زندگی‌ که زیر و رو شد

به گفته فیروزه فیروزآبادی، مادر آقای زوار، به غیر از رضا زوار همه اعضای خانواده حدود ۳۰ سال پیش تابعیت آمریکا را دریافت کرده‌اند.

خانم فیروزآبادی گفت که غیبت ناگهانی پسرش غمی را در او زنده کرده که از زمان مرگ همسرش در سال ۱۹۹۷، تجربه نکرده بود و افزود: «نمی‌خواهم آن واقعه را با این مقایسه کنم، اما واقعا در حال تجربه همان ویرانی هستم.»

مریم، خواهر آقای زوار گفت: «ما باید مقامات را قانع‌ کنیم که او یک آمریکایی اصیل است. او از ۱۲ سالگی، یعنی در ۴۰ سال گذشته اینجا است و همه خانواده‌اش هم اینجا هستند. ما از اینجا تکان نمی‌خوریم.»

آقای زوار هر روز از بازداشتگاه با مادرش تماس کوتاهی دارد. او که بنابر گزارش واشنگتن‌پست به نقل از اسناد دادگاه، با خطر اخراج به استرالیا یا رومانی روبرو است، در یکی از این تماس‌ها گفت: «تنها ترسم این است که من را به طور ناگهانی و بدون اطلاع به کشور ثالثی بفرستند که نمی‌شناسم.»

او گفت در آن روز در ماه ژوئن، اتومبیل مشکوکی را دید و لحظاتی بعد مامور اداره مهاجرت بیرون آمد و پرسید سگش دوستانه برخورد می‌کند؟ و سپس بقیه ماموران آمدند و او را بازداشت کردند.

آقای زوار به یاد می‌آورد که در حین بازداشت بارها از ماموران علت را جویا شده، اما جوابی نگرفته است.

او گفت که آرزو داشت زودتر برای تابعیت اقدام کرده بود، اما تصورش را نمی‌کرد اعتراف به حمل ماری‌جوانا باعث اخراج شود. به گفته او، قاضی هشدار نداده بود و آن زمان وکیل هم نداشت.

رضا زوار گفت: «تقریبا می‌فهمم دولت آقای ترامپ به دنبال چیست، ولی راه اشتباهی را انتخاب کردند. مثل این است که کسی برای شکار نوعی ماهی به دریا می‌زند، اما تور بزرگی پهن می‌کند. سپس آن تور که همه نوع ماهی در آن گرفتار شده‌اند را جمع کرده و تازه شروع به تفکیک می‌کند.»