مطالبات آزادی و دموکراسی را در پس حمله نظامی جستجو می‌کنند در صورتی که بهای آزادی و استقرار دموکراسی را ما خودمان باید بپردازیم و بیگانگان در این مسیر هیچ کمکی به ما نمی کنند و اگر هم کمکی کنند تقاضا های بعدی دارند که در راستای منافع ملی و استقلال ما نیست.
پنجره فرصتها برای نظام بسته شده است. امیدوارم همه نیروهایی داخل کشور که دلی در گرو ایران وآینده آن دارند وتا امروز به وظایف خود برای توقف تصمیمات اشتباه رهبری و حلقه نزدیکش عمل نکرده اند تا دیر نشده وارد عمل شوند و نقطه پایانی بر سندرم شعار زدگی و حکمرانی احمقانه نظام مستقر بگذارند و پروسه سیاسی نجات ایران و عبور مسالمت آمیز از جمهوری اسلامی را وارد فضای عملیاتی کنند.
حامد آئینه وند (عضو همبستگی جمهوری خواهان ایران )
نه به جنگ! نه به جمهوری اسلامی، بابک خطی
کلک مذاکرات و تخت‌خواب فرماندهان، بابک صفاری
