وقاحت این جماعت به حدی ست که متجاوز در تنها جلسه‌ای که به دادگاه آمد به قاضی گفت مالک مجتمع از چهره‌های سرشناس و با نفوذ تبریز و شریک آقای زنوزی مالک باشگاه تراکتورسازی است و از قاضی خواست به اظهارات این زن اعتنایی نکند.

این زن درنهایت پس از ثبت شکایت و چندین بار درخواست برای اضافه شدن فیلم دوربین‌های مداربسته ساختمان به پرونده و همچنین درخواست برای نمونه برداری از آثار خون باقیمانده پس از ضرب و شتم در محل تجاوز، راه به جایی نمی‌برد و هر بار به در بسته می‌خورد.

نه نیروی انتظامی همکاری می‌کند و نه ضابطین قضایی. با وجود آنکه دادستان تبریز به قاضی شعبه سوم دادگاه کیفری یک دستور داده بود که تصاویر دوربین مدار بسته در پرونده قرار بگیرد اما قاضی درخواستی نداد و سریع حکم برائت برای متجاوز و مالک مجتمع آقای باقر کسرائی صادر می‌شود.

زن قربانی تجاوز به دیوان عالی شکایت می‌کند و دیوان عالی پس از بررسی اظهارات این زن و مستندات پرونده، شکایت او را وارد می‌داند و پرونده را دوباره به تبریز برای رسیدگی باز می‌گرداند. اما ظاهرا سیستم قضایی تبریز کاملا تیول متجاوزین است و همه مسئولان قضایی برای نادیده گرفتن مستندات و شکایت این زن مصمم هستند. پرونده بار دیگر توسط این زن به دیوان عالی می‌رود و با وجود دستور صریح که فیلم دوربین‌ها به پرونده اضافه شود، در نهایت نه فیلم دوربین‌های مداربسته روی پرونده می‌آید و نه به شواهد دیگر توجهی می‌شود و باز رای به برائت متجاوز و مالک مجتمع داده می‌شود.

وقتی حکومت هم‌دست متجاوز است شکایت قربانیان راه به جایی نمی‌برد. باقر کسرایی در حضور وکیل خود (حسن کاظمی) این زن را با لحنی تحقیرآمیز از پیگیری شکایتش نهی می‌کند و می‌گوید هیچ غلطی نمی‌توانی بکنی.

بله... با این حکومت و این سیستم که دربست در خدمت متجاوزان است، زنان راه به جایی ندارند.
اما حالا اسم و عکست همه جا هست. حالا چه آقای سرشناس؟ آقای باقر کسرائی! مالک دهها آپارتمان که متجاوزین و آدمهایت را سر وقت زنان تنها می‌فرستی؟

زنان صدایشان بلند است.

زنان داد خود را به پیشگاه مردم می‌آورند و بی‌آبرویی و رسوایی‌اش برای شما تا همیشه خواهد ماند.

اگر از قربانیان احتمالی این دو نفر هستید شما نیز سکوت نکنید. در برابر هیچ متجاوزی سکوت نکنید.