احمد زیدآبادی

محمد بن‌سلمان، ولیعهد عربستان، و شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان، در ریاض توافق کردند هرگونه حمله به یکی از دو کشور، به‌عنوان حمله به دیگری تلقی شود و دو طرف متعهد شده‌اند از همه ابزارهای دفاعی و نظامی برای مقابله با تهدیدات مشترک استفاده کنند.

به گفته زیدآبادی، امضای این پیمان بیش از هر چیز پاسخی به نگرانی سعودی‌ها از تکرار حمله به تاسیسات نفتی آرامکو در صورت تشدید تنش با ایران و جهان غرب است و نه تهدید مستقیم اسرائیل یا دیگر کشورها. تجربه حمله به آرامکو در سال ۱۳۹۸ و بی‌عملی آمریکا، آسیب‌پذیری عربستان را آشکار کرد و نشان داد که ریاض برای محافظت از منابع انرژی و حفظ ثبات داخلی و منطقه‌ای، نیازمند تضمین‌های امنیتی است.

زیدآبادی می‌نویسد که این پیمان پیامد مهمی برای ایران دارد، زیرا آشکار می‌کند عربستان نسبت به تهدیدات احتمالی محافل تندرو در تهران حساس است.

در همین زمینه:

عربستان با پاکستان هسته‌ای توافق دفاعی مشترک امضا کرد؛ پیامی به اسرائیل؟

رادیو بین المللی فرانسه - به دنبال حمله اسرائیل به قطر، عربستان سعودی و پاکستان دارای سلاح هسته‌ای، یک پیمان دفاعی مشترک امضا کردند. بر اساس این توافق، هرگونه حمله به یکی از این دو کشور، حمله به هر دوی آن‌ها تلقی خواهد شد. این پیمان، نخستین تصمیم دفاعی مهم یک کشور عربی خلیج فارس از زمان حمله اسرائیل به قطر است.

به نظر می‌رسد که زمان‌بندی این پیمان، سیگنالی برای اسرائیل باشد. کشوری که مدت‌ها گمان می‌رفت تنها کشور دارای سلاح هسته‌ای در خاورمیانه است و اخیرا نیز حملات نظامی خود را به ایران، لبنان، سرزمین‌های فلسطینی، سوریه، یمن و قطر، گسترش داده است.

عربستان مدت‌هاست که روابط اقتصادی، مذهبی و امنیتی نزدیکی با پاکستان دارد. اسوشیتدپرس با تکیه بر گزارش‌ها، نوشته که در زمان توسعه برنامه تسلیحات هسته‌ای اسلام‌آباد، بودجه آن را عربستان تامین می‌کرد.