وقت است تا ز کشته تو را باخبر کنم
رامین احمدی - خبرنامه گویا
در نگاه به قتل سیاستمدار جوان و محافظه کار امریکایی «چارلی کرک» شماری از هموطنان ما نشان دادند هنوز علیرغم سال ها زندگی در غرب از فرهنگ دمکراسی و حقوق شهروندی بویی نبرده اند. برای بخشی درس اصلی فاجعه در «چپ خواندن» قاتل تعریف می شد بخش دیگری هم فوری «کشاورزان شریفی» شدند با هشدارهایی مانند هرکس باد بکارد طوفان درو می کند. این هشدار که برای توجیه قتل یک شهروند بخاطر اعتقادات مشخص سیاسی اش بکار گرفته می شود برای محققان تاریخ سیاسی قرن حاضر ایران نباید چندان تازه باشد. ترور چارلی کرک می توانست ایرانی اسیر آخوند و جمهوری اسلامی را به یاد قتل احمد کسروی بیاندازد. اگرچه بین چهارچوب سیاسی و فرهنگی کشور ما و دمکراسی امریکا هرگونه مقایسه ای خطاست و ما اغلب با دو جهان از اساس متفاوت سروکار داریم بین قتل «چارلی کرک» و قتل احمد کسروی دو شباهت مهم وجود دارد.
هر دو قربانی در سخنرانی و خطابه و بحث با مدعی سرامد و موثر بودند. قاتل هر دو آنها را به دلیل شکست در رویارویی نظری و مباحثه به قتل می رساند. چون در مناظره و بحث سیاسی و اعتقادی حریف آنها نمی شد.
نگاه هر دو قربانی به آزادی بیان نگاهی پیچیده و بحث برانگیز بود و هر دو در جامعه خود واکنش های شدید مخالف را بر می انگیختند و از این بابت ابایی نداشتند.
ملایان حریف کسروی در بحث و مناظره نبودند پس او را روز روشن در دادگستری کشتند و مورد تشویق بخش بزرگی از جامعه سیاسی واقع شدند. قهرمانانی که برای حفظ شئون اسلامی کافری را بخاطر توهین به مقدساتشان مجازات کرده بودند. واکنش بخش بزرگی از جامعه همان بود که امروز در بین شماری از هموطنان می بینیم: هرکس باد بکارد طوفان درو می کند. باد کاشتن او حمله به هژمونی اخوندی وسوزاندن کتاب های خرافی ملایان بود. پس از نظر «کشاورزان» شریف ایرانی حقش بود طوفان درو کند.
این مزخرفات را انگار از تاریخ صد سال گذشته کشورشان هیچ نیاموخته اند درباره چارلی کرک تکرار کردند.
اما اینجا ایران نیست. قاتل او را مدال نمی دهند بلکه محاکمه و مجازات می کنند. از فردای ترور چارلی کرک فعالان سیاسی راست یا لیبرال، مخالف یا موافق او، ترور او را محکوم کردند و یادش را گرامی داشتند.
اما در فردای ترور کسروی همه جامعه سیاسی ایران از قدرت فداییان اسلام باخبر شد و بلافاصله به مغازله و نزدیک شدن با آنها پرداخت. مخالفان ملی و ملی-مذهبی رزم آرا از آنها برای کشتن رزم آرا استفاده کردند. آنها ثابت کرده بودند از عهده بر می آیند. از چپ و راست برای آنها پیشنهاد انتخاب قربانی می آمد. قتل کسروی زنجیره ای از ترورهای سیاسی را به دنبال داشت و این انتخاب جامعه سیاسی ایران برای آغاز سلطه دوباره هژمونی ملایان بود. کشاورزان فروتن شوکران با توجیه قتل کسروی فاجعه ای بزرگ را آغاز کرده بودند. ملتی که می بایست بیش از سی سال بعد بهایی خونین و بزرگ را برای این بلاهت خود بپردازد.
