«۵۳ اکانت» و «پژوهش» برای روایت‌سازی و جعل واقعیت؛ با پشتیبانان واقعی چه می‌کنید؟!

الاهه بقراط - کیهان لندن

روزنامه «هاآرتص» (به معنی سرزمین) پیشتر در هفتم اوت ۲۰۲۵ مقاله‌ای به قلم یکی از خبرنگارانش منتشر کرده بود که در آن به «شبکه‌ای از حساب‌های کاربری ایکس» پرداخته شده بود که به ادعای نویسنده در حال تقویت یک وزیر اسرائیلی هستند. منظور گیلا گاملیل وزیر اطلاعات سابق اسرائیل و وزیر علوم و نوآوری و فناوری کنونی آن کشور است. این خبرنگار نوشته بود: «به نظر می‌رسد که این فعالیت یک کارزار نفوذ خارجی باشد.»

در این مقاله از جمله پرسیده شده بود: «چه کسی پشت حساب‌هایی قرار دارد که پست‌های گیلا گاملیل وزیر اسرائیلی را، از تهدید علیه رژیم آیت‌الله گرفته تا ستایش از پسر تبعیدی شاه، بازنشر می‌کنند؟» هدف مقاله با این جملات از همان آغاز مشخص می‌شود.

در مطلبی که اکنون می‌خوانید، تلاش‌ها و نیرنگ‌های مجازی دولت‌ها و کمپین‌های سایبری برای تأثیر بر افکار عمومی نفی و انکار نمی‌شود بلکه مطالب «هاآرتص» و گزارش «سیتیزن لب» (آزمایشگاه شهروندی) مورد نقد قرار می‌گیرند چراکه آشکارا بطور هدفمند به تبلیغ روایت‌های جعلی و دروغی پرداخته‌اند که نه تنها علیه مبارزات و تمایلات مردم ایران برای تغییر رژیم و به سود و منطبق با منافع جمهوری اسلامی است، بلکه مهم‌تر از همه دستاویزی در اختیار دستگاه‌های تبلیغاتی رژیم و محاکم مرگ برای بازداشت و اعدام بیشتر شهروندان ایران قرار می‌دهند.

تحقیق یا کمپین ضد وزیر اسرائیلی؟!

نویسنده در مقاله هفتم اوت همچنین به یک ویدئو اشاره می‌کند که گاملیل آن را در حساب کاربری خود در ایکس منتشر کرده بود و می‌نویسد: «کمتر از یک هفته پس از پایان جنگ بین اسرائیل و [جمهوری اسلامی] ایران، وزیر نوآوری، علوم و فناوری، ویدئویی غیرمعمول در حساب X خود منتشر کرد که بازخورد زیادی داشت. این کلیپ که با هوش مصنوعی تهیه شده با عنوان «سال آینده در تهران آزاد» آغاز می‌شود و نخست وزیر بنیامین نتانیاهو و همسرش را همراه با گاملیل و شریک زندگی‌اش، و رضا پهلوی پسر تبعیدی محمدرضا پهلوی شاه مخلوع ایران و همسرش را نشان می‌دهد که قدم‌زنان در خیابان‌های تهران با صدای موسیقی ایرانی لبخند می‌زنند.»

خبرنگار «هاآرتص» که آنطور که از نوشته‌اش بر می‌آید از این ویدئو بسیار ناراحت است، این اقدام را به یک «کارزار خارجی برای نفوذ» ربط می‌دهد. نگاهی به مطالب این خبرنگار در این روزنامه اسرائیلی مواضع وی را درباره مسائل کشورش و خاورمیانه و غرب بیشتر مشخص می‌کند.

دو ماه بعد در اکتبر، «هاآرتص» مطلب دیگری در ارتباط با همین موضوع منتشر کند که این روزها مورد بحث برخی رسانه‌های «فارسی‌زبان» و کاربران ایرانی در رسانه‌های اجتماعی قرار گرفته است. این مطلب که می‌گوید با استناد به تحقیقات خود «هاآرتص» و بخش اقتصادی همین روزنامه (TheMarker) و همچنین گزارش «سیتیزن لب» تهیه شده، تمام توجه خود را مانند مقاله ماه اوت علیه شاهزاده رضا پهلوی و گیلا گاملیل متمرکز کرده آنهم در حالی که در گزارش «سیتیزن لب» هیچ اسمی از آنها برده نشده است.

آیا کسی مخالف ضرورت دوستی ایران و اسرائیل است؟!

همه می‌دانند که گیلا گاملیل میزبان شاهزاده رضا پهلوی و بانو یاسمین و هیئت همراه در آوریل ۲۰۲۳ بود. این سفر تابوی رابطه با اسرائیل را در برقراری مناسبات عادی و همچنین دوستانه با این کشور عضو سازمان ملل، همانگونه که تا پیش از سال ۱۳۵۷ و به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی برقرار بود، شکست.

هم پهلوی‌ها و هم بخشی از مقامات و شخصیت‌های اسرائیلی از جمله گیلا گاملیل (گذشته از مردم عادی دو کشور که به هر شکلی و به فراوانی در این مورد اظهار نظر و از این مناسبات استقبال می‌کنند) نه تنها رابطه دوستانه خود را پنهان نکرده‌اند بلکه درباره آن بارها گفته و نوشته‌اند و آرزوی خود را برای آینده‌ای که در آن دو ملت ایران و اسرائیل در دوستی و مناسبات سیاسی و اقتصادی و فرهنگی در کنار هم به همزیستی و صلح زندگی کنند بیان کرده‌‌اند. شاهزاده رضا پهلوی در تمامی نشست‌های سال‌های اخیر چشم‌انداز سیاست خارجی ایران آینده را در منطقه و جهان در چارچوب مناسبات عادی و دوستانه با تمام کشورها از جمله اسرائیل و آمریکا ترسیم کرده است. آیا این سیاست که جهان برای برقراری صلح در منطقه به آن نیازمند است، مورد مناقشه‌ی «هاآرتص» و برخی رسانه‌های «فارسی‌زبان» و بعضی دیگر است که در این مورد به اظهارات مغرضانه و «کشف رمز» پرداخته‌اند؟! آیا کسی مخالف روابط عادی و همچنین دوستانه ایران و اسرائیل است، که با جمهوری اسلامی هرگز اتفاق نخواهد افتاد؟

آن ویدئویی که گیلا گاملیل در حساب کاربری خود منتشر کرده و خبرنگار «هاآرتص» آن را «غیرمعمول» توصیف نموده نیز چیزی جز بیان این سیاست و آرزوی همزیستی بین دو کشور نیست و با توجه به اقبالی که نسبت به اسرائیل در افکار عمومی ایران طی سال‌های گذشته شکل گرفته و همچنین جایگاه پهلوی‌ها در جامعه ایران، طبیعی است که هر ویدئو و اظهار نظری در حمایت از ایران آزاد و آباد آینده و دوستی با کشورهای منطقه و جهان از جمله و به ویژه با اسرائیل که پهلوی منادی آن است با «لایک» و بازنشر حامیان این سیاست روبرو شود! برای این کار اصلا نیازی به راه انداختن کارزار آنهم توسط «نیروی خارجی»‌ و یا «نفوذ» نیست! این موضع را خود جمهوری اسلامی بیش از هر «دولت خارجی» در جامعه ایران تقویت کرده است!

«هاآرتص» و نویسندگانش و همچنین «سیتیزن لب» که مشخصات اکانت‌های مورد نظر را منتشر نیز کرده، باید بدانند که این «اتهام» درست مانند پرونده‌سازی‌های جمهوری اسلامی در خدمت سرکوب و اعدام فعالان سیاسی و اجتماعی در ایران و ترور آنها در خارج کشور قرار دارد. آنها می‌بایست پاسخگوی این تبلیغات مغرضانه و همدستی خود با دادگاه‌های انقلاب و دستگاه‌های تبلیغاتی رژیم ایران در تهیه خوراک برای آنها باشند.

سوء استفاده از فضای مجازی برای تأثیر بر افکار عمومی

البته استفاده از فضای مجازی با اکانت‌های جعلی و انتشار ضداطلاعات برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و رویدادهای کشورهای مختلف، از انتخابات تا جنگ، دیگر موضوع جدیدی نیست. به ویژه کشورهای غیردموکراتیک در این زمینه بسیار فعال هستند و گزارش‌های مستند زیادی در ارتباط با فعالیت‌های جعلی در این زمینه منتشر شده که در اینترنت در دسترس‌اند.

علاوه بر دولت‌ها و دستگاه‌های امنیتی، گروه‌های غیردولتی و اپوزیسیون‌ها و همچنین دستجات تبهکار و گروه‌‌های فشار و سودجو و هکرهای باج‌گیر نیز در این زمینه به شدت فعال‌اند. ولی در رابطه با جمهوری اسلامی و مناسبات ایران و اسرائیل که بخش مهمی از افکار عمومی دو کشور به خاطر صلح و همزیستی از آن دفاع می‌کنند، به نظر نمی‌رسد که نیازی به هیچ فعالیت سازمانیافته‌ی متکی بر جعل و دروغ باشد! آنهم در حالی که با اینهمه مسائل بین‌المللی، رابطه ایران و اسرائیل بخش نسبتا کوچکی از مشکلات سیاست جهانی را تشکیل می‌دهد و کارزاری که ادعا شده به زبان «فارسی و انگلیسی و آلمانی» پیش برده می‌شود، معلوم نیست از یکسو چه سطح از افکار عمومی جهان را پوشش داده و تحت تأثیر قرار می‌دهد و از سوی دیگر، چرا دولت‌های خارجی و قدرتمند می‌بایست سیاست‌های خود را بر اساس بازخوردهای فضای مجازی که قابل اتکا نیستند، تنظیم و تدوین کنند! آنها رویدادها را بر اساس گزارش‌های سفارتخانه‌ها و مأموران پیدا و پنهان و آنچه در واقعیت جامعه و خیابان‌ها جریان دارد، رصد می‌کنند و قطعا بر اساس نظرات اکانت‌های ناشناس در «ایکس»، آنهم فقط ۵۳ تا، تصمیم نمی‌گیرند!

البته باید توجه داشت که بخشی از این نوع گزارش‌ها درواقع بیش از آنکه به ایران و پهلوی مربوط باشد، به رقابت‌های سیاسی داخلی خود اسرائیل و علیه دولت نتانیاهو و وزیرانش مربوط می‌شود.

خوراک برای جمهوری اسلامی توسط «هاآرتص» و «سیتیزن لب»

کمی بعد از مقاله‌ی هفتم اوت، «هاآرتص» مطلب دیگری در سوم اکتبر به قلم دو خبرنگار دیگرش با عنوان «عملیات نفوذ اسرائیل در ایران برای بازگرداندن سلطنت شاه» منتشر کرد. مقاله قبلی فقط با عکس گیلا گاملیل بود و این مقاله عکسی از شاهزاده را نیز به عکس وی اضافه کرده و در کنارش با یک موضع سیاسی مشخص نوشته شده است:‌ «گیلا گاملیل و رضا پهلوی؛ بر چه اساسی فرض می‌شود که او نماینده مردم ایران است؟» این مقاله نیز از همان اول با این عبارت هدف خود را لو می‌دهد.

در مطلب اول، پشت سر گیلا گاملیل وزیر اسرائیلی سرهای سیاه بی پرچم و یا با پرچم جمهوری اسلامی همراه با یک «ایکس» بزرگ دیده می‌شد. اینبار و در مطلب دوم پشت سر وی و شاهزاده پوستری از علی خامنه‌ای که دست خود را رو به طرفدارانش بلند کرده با عبارت «السلام و علیکم یا ابا عبدالله» با اعداد مربوط به «لایک» و بازنشر و «کامنت» دیده می‌شود!

چنانکه گفته شد، نویسندگان این مقاله به مطلبی از «سیتیزن لب» استناد کرده‌اند که گویا دریافته «یک شبکه آنلاین در جریان حملات هوایی اسرائیل به زندان اوین تهران، ویدیوهای دیپ‌فیک منتشر می‌کرده است.»‌ «سیتیزن لب» (آزمایشگاه شهروندی) یک مرکز تحقیقاتی وابسته به دانشگا تورنتو در کانادا است که در ارتباط با مسائل حقوق بشری، مسائل امنیتی جهان و فناوری دیجیتال فعالیت می‌کند. با گردانندگان آن می‌توانید در وبسایت آن بیشتر آشنا شوید.

عنوان گزارش بسیار طولانی «سیتیزن لب» که از همان تیتر خود به نفی و انکار اعتراضات و تمایلات جامعه ایران می‌پردازد چنین است: «ما می‌گوییم که شما خواهان انقلاب هستید؛ فرار از زندان؛ یک عملیات نفوذ با هوش مصنوعی با هدف سرنگونی رژیم ایران».

به نکاتی در این مطلب پایین‌تر پرداخته خواهد شد اما نویسندگان «هاآرتص» با استناد به این گزارش و با اشاره به سفر شاهزاده رضا پهلوی در آوریل سال ۲۰۲۳ به اسرائیل و نقش گیلا گاملیل مدعی می‌شوند که «کمپین‌های آنلاین فارسی‌ بطور غیرمستقیم توسط اسرائیل تأمین مالی می‌شوند.» آنهم در حالی که در گزارش «سیتیزن لب» یک کلمه از پهلوی و وزیر اسرائیلی نامی برده نشده است! این ادعای خبرنگاران «هاآرتص» درواقع تهیه خوراک برای دستگاه‌های تبلیغاتی رژیم و دادگاه‌های مرگ جمهوری اسلامی علیه زندانیان و مخالفانی است که به اتهام «جاسوسی» اعدام می‌شوند و یا احکام سنگین زندان علیه آنها صادر می‌شود. اساسا این مقالات با اندکی حذف و تغییر همگی قابل انتشار از سوی نهادهای امنیتی و رسانه‌های جمهوری اسلامی هستند.

ادعاهای بدون سند و مدرک

نویسندگان «هاآرتص» در مقاله سوم اکتبر با اشاره به مصاحبه‌‌های شاهزاده طی سفرش به اسرائیل می‌نویسند که او در پاسخ به این پرسش که چه واکنش‌هایی از این سفر از عموم دریافت کرده، خبرنگاران را به حساب‌های کاربری خود در رسانه‌های اجتماعی ارجاع داد و گفت: «اگر حرف مرا قبول ندارید در شبکه‌های اجتماعی جستجو کنید... جواب در برابر چشم شماست.» نویسندگان با همین پاسخ به سادگی نتیجه می‌گیرند: «این پاسخ پهلوی به ویژه بر اساس یافته‌های هاآرتص و روزنامه اقتصادی همین نشریه (TheMarker) قابل توجه است. مشخص شد که یک کمپین نفوذ دیجیتال در مقیاس بزرگ به زبان فارسی فعال بوده که از اسرائیل هدایت می‌شده و توسط یک نهاد خصوصی که از حمایت دولتی برخوردار است، تأمین مالی می‌شود.» به چه دلیل به این نتیجه رسیدند؟! با کدام سند و مدرک؟! نویسندگان جز همان پاسخ شاهزاده که ارجاع به استقبال عمومی در شبکه‌های اجتماعی است که اکثریت آنها اسم و رسم واقعی دارند، چیزی ارائه نمی‌دهند و می‌خواهند که مخاطبان همین که آنها نوشته‌اند «بر اساس یافته‌های هاآرتص»، آن را باور کنند!

آنها همچنین ادعا می‌کنند که «این کمپین تصویر عمومی پهلوی را ارتقا می‌دهد و درخواست‌ها برای بازگرداندن سلطنت را تقویت می‌کند. این کمپین بر پروفایل‌ها و شخصیت‌های جعلی آنلاین متکی است که خود را شهروندان ایرانی جا می‌زنند.» بخش اول این حرف در مورد خواست عمومی جامعه ایران بدون این اکانت‌ها و این کمپین نیز درست است اما بخش دوم جعل واقعیت و دروغ است که باز هم بدون سند و مدرک ادعا می‌شود. این ادعا هزاران پیام از شهروندان حقیقی و شعارهای مردم در اعتراضات و ویدئوهای واقعی و خبرهای موثق توسط رسانه‌ها و حتا اعترافات خود مقامات رژیم و هزاران دستگیری و زندان و اعدام و قتل مخالفان آنهم نه در جنگ ۱۲ روزه و پس از آن، بلکه طی ده سال گذشته، یعنی دست‌کم از سال ۱۳۹۵ به اینسو، را انکار می‌کند و به کمپینی ربط می‌دهد که به گفته‌ی آنان تازه از سال ۲۰۲۳ آنهم توسط فقط ۵۳ اکانت به راه افتاده است! اگر خود این ادعا، یک کمپین تنها ضد پهلوی و ضد مبارزات ملت ایران و به سود جمهوری اسلامی نیست، پس چیست؟!

گزارش طولانی و چند ده صفحه‌ای «سیتیزن لب» اتفاقا همزمان با تحقیقات «هاآرتص» در دوم اکتبر منتشر شده. این نویسندگان هم «فاش» کرده‌اند که کمپین مربوطه شامل ده‌ها حساب جعلی است که محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی را منتشر می‌کردند که «به احتمال زیاد» توسط دولت اسرائیل یا توسط یک واسطه که از طرف آن عمل می‌کند، اداره می‌شود.

گزارش این محققان نیز بر اساس مشاهدات و تعبیر و تفسیر خودشان و بدون سند و مدرک است: مثلا هماهنگی بین محتوای کمپین آنلاین و اقدامات نظامی اسرائیل در طول جنگ ۱۲روزه! سند؟ مدرک؟ چیزی ارائه نمی‌شود و همه‌اش «احتمال»‌ و «احتمال زیاد» و «به نظر می‌رسد» است!

ولی آیا خیلی عجیب است که در یک جنگ در هر جایی ناگهان همه اکانت‌ها اعم از جعلی و غیرجعلی در ارتباط با آن و به سود یکی از طرفین فعال شوند؟!
آیا عجیب است که دولت‌ها بخواهند از طریق اکانت‌های فیک بر افکار عمومی به سود خود تأثیر بگذارند؟!
چرا چنین چیزی در مورد اسرائیل و جمهوری اسلامی و مخالفانش، آنهم صرفا شاهزاده رضا پهلوی و نه دیگر مخالفان، ناگهان به چنان موضوع جنجالی برای چند رسانه فارسی‌زبان و ابواب جمعی معروف آنها تبدیل می‌شود؟!

پاسخ روشن است! همانکه علی خامنه‌ای در سخنرانی‌های چند سال گذشته مرتب از هراس آن سخن گفته و در یکی از سخنرانی‌های اخیرش صریح‌تر از همیشه درباره‌اش حرف‌ زده است؛ یکبار در ۱۴ خرداد به مناسبت سالمرگ خمینی و اندکی پیش از جنگ ۱۲ روزه که از انقلاب فرانسه و بازگشت سلطنت حرف زد و بار دیگر در۲ شهریور که در مراسم عزاداری مرگ امام هشتم شیعیان از نشست «عوامل آمریکا» در یک «پایتخت اروپایی» گفت و مدعی شد که آنها بر سر این صحبت کردند که «حالا بعد از جمهوری اسلامی کدام حکومتی و چگونه حکومتی بر ایران حکومت کند، پادشاه هم معین کردند، شاه هم معین کردند، فلان کس پادشاه ایران بشود.» و بعد افزود: «در بین این جمع ابلهی که نشستند که جایگزین برای جمهوری اسلامی در ایران پیدا کنند، یک ایرانی هم بود، خاک بر سر آن ایرانی!»

چند اکانت؟ فقط ۵۳تا؛ از «زن زندگی آزادی» تا «ته‌دیگ»! آنهم «احتمالا»!

قابل توجه اینکه تمامی این جنجال از جمله از سوی برخی رسانه‌های فارسی‌زبان‌ بر سر فقط ۵۳ اکانت است! نه ۱۰۰ یا ۵۰۰ یا ۵۰۰۰ و پنجاه هزار بلکه فقط ۵۳ اکانت! آنهم فقط در ایکس که بین کاربران ایرانی نسبت به رسانه‌های اجتماعی دیگر مخاطبان به مراتب کمتری دارد.

اساسا چرا چنین موضوعی بر اساس فقط ۵۳ اکانت می‌بایست مورد توجه عده‌ای پژوهشگر یک دانشگاه کانادایی قرار بگیرد که با وجود مطرح کردن «متدولوژی» و «روش تحقیق» خود در این گزارش، اما جملاتشان در ارتباط با «جعلی» و سازمانیافته بودن و ارتباط این اکانت‌ها با کمپینی از سوی یک «دولت خارجی»، پر است از عدم قطعیت و عباراتی مانند «به نظر می‌رسد» و «احتمالا» و «به احتمال زیاد»؟! آیا خود این گزارش «به نظر نمی‌رسد» که «احتمالا» مشکوک و هدفمند و به سفارش یک «دولت خارجی» برای «نفوذ» در افکار عمومی تهیه شده باشد؟!

«سیتیزن لب» نام کاربری این اکانت‌ها را نیز با نمونه‌هایی از پست‌های آنها منتشر کرده است. صاحبان این اکانت‌ها اگر مطابق آنچه در این گزارش ادعا شده، جعلی نباشند، آیا می‌توانند دعوی حقوقی مطرح کنند؟

یک ادعای عجیب در این گزارش اینست که نویسندگانش حتا اخبار مداوم مربوط به کمبود و آب و برق را به همین شبکه جعلی و کمپین «فرار از زندان» و نسبت می‌دهند! آنها می‌نویسند: «بحران آب و کمبود انرژی پس از جنگ دوازده روزه، زندگی را برای ایرانیان بطور فزاینده‌ای دشوار کرد. به نظر می‌رسد که این شبکه با ایجاد و به اشتراک گذاشتن محتوای مربوط به این مسائل، به دنبال تشدید این تنش‌ها بوده است. در زمان نگارش این گزارش، این شبکه همچنان بطور مداوم در مورد بحران آب و کمبود انرژی پست می‌گذارد، که احتمالاً تلاشی برای تشدید تنش‌ها بین شهروندان ایرانی و حکومت‌شان است.» و بعد عکس دو نمونه را می‌گذارند!

این نویسندگان اگر به رسانه‌ها و سخنان کارشناسان داخل ایران نیز سر می‌زدند می‌دیدند که روزانه چقدر مطلب درباره این بحران‌ها و کمبودها منتشر می‌شود! آیا آنها نیز «به دنبال تشدید این تنش‌ها بین شهروندان ایرانی و حکومت‌شان» هستند؟! همین موضوع یکی از نکاتی است که گزارش و مقاله هم «سیتیزن لب» و هم «هاآرتص» را به شدت مشکوک و با هدف تبلیغ علیه اسرائیل و ایران و مردم و پهلوی و به سود جمهوری اسلامی نشان می‌دهد.

گذشته از تیتر گزارش «سیتیزن لب» که منکر خواست تغییر رژیم توسط جامعه ایران است، نویسندگان در آغاز گزارش «یافته‌های کلیدی» خود را آورده‌اند که همین یافته‌ها نیز به روشنی خط و هدف سیاسی آن را مشخص می‌کند: مخالفت علیه جمهوری اسلامی یک واقعیت نیست بلکه «تحریک علیه جمهوری اسلامی» توسط «عملیات نفوذ» با استفاده از اکانت‌های جعلی و هوش مصنوعی است! این در حالیست که مقامات خود رژیم نیز مخالفت‌ها را «اغتشاش» اما دست‌کم واقعی می‌دانند! این گزارش اما فراتر از آنها رفته و اعتراضات را مجازی و تحریک به «اغتشاش» از طریق فضای آنلاین می‌داند!

«یافته‌های کلیدی» که «سیتیزن لب» در آغاز گزارش خود آورده عبارتند از:
«*یک شبکه هماهنگ متشکل از بیش از ۵۰ پروفایل غیرمعتبر ایکس [۵۳ اکانت] در حال انجام یک عملیات نفوذ با استفاده از هوش مصنوعی است. این شبکه که ما آن را «فرار از زندان» می‌نامیم روایت‌هایی را منتشر می‌کند که مخاطبان ایرانی را به شورش علیه جمهوری اسلامی ایران تحریک می‌کند.
*در حالی که این شبکه در سال ۲۰۲۳ ایجاد شد، تقریباً تمام فعالیت‌های آن از ژانویه ۲۰۲۵ آغاز شد و تا امروز ادامه دارد.
*به نظر می‌رسد فعالیت این پروفایل‌ها، حداقل تا حدی، با عملیات نظامی که نیروهای دفاعی اسرائیل علیه اهدافی در ایران در ژوئن ۲۰۲۵ انجام دادند، هماهنگ بوده است.
*در حالی که به نظر می‌رسد ارتباطات ارگانیک با محتوای این شبکه محدود است، برخی از پست‌ها ده‌ها هزار بازدید داشته‌اند. این عملیات، چنین پست‌هایی را در جوامع عمومی بزرگ در X منتشر کرده و احتمالاً هزینه تبلیغ آنها را نیز پرداخت کرده است.
*پس از بررسی سیستماتیک توضیحات آلترناتیو، ارزیابی ما نشان می‌دهد فرضیه‌ای که بیشترین تطابق را با شواهد موجود دارد، اینست که یک آژانس غیرقابل شناسایی مربوط به دولت اسرائیل یا یک واسطه فرعی که تحت نظارت دقیق آن کار می‌کند، مستقیماً این عملیات را انجام می‌دهد.»
[توجه کنید:‌ همه‌اش «به نظر می‌رسد» و «احتمالا» و «فرضیه» بر اساس «مشاهدات» و «شواهد» نویسندگان است؛‌ از سند و مدرک خبری نیست!]

قابل توجه اینکه یک مرور کوتاه بر این اکانت‌ها نشان می‌دهد که برخی از آنها به سود جمهوری اسلامی و مقاماتش پست گذاشته‌اند! برخی شعار «زن زندگی آزادی» می‌دهند و برخی نیز از طرفداران «آرمان فلسطین» و «غزه» هستند! برخی به توصیه‌های مربوط به مسائل زناشویی می‌پردازند و بعضی نیز درباره ته‌دیگ و قورمه‌سبزی پست می‌گذارند و یا جملات احساساتی و کلمات قصار درباره جدایی و اندوه و غیره می‌نویسند.

تشخیص جعل و مستعار

در عین حال نویسندگان گزارش هربار درباره مثلا ویدئوهایی که صحت آنها را مورد تردید قرار می‌دهند، می‌نویسند:‌ «ما نمی‌توانیم صحت هیچیک از ویدیوها را تأیید کنیم و ممکن است برخی از آنها توسط هوش مصنوعی تولید شده باشند.» پس ادعای «دیپ فیک» بر سر چیست وقتی نمی‌توانند درستی یا نادرستی آن را تأیید کنند؟! ضمن اینکه کم نیستند کاربرانی که نه فقط در میان ایرانیان بلکه در همه جای جهان گاهی ایده‌هایی در استفاده از ویدئوها و موسیقی و هوش مصنوعی و... به کار می‌برند که ممکن است ناپخته و یا غیرحرفه‌ای باشد. مثلا استفاده از لوگو و فرم رسانه‌ها برای خبرهای مسخره یا دروغ و طنز. بدون اینکه جزو هیچ کمپینی باشند. آیا باید اینها را هم «احتمالا» جزو کمپین «سازمانیافته» از سوی یک «دولت خارجی» به حساب آورد؟!

باید توجه داشت که خود پلتفرم‌ها از جمله «ایکس» هرچند وقت یکبار اکانت‌های جعلی و مشکوک و همچنین «بات»ها را که با نام‌های دروغین و تصاویر غیرواقعی فعال هستند، تصفیه می‌کنند و این را هر کاربری با کمی دقت می‌تواند از کم شدن دنبال‌کنندگان خود و یا ناپدید شدن آنهایی که بلاک کرده است متوجه شود. به این ترتیب اکانت‌های جعلی به آن مفهومی که این گزارش‌ها به آن پرداخته‌اند (و نه افرادی که با نام مستعار و به عاریت گرفته شده در فضای مجازی فعال هستند) معمولا عمر طولانی ندارند و اگر کمپینی هم در کار باشد، مانند سایبری‌های خود جمهوری اسلامی و یا سایبری‌های گروه‌های مختلف از جمله ضدپهلوی‌ها، به دلیل تصفیه شدن متناوب توسط پلتفرم‌ها و یا بلاک شدن توسط خود کاربرها، باید هربار اکانت‌های جعلی جدید بسازند.

واقعیتی که نیاز به کمپین ندارد

تغییر نگاه ایرانیان تحت تبلیغات جمهوری اسلامی به آنهایی که رژیم مرتب به عنوان «دشمن» معرفی کرده، به ویژه آمریکا و اسرائیل، سال‌هاست که تغییر کرده و ربطی به کمپین مجازی و آنلاین و جنگ ۱۲ روزه و هفتم اکتبر ندارد و بسیار قدیمی‌تر است و به سال‌هایی برمی‌گردد که بسیاری دیگر حاضر نشدند پرچم این دو کشور را لگد کنند.

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

اکنون نیز هر مطلبی در ارتباط با دوستی ایران و اسرائیل و مخالفت و مقابله با جمهوری اسلامی صرف نظر از هر تأثیری که ممکن است بر مخاطبان اسرائیلی و یا کشورهای دیگر داشته باشد، در رسانه‌های اجتماعی با اقبال بسیاری از کاربران ایرانی مواجه می‌شود. آنها به اسرائیل برای حمایت‌ از مردم ایران و ضربه زدن به جمهوری اسلامی و مقاماتش دست مریزاد می‌گویند! به این ترتیب، اگر هدف این نوع مقالات و گزارش‌ها، ایرانیان هستند، نتیجه بجز جنجال برخی رسانه‌های ضداسرائیلی و ضد پهلوی برای پر کردن برنامه‌هایشان، درست برعکس انتظار نویسندگان و ناشران آنهاست و خوب است کسی این واقعیت را به گوش آنها برساند! اگرچه با توجه به اینکه از قرار معلوم رسانه‌های اجتماعی ایرانیان را رصد می‌کنند، بعید است از ان موضوع بی‌خبر باشند!

نتیجه: گزارش غیرقابل اتکایی که ربطی به واقعیت و پژوهش علمی ندارد

اگر مبنای کار «تحقیقاتی» بر سر رویدادی واقعی مانند وجود یک کمپین، و نه مسائل تئوریک و نظری، بر «احتمالا» و «به نظر می‌رسد» و «فرضیه» و... بدون سند و مدرک باشد، پس می‌توان با توجه به شواهد موجود و محتوای مقالات «هاآرتص» و «سیتیزن لب» مدعی شد «به نظر می‌رسد» که «احتمالا» و چه بسا «به احتمال زیاد» دست‌اندرکاران خود این مطالب از سوی دولت‌های خارجی که خواهان بقای جمهوری اسلامی و دشمنی بین ایران و اسرائیل هستند «تأمین مالی» شده‌اند تا با اتکا به فقط «۵۳ اکانت» چنین مطالبی را بنویسند و توجه افکار عمومی را از موضوع اصلی یعنی جمهوری اسلامی و اینکه جامعه ایران سال‌هاست علیه آنست منحرف کنند. همچنین بر اساس «مشاهدات»، نویسندگان مقاله‌ی سوم اکتبر «هاآرتص» با اینکه در گزارش طولانی «سیتیزن لب» هیچ حرفی از پهلوی و شاهزاده و شاه و گیلا گاملیل نیست، «به نظر می‌رسد» که «احتمالا» این گزارش را دستاویز عقاید سیاسی خود کرده و یا آنکه «احتمالا» آن را با تأمین مالی از «منابع احتمالی» و به سود جمهوری اسلامی منتشر کرده‌اند.

گذشته از همه اینها، تیتر خود «سیتیزن لب» مبنی بر اینکه «ما می‌گوییم که شما انقلاب می‌خواهید»! یعنی مردم ایران و اینهمه اعتراضات سال‌های گذشته و شعارهایشان مانند «ایران را پس می‌گیریم» که از قلب ایران برخاسته، و نیز جان باختن عزیزانشان همگی هیچ است و «احتمالاً تلاشی برای تشدید تنش‌ها بین شهروندان ایرانی و حکومت‌شان است.» رسانه‌های داخلی وابسته به رژیم و سخنان مقاماتش پر از همین حرف‌های «هاآرتص» و «سیتیزن لب» است.

در هر حال، به خبرنگاران و پژوهشگرانی که آنقدر در عقاید سیاسی و «احتمالا» منافع خود غرق شده‌اند که واقعیت و خشم و انزجار جامعه‌ی متلاطم ایران و خیزش‌های آن علیه جمهوری اسلامی و تلاش‌هایش برای تغییر رژیم و داشتن یک ایران آزاد و آباد را در همزیستی با منطقه و جهان با حمایت و رهبری شاهزاده رضا پهلوی نمی‌بینند، نمی‌توان اعتماد کرد و این بی‌اعتمادیِ بخش مهمی از جامعه ایرانی را در همان ساعات اولیه انتشار این مطالب و جنجال دستجات ضدپهلوی می‌توان به‌ روشنی دید.