مهمان خانواده ای بودم که چند فرزند جوان دارد. فرزند بزرگشان تحصیل کرده در دانشگاهی معتبراست که دیدی بسیار باز به مسائل جهان وایران دارد .هر زمان که فرصتی پیدا می شود ساعتی با هم به گفتگو می نشینیم . برای من نگاهش از دید نسلی که بافاصله سی سال جلوتر از من به مسائل پیرامون می نگرد بس مهم است .
صحبت بر سر نقش اپوزیسیون خارج از کشور است.
می گویم "از ما که آبی برای این ملت گرم نشد ! امید به جوان هاست که چه خواهند کرد؟" خنده ای می کند ."مسلم اما یک چیز را فراموش نکنید! این قدر شیفته نسل جدید نشوید .من جز این نسل هستم! درون آن بزرگ شدم . تنها چند سالی است که در خارجم . این گونه که شمااین نسل را ترسیم می کنید این طور هم نیست !می گویم:" بسیار مایلم از دید شما که خود از این نسل هستید بشکلی جامع تر در مورد نسل شما بشنوم ."
"میدانید این نسل بار بسیار مصائب ومشکلات را با خود حمل می کند .تراما هائی با این نسل وجود دارد که اگر روزی دهان باز کند مانند یک گدازه آتشفشان تر وخشگ خواهد سوزاند .میدانم که دلبستگی عمیقی به ای نسل دارید! اما این کافی نیست شما باید ببینید این نسل که امروز از آن صحبت می کنید .چه مسیر تلخ ،پر از فشار ،تحقیر ،هراس ونا امیدی را طی کرده وطی می کند . هر حادثه هر فشار نقش خود را در ضمیر آنها نهاده است. شما چه میزان از فشاری را که بخش زیادی از این نسل که فرزندان بخش وسیع جامعه متوسط و متوسط به پائین جامعه وبخش بسیار کم در آمد جامعه هستند،تحمل کرده اند! آگاهید؟
اصلا تصورش راهم نمی کنید!
نسلی تلنبار شده از کینه ونفرت ، نسلی که مجبور بوده تمام کارها وخواسته های خود رابا دلهره در خفا انجام بدهد.از همان پنج شش سالگی .باورش بسیار سخت است اما واقعیت تلخ جامعه ماست که متاسفانه وجود دارد.
شنیدن دروغ ،دیدن دو گانگی شخصیت والدین در بر خورد با جامعه خارج از خانه که نشات گرفته از مشکلات درون خانه است .مشکلاتی که اجازه نمی دهد پدران ومادران قهرمانان بچه ها در بر خورد با حاکمیت زور باشند تاثیرات بسیار زیاد روی آنها نهاده است .
شکستن هر پدری شکستن روح یک کودک و کم رنگ شدن نقش قهرمان بودن پدر در ذهن کودک است .
حسی از بی پناهی در عین زمانی که در پناه پدر ومادر است .چرا که روح کوچک اوبا هر مشکل اقتصادی که روزانه در زندگیشان ظاهر می شود آسیب می بیند و با نتیجه گیری کودکانه در ذهنش جای گزین می گردد .
وقتی بزرکتر می شود بصورت خاطرات تلخ و نفرت پنهان شده نه تنها از حاکمیت بلکه از افراد مختلف که ذهن کودکانه او قادر به تفکیک آن ها نبوده سر باز می کند .عدم اعتماد عمومی نسل جدید نسبت به نه تنها حاکمیت بلکه نسبت به جامعه انباشته از مشکل که هیچ زمان فرصت طرح شدن بعنوان شخصیتی مستقل به اورا نداده.
اومحصول استرس ها و نگرانی های پدران ومادرانی است که جان کندند تا او را بزرگ کنند. این که در این پروسه بزرگ شدن او ضمن تحمل فشارها بر خود شاهد رنج حاصل از فشارهای اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی بروالدین خود بوده! چه میزان تاثیرات خودرابصورت عقده از حکومت وافراد درذهنیتشان جاداده که امروز بصورت ناخود آگاه در تصمیم گیری های نقش بازی می کند بسیار مهم است. امری که باید خوب دقت کنید ." ادامه دارد
