حافظ (۱):

واعظان کاین جلوه در محراب وُ منبر می کنند/چون به خلوت می روند آن کارِ دیگر می کنند

عرش وُ فرش وُ کُرسی وُ لوح وُ قلم

آنچه آورده؛ چه بوده جز ستم

با دروغ وُ با وقاحت وعده ها

آدم وُ عالم کشاندی تا عَدَم

در کف ات فوارۀ نفت آمده

حاصلش برپاییِ مرگ وُ اَلَم

حُرمتِ انسان وُ حُریّت حرام

از عَدم باید نویسد هر قَلَم

بُت تراشیدن پرستیدن نشان

صنعتِ میعاد وُ میلادِ صَنَم

مجلس ات طاعون تبارانِ تباه

خبرگانت خائنینی در رفاه

حوزه ها مشغولِ نشرِ فاجری

تارِ مویِ دختری کُفر وُ گناه

دفتر وُ صحنِ زمان صحرایِ تن

دین وُ دکان آمده اینک پناه

ارزشی شد واعظی وُ زاهدی

شیخ وُ مُفتی نوحه خوان رَمّالِ جاه

چاه راهِ رستگاری شد عیان

مکتب وُ محراب وُ منبر؛هان!گواه

نیست ایمانِ شما جز ادعا

قُدوۀ قتل اید وُ غارت اقتدا

از شرافت هیچ بویی بُرده اید!؟

ای خطیبِ فاسد ای مردِ خدا

با فریب وُ خدعه بر مسند شدید

دَلقِتان آلودۀ حرص وُ دغا

خفت وُ خواری نصیبِ سرزمین

آن امامِ پَست تان اندر خفا

با عبایی وُ قبایی حیله گر

در رکوع وُ پیشِ دنیا در دعا

خانه شد ویرانه بیرون از زمان

مردمان آوارگانی بی مکان

شد زیارتگاهتان بازارِ زر

از مُقوّا شد همه تقوایتان

سفره ها سرشارِ زَقّومِ(2)سَقَر(3)

مرشدی آورده مُعجز بی گمان

داغِ مرگِ زندگی بر دل نهاد

آسمان زندانِ بی رنگین کمان

آرزو در گور می گرید غریب

کودکِ پژمُرده برگی در خزان...

عبرتِ تاریخ آمد در سخن

روزگارانِ غم افزایِ وطن

حیف؛ از این مردمانِ با شکوه

حیف؛ از این خانه وُ نامِ کُهَن

تا به کِی ایرانِ ما خونین جگر

معرفت در زیرِ شلاقِ شَمَن...

انقلاب آید قیامت قامتی

تا تو را ویران کُنَد ای اَهرِمن

مافیا وُ محفلِ آدم کُشان

با شَمَن با کیش وُ ریش اندر کَفَن

ــــــــــــــــــــــ

۱-(حافظ به سعی سایه صفحۀ 272.نشر کارنامه تهران 1374).2-زَقّوم=درختی است در جهنم،دارای میوه ای بسیار تلخ(فرهنگ معین جلد دوم صفحۀ 1742).3-سَقَر=دوزخ،جهنم(فرهنگ معین جلد دوم صفحۀ 1893).

سعدی(کلیات سعدی گلستان باب دوم صفحۀ 120.تصحیح محمدعلی فروغی):

ترکِ دنیا به مردم آموزند/خویشتن سیم وُ غلّه اندوزند

سرکوبِ انسان وُ آزادی وُ زندگی وُ شادی:

شیخان را؛نانِ خشک خوردن وُ زحمتِ فقیهانه وُ فقیرانه وُ عابدانه است وُ ریاضت وُ نماز وُ روزه وُ تسبیح وُ سجاده وُ مُهر وُ داغِ عبادتِ الهی بر پیشانی وُ...؛آنان چشمداشتی به دسترنجِ مردمان ندارند وُ در کمالِ سادگی وُ صداقت وُ بی نیازی روزگار می گذرانند وُ تنها وُ تنها در اندیشۀ آسایش وُ آرامش وُ بزرگیِ مردمان اند وُ سرزمینِ باستانیِ ایران را چنان آباد وُ آزاد وُ زیبا ساخته اند که رشکِ تاریخ وُ همه جهان شده است وُ...دنیا از حسادت وُ اندوهِ آن؛در ماتمِ مدام است وُ عزاخانه ای شده است که نگو وُ نپرس...

آن مجالسِ عیش وُ نوشِ شبانه وُ آن خانه ها وُ آن قصرهایِ شگفت انگیز همه وُ همه دروغ وُ تبلیغاتِ دشمن است...شیخِ خرگردن وُ نمک به حرام وُ شکم بُشکه شایعه است...تقویتِ اراذل وُ اوباش وُ دشمنی با مردم ایران کذبِ محض است...تولیدِ نکبت وُ فحشا وُ فساد وُ سرقت وُ غارت وُ قتل وُ تجاوز وُ عفریتِ فقر...تحریفِ خصم است...نظامی بی شرم وُ بی شرافت وُ کثیف وُ عفونی وُ مُسری به نام جمهوریِ اسلامی طیب وُ طاهر است وُ قوۀ قضائیه ای که خشونت وُ شکنجه وُ قتل را تبلیغ وُ ترویج می کند وُ اعترافاتِ اجباری می گیرد مباح است وُ مجاز است وُ وظیفۀ گشتِ کُشتارِ ارشاد حراست از ثروتِ باد آورده است وُ قانون وُ خشم وُ خشونت حرفِ مُفت است وُ به عاملان وُ آمرانِ امر به معروف وُ نهی از منکر؛لوحِ تقدیر هم تقدیم می کنند...تمامِ اینها وظیفۀ اسلامی وُ انقلابی است وُ سخن از عفاف وُ اخلاق وُ تأمل وُ...بیهوده است زیرا که آن جنّتِ موعود چیزی نبود جز؛جهنمِ مشهود...شمخانی وُ شرکا...نشانِ ناچیزی از آن رذالت وُ دوزخی است که وعده داده بوده اند...

هاتف اصفهانی(دیوان تصحیح وحید دستگردی صفحۀ 87.ناشر کتابخانه ابن سینا):

من شیخ دامن پاک را آگاهم از حالِ درون/هاتف تو از وی بهتری با صدهزار آلودگی