رهبر رژیم اسلامی ضد انسانی کمتر از یک موش زیر زمین لانه گزید و قدرت را به شورایی از سپاهیان افراطی واگزار کرد. روی زمین، این بدان معناست که رژیم ولایت فقیه فروپاشید و یک حکومت نظامی شکننده جای آن نشست.
ای کاش، علی خامنه ای اینقدر عقل و انصاف می داشت که بفهمد پناه گرفتن او در زیر زمین به بهای خرابی های بیشتر کشور و دربدری نود میلیون ایرانی است. او چگونه رهبری است که در اوج جنگ نخواست کنار مردم و سربازانش باشد. اگر او این را نمی فهمد و اگر او آنقدر مرد و به گفته خودش انقلابی نیست که بیاید بیرون و خودش را به ملت بسپارد، پس مرگ حقیرانه حق اوست.
باری، این نیز حق 'مسلم' ماست که او را در دادگاه ملت برای مصیبت های بسیار که بر ما وارد آورد پاسخگو و مجازات کنیم. محاکمه او باید درس تاریخ بشود. این حق بزرگ، خواست بزرگی نیست؛ و ایکاش چنین بشود. صدام و قذافی نیز به دست خارجی مجازات نشدند که علی خامنه ای فرصت یابد تا از محاکمه تاریخی و مجازات به دست ملت در برود. بیاییم امیدوار باشیم پیش از آنکه خارجی او را زیر خروارها خاک دفن کند، بتوانیم او را از سوراخش درآورده، به محاکمه کشانده و آموزنده ترین درس تاریخ سیاست و مدیریت را برای رهبران فردای ایران بنویسیم.
علی خامنه ای در آغاز رهبری، خود، گفته بود که بهای رهبری او خون دل خوردن مردم است؛ و این تنها سخن درست او بود که کمتر کسی دریافت. در سراسر سی و هفت سال رهبری، او همیشه تنش آفرین و بحران ساز بود؛ چه در روند بهسازی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور؛ و چه با ماجراجویی های تروریستی در منطقه. اما، او همواره از زیر هزینه های سنگین کارهای نادرست و ویرانگر خود شانه خالی کرد و عافیت طلبانه به کناری خزید تا کارگزارانش فشارها را بر دوش مردم بنهند. اینبار هم، این- به اصطلاح- رهبر، آتش بیار جنگی نا برابر شد و هزینه سهمگین و ماندگار انسانی، سیاسی، اقتصادی و فنی جنگ را بر گرده ملت بیچاره بار کرد؛ هزینه ای که برای نسل ها می ماند.
آری، محو شدن خاطره شوم آنهمه نا مردمی، خیانت و جنایت این سید اهریمنی، مانند دفن شدن آن شیخک شیطان صفت، نصرالله، زیر آوار خاک و خل، یک تکه کنده و حذف شده از کتاب تاریخ خواهد شد. مستند محاکمه او باید در لحظه لحظه خاطره دولتمردان فردای ایران و فراتر از ایران، در جهان و در هر دوران، بماند.
آنچه می گویم از سر بغض نیست؛ هر چند بغض خفته کودکی و جوانی بربادرفته تک تک نسل من با دیدن این رهبر حقیر زبانه می کشد. اما، با فروخوردن تلخ این بغض و کینه سخت، می گویم دیدن تحقیر عادلانه این سید حقیر متحجر متکبر که کشورش و منطقه را به آتش کشید، درس عبرتی خواهد شد، آویزه گوش هر فندامنتالیست رادیکالیست بد پندارِ بد کردار.
پایان سخنم، همانا، امید به پایان یافتن
نام و مقام و مرام علی خامنه ای در دادگاه عدل تاریخ و روبروی چشمان ملت است.
