حقایقی در دفاع از اسراییل، نوشته الن در شویتس برگردان از انگلیسی به فارسی: ب. بینیاز(داریوش)
با چاپ خوبی ازانتشارات فروغ در آلمان، بهار 1404 (2025 م)
کوروش گلنام - ویژه خبرنامه گویا
آقای ب. بینیاز (داریوش) با برگردان این کتاب از انگلیسی به فارسی، کار ارزشمندی انجام دادهاند. امیدوارم که مخالفان یهودیان و اسراییل این کتاب را که همه دادههایش بر مبنایِ فاکت و سند است بخوانند تا شاید اندکی در باره پندارها و دیدگاههای خود بیشتر اندیشه کنند.
کتاب دارای 32 تیتر و در حقیقت پرسش است از آن میان:
آیا اسراییل یک کشور امپریالیستی / استعماری است؟
آیا یهودیان اروپایی فلسطینیها را آواره کردهاند؟
آیا جنبش صیونیستی یک توطئه برای مستعمره کردن کل فلسطین بود؟
آیا یهودیان حاضر به تقسیم فلسطین نبودند؟
آیا یهودیان همیشه راهحلِ دوکشوری را رد کردهاند؟ و... فراوان پرسشهایِ کلیدی و مهمِ دیگر.
نگاهی کوتاه به بخشی ار تاریخ اسراییل و یهودیان
من تنها به یک بخش کوتاه ا زتاریخ یهودیان در این کتاب اشاره میکنم تا آنچنان که من در چند نوشته ونیز در یک پژوهش بنام "تابویی بنام فلسطین" اشارههایی داشتهام، یکبار دیگر تاکید کنم که هیچگاه نه حکومت فلسطینی در تاریخ بوده است و نه ملتی بهنام فلسطین وجود داشنته است. آنچه بعدها در سرزمین کنونی اسکان پیدا میکنند قبیلههای عرب بوده اند که حتا نامِ فلسطین در آن هنگام وجود نداشته است. اکنون به این بخش توجه بفرمایید:
"تاریخنگاران بر این نظرند که عبرانیها حدود هزاره دوم پیش از میلاد به این منطقه کنونی که اسراییل نامیده میشود وارد شدند. در زمان یوشع، بعدا درزمان پادشاه داوود و جانشینانش، همواره پادشاهی مستقلِ عبرانی وجود داشته است. مارتین گیلبرت مورخ مینویسد:"بیش از 1600 سال است که یهودیان بخش اصلی جمعیت ساکن این مکان را[که رومیان آن را فلسطین نامگذاری کردند] تشکیل میدهند." پس از تسخیر یهودیه توسط بابلیها، ایرانیان و یونانیان در سال 168 پیش ازمیلاد.، دوران نوزایی و بازسازی پادشاهی یهودی آغاز گردید؛ ولی در سالِ 63 پ.م. پادشاهی یهودی[حشمونائیم] توسط رومیها ساقط و اورشلیم تحتِ حاکمیتِ رومیها در آمد. رومیها در سالِ 70 و 135میلادی توانستند همه قیامهایِ یهودیان را سرکوب کنند و سپس نام یهودیه را به فلسطین تغیر دهند تا بتوانند بعدا هرچه دقیقتر یهودیزدایی کنند.
رومیها نام ساحلنشینهایِ سابق که به آنها فیلیستر میگفتند را روی یهودیه گذاشتند؛ از آن پس به یهودیه، فلسطین گفته میشود. علیرغم تلاشهای پیدرپی که ایتدا رومیها، بعدها صلیبیون وبرخی از امیران مسلمان برای پاکسازی یهودیان از فلسطین کردند، ولی موفق نشدند و هزاران بهودی همآنجا در شهرهای مقدس باقی ماندند، به ویژه در اورشلیم، صفد، طبریه و حبرون[لخلیل]. به علاوه جوامع یهودی در غزه، رفح، اشکلون، قیصریه، یافا[تلآویو]، عکا و اریحا وجود داشتند." برگهایِ 51 و 52 کتاب
خوانندگان گرامی توجه میفرمایید که در تاریخ، نه ملت فلسطینی موجود بوده است و نه سرزمینی بنام فلسطین تا زمان تسلط رومیها و دادن نام فلسطین که برگرفته از واژه فیلیستر بوده است.
در کتاب نکتههایِ بسیار ارزندهای هست برایِ نمونه نقش ویرانگر حاج امینالحسینی مفتی اعظم شهر اورشلیم در دوران جنگ دوم جهانی که به همکاری تنگاتنگی با هیتلر برای نابودی یهودیان میپردازد. از برگِ 87 کتاب به پیش
نگارنده نیز در پژوهش "تابویی بنام فلسطین" به مورد حاجالحسینی و کوششهای ضد انسانی او علیه یهودیان و دیدار و همکاری او با هیتلر و تشکیل سپاهی از مسلمانان و جنگیدن در کنار نازیستها پرداخته است و آدرس فیلمهای موجود در باره دیدارهای الحسینی با هیتلر و سان دیدن او از ارتش مسلمانان در آلمان را آوردهاست.

زنگِ مرگ، رضا بی شتاب

شمخانی؛ از آوار تا تالار! پارسا زندی















