کدام مردم؟

رسول اسدزاده

در خبرها آمده همایون شجریان قرار است در میدان آزادی کنسرت رایگان فضای باز اجرا کند. او در مصاحبه‌ای در این باره گفته: این کنسرت چهاردهم شهریور ساعت ده شب بدون هیچ منع و چهارچوبی برگزار خواهد شد...

همین ابتدا بگویم که من طرفدار همایون شجریان و موسیقی او نیستم و باور قلبی‌ام است که او اگر پسر محمدرضا شجریان نبود، نمی‌توانست جایی که حالا ایستاده باشد. او به همراه سایر اعضای خانواده شجریان در ایران و در سیستم فرهنگی همین حکومت رشد کرده، فرصت به دست آورده و به مال و مکنت و شهرت و گرین کارت رسیده است... اما آنچه که باعث شد درباره کنسرت او بنویسم مصاحبه‌اش است.

بدون هیچ منع و چهارچوب یعنی چه؟ یعنی قرار است نوازنده زن بنوازد، خواننده زن سولو بخواند؟ تماشاچی‌ها بدون ترس برقصند، حجاب و پوشش در این کنسرت به اختیار است؟‌ البته که من بعید می‌دانم چنین شود ولی اگر هم بشود به آن احساس خوبی ندارم.

صادقانه بگویم این کنسرت در این روزهای قطعی برق و آب و فشار ماشه روی گُرده ایرانیان مرا به یاد فم تریپ می‌اندازد، به یاد عکس گرفتنِ دخترهایی شبیه به سوپر مدل‌‌ها که با چادرهای گل گلی جلوی کاشی‌کاری های یک‌ مسجد در شیراز فیگور می‌گرفتند...

بله شهریور است و من‌ فراموش نکرده‌ام که در سال ۱۴۰۱ وقتی در ایران زندگی دچار ایست قلبی شده بود، همایون خان در استرالیا کنسرت داشت و آنجا برای اینکه نه سیخ بسوزد نه کباب روی صحنه یک شعارکی هم داده بود. پاسپورت خودش و شریک‌ زندگی‌اش ضبط و بی دردسر آزاد شده بود و همین هاست که مرا به او و کنسرتش خوشبین نمی‌سازد...

او در جای دیگری از مصاحبه‌اش می‌گوید زمان جنگ در خارج از کشور گیر افتاده بودیم ولی اگر دوباره جنگ شود کتار مردم‌ خواهم ماند. این سخنان شعاری درحالی بر زبان پسر محمدرضا شجریان جاری است که او کنار همکاران خودش هم درست و حسابی نمانده است، آن هم در زمان صلح نه جنگ...

او کی درباره پرستو احمدی که یک کنسرت کوچکِ بی‌ تماشاچی در یک کاروانسرای وسط بیابان ضبط کرد حرف زد؟ درباره توماج صالحی و مهدی یرّاحی و حکم شلاقش چطور؟ نه آقای شجریان کنسرت شما در میدان آزادی رایگان نیست‌!!!!