کودک‌آزاری جان دانش‌آموزی را گرفت
بر اساس آن‌چه در رسانه‌های محلی استان فارس شده است، ۱۲ مهر تعدادی از دانش‌آموزان پایه ششم یک مدرسه در ناحیه یک شیراز، برای شوخی، دست‌نوشته‌ای را در کلاس دست به دست می‌کردند که معلم این دست‌نوشته را می‌بیند و تحویل مدیران مدرسه می‌دهد. معاون مدرسه با تهدید و توهین وارد کلاس می‌شود، دست‌خط روی برگه را با دفترهای دانش‌آموزان تطبیق می‌دهد و سام ۱۲ ساله را مقصر معرفی می‌کند. رویا زارعی، عمه این کودک، به یک رسانه محلی گفت: «معاون تا می‌تواند به بچه‌ها توهین می‌کند و تهدیدشان می‌کند که هرکس نویسنده این جمله باشد، صبح فردا را نمی‌بیند.»
کودک‌آزاری منجر به مرگ در یکی از مدارس غیرانتفاعی شیراز!
🔸«سام زارعی» متولد ۱۳۹۲ بود و در کلاس ششم یکی از مدارس مطرح شهر شیراز درس می‌خواند؛ مدرسه‌ای که خانواده‌اش آن را مسیر رشد و تغییر زندگی فرزندشان می‌دانستند، اما همان مدرسه، او را به کام مرگ کشاند. رفتار چند نفر از مسئولان آن‌جا سبب شد این کودک، در حرکتی شوکه‌کننده و دردناک، تصمیم بگیرد به زندگی خود پایان دهد.
🔸«رویا زارعی» عمه‌ی سام، روایت تلخ ماجرا را این‌گونه برای ما تعریف می‌کند: روز ۱۲ مهرماه، در کلاس ششم «مدرسه الف.ر»، چند دانش‌آموز به شوخی جمله‌ای نامناسب درباره‌ی یکی از معلمان روی کاغذ می‌نویسند و دست‌به‌دست می‌چرخانند. اما کاغذ به دست معلم می‌افتد و همین موضوع پای معاون پایه‌ی ششم آقای «خ» را به کلاس باز می‌کند.
🔸این عمه‌ی داغ‌دیده ادامه می‌دهد: معاون تا می‌تواند به بچه‌ها توهین می‌کند و تهدیدشان می‌کند که «هرکس نویسنده‌ی این جمله باشد، صبح فردا را نمی‌بیند.» سپس برای شناسایی، دستخطِ کاغذ را با دفترچه‌ی مشق بچه‌ها تطبیق می‌دهد و بر اساس شباهت دستخطِ سام، او را مقصر معرفی می‌کند؛ در حالی که تا این لحظه هیچ‌کدام از ما مطمئن نیستیم حتی آن نوشته از سام بوده باشد!
🔸زارعی می‌گوید که سام، از لحظه‌ی مقصر شناخته شدن تا حدود دو ساعت بعد، طبق فیلم‌های دوربین مداربسته‌ی مدرسه، با دست‌های در هم گره‌کرده از معاون التماس می‌کرده تا از او بگذرد و با خانواده‌اش تماس نگیرد. اما به اشک‌ها و خواهش‌هایش هیچ توجهی نمی‌شود. حال او به قدری وخیم بوده که هنگام تعطیلی مدرسه نمی‌توانسته وسایلش را جمع کند و دوستانش لوازمش را داخل کیفش می‌گذارند.
🔸زارعی می‌گوید: سام بعد از برگشت از مدرسه حال خوشی نداشته و حتی ناهار هم نمی‌خورد. حدود ساعت چهار‌ونیم عصر، معاون مدرسه با پدرش تماس می‌گیرد و ضمن توضیح ماجرا تأکید می‌کند که سام فردا حق حضور در مدرسه را ندارد و والدینش باید خودشان مراجعه کنند.
🔸او با گریه ادامه داد: دوربین‌های مدار بسته‌ی خانه نشان می‌دهند، لحظه‌ای که سام متوجه تماس معاون با پدرش می‌شود، از خانه خارج شده، کنار نرده‌های راه‌پله ایستاده و سپس خود را از طبقه‌ی سوم به پایین پرت می‌کند. آن‌قدر تحت فشار روحی بوده که برای فرار از آن موقعیت به این تصمیم تلخ رسیده است.
🔸صدای مهیب برخورد سام با کف پارکینگ، خانواده را به پایین می‌کشاند. مادر سام پزشک است و با تمام توان تلاش می‌کند پسرش را احیا کند. او را با بدنی خون‌آلود به بیمارستان نمازی، محل خدمت خودش، می‌برند؛ اما پس از سه ساعت تلاش بی‌نتیجه، سام در ناباوری خانواده، جان می‌دهد.
🔸عمه‌ی سام با اشک می‌گوید: سام ما دیگر برنمی‌گردد؛ اما تمام تلاشمان را می‌کنیم تا هیچ دانش‌آموز دیگری قربانی فشار روحی مدارس نشود. هیچ کودکی نباید آن‌قدر تحت آزار روانی قرار گیرد که تصمیم بگیرد زندگی‌اش را تمام کند.
🔸عمه‌ی‌سام با اشاره به این‌که مدرسه‌ی سام غیرانتفاعی و دارای شهریه‌ی بالا بوده، تأکید کرد: والدینی که فرزندشان را در چنین مدارسی ثبت‌نام می‌کنند انتظار محیطی امن و آرام را دارند. اما بعد از این فاجعه، آموزش‌وپرورش فقط یک لوح بدون مهر و امضا برای ما فرستاد. مسئولان مدرسه هم حتی یک‌بار برای دلجویی اقدامی نکردند و هیچ پیگیری‌ای ندارند.
🔸خانواده‌ی سام از مدرسه و عوامل آن شکایت کرده‌اند و پرونده وارد روند قضایی شده است؛ اقدامی که هرچند سرنوشت این کودک را تغییر نمی‌دهد، اما شاید بتواند راهی باز کند تا هزاران دانش‌آموز دیگر دوران مدرسه‌ی آرام‌تری را تجربه کنند.
منبع: روزنامه شهرمردم-فرخنده آشوری/با تلخیص
