استدلال حاکمان مستبد در مورد نياز به کنترل افکار؛ ارجاع به نمونه های بسيار نادر و خطرناک است. مثلا می گويند برای جلوگيری از ورود داعش به ايران بايد سخت گيری های امنيتی بکنيم و به اين بهانه هر بلايي بخواهند بر سر مردم می آورد.حتما اين حاکمان در دلشان بسيار ممنون از داعشی ها هستند که اين امکان را برايشان فراهم آوردند.
مثال ديگر؛ فلسفه وجودی و ايجادی نيروی پليس؛ وجود دزدها هستند. در نوع افراطی خاص جوامع مستبد؛ همه دزد هستند مگر خلاف آن ثابت شود.
سالهاست است که امثال آقای ج. آلف در شبکه های اجتماعی نسبت به اسلام و قران يا روشنفکری و تشيع و .... نفرت و جهل پراکنی می کنند. دريغ از اينکه يک کلمه حرف حساب و استدلال در لابلای گفتار ايشان يافت شود و حتی مطمئنم؛ ايشان معنی لغاتی که بکار می برد، نمی داند. در نظر ايشان؛ سکولار بودن يعنی فحش دادن به مسلمانها و قران و اعتقادات گروه زيادی از مردم جهان.
به خاطر دارم ايشان سالها قبل؛ نوشته هايي از همين دست را در سايت گويا منتشر می کرد و در خاتمه ی آن خود را استاد جامعه شناسی؛ ج. ا. معرفی می نمود. معمولا در پايين مقاله ايشان خوانندگان پر و پا قرص دائمی ايشان هم به او سلام و درود می فرستادند؛ خوانندگان ناشناسی که خود را با اسامی مستعار بسيار رکيکی معرف می کردند؛ مثلا يکی نام خود را "دارای آلت جنسی کلفت؛ ابول کلفت گذاشته بود و ديگری نام يکی از ستاره های صنعت پورن مونث را برگزيده بود .....
ده سال قبل؛ نامه ی کاملا محترمانه ی را برای او ارسال کردم که حاوی سئوالاتی از ايشان بود؛ اما دريغ از يک خط پاسخ.
امروز با ديدن حداقل دو مقاله در سايت گويا که از رفتار خطرناک ايشان ناراضی بودند؛ تصميم گرفتم متن نامه ی ده سال قبل خودم به ايشان را بصورت سرگشاده؛ با حذف نام وی؛ منتشر کنم:
جناب ج. الف سلام
بنده بعنوان يک فرد آکادميک که عمر خود را صرف تحقيقات و توسعه ی علوم نموده ام؛ نسبت به استفاده ی ناروا از القاب آکادميک حساسيت زيادی دارم: استفاده از عنوان استاد جامعه شناسی ، که يک عنوان اکادميک است ، در همه دانشگاه ها دارای يک معنا و مفهوم مشابه می باشد و بيانگر اينستکه فرد اکادميک در جامعه تخصصی بين المللی از احترام خاصی از سوی همطرازهای علمی خود؛ برخوردار است . معمولا اين احترام؛ با تعداد و کيفيت انتشارات در ژورنال های بين المللی و تعداد ارجاع به مقالات منتشر شده يا تعداد دعوت های انجام شده از فرد اکادميک در جوامع تخصصی سنجيده می شود و پس از طی مراحل بررسی دقيق در دانشگاه؛ عناوينی از اين دست به يک فرد اعطا می شود و مطلقا کسی نمی تواند استاد خود خوانده ی جامعه شناسی باشد.
تعداد مقالات منتشر شده در محيط های اجتماعی نظير فيس بوک و سايت های خبری از لحاظ اکادميک دارای بار علمی چندانی نيستند زيرا توسط افراد هم طراز علمی و متخصص داوری نمی شوند.
به منظور اينکه وزن علمی و جايگاه آکادميک شما را ارزيابی منصفانه ای کرده باشم؛ از روش های متداولی نظير سايت اسکوپوس يا اسکولار موفق به يافتن آثار علمی جنابعالی نشدم. با استفاده از ديکته ای که خود شما از آن استفاده می کنيد: J. I
اگر لطف نموده و آدرس سايت يا منابع علمی که انتشارات علمی شما را تا بحال منتشر کرده اند و احيانا تعداد مراجعات اکادميک به آنها را برای من و ساير خوانندگان مقالات شما در سايت گويا ارسال کنيد؛ ارزيابی علمی مقالات شما برای ما راحتتر خواهد بود.
مسلما تاييد می فرماييد که تعداد لايک های مقالات منتشره در محيط های اجتماعی، آنهم توسط خوانندگانی با آن اسامی مستعار رکيک؛ باعث ارتقاء هيچ نويسنده ای به مرتبه استادی اکادميک نخواهد شد.
شاهين خدام؛ ملبورن؛ استراليا
«ما اشتباه شاه را تکرار نمی‌کنیم!» علی صدارت
