هنرمندی بزرگ بود که هرگز در مقابل غاصبان میهن سر خم نکرد. پشت سر نابکاران جنگ افروز نیاستاد. در فیلمی از زبان کودکان این سرزمین، از زبان سنگ ها، اززبان جنگل، از زبان دریا، از زبان آسمان باز، از زبان باغ های گل، از زبان هنر مندان، از زبان سر بداران عاشق! از زبان کودکان چون آهن با ما سخن گفت.
از زبان گورستان های گمنام، از زبان خاوران ! از زبان جان های عاشقی که هرگز در این سرزمین تعداشان کم نبودند .از زبان مادران وطن، از زبان ما مهاجرانی که دردور دست ها در حسرت وطن می سوزیم!او در این قطعه فیلم از زبان تمامی خلق هائی که قرن ها وقرن ها در این سرزمین زیسته اندو می زیند سخن گفت!تا عشق به میهن را در وجودشان شعله ور سازد.
اززبان فردوسی، از زبان باربد، از زبان رودکی وحافظ از زبان عشق با ما سخن میگوید.
از زبان کودکان عاشق که عشق به میهن راچون عسلی شیرین از آوند های تنمان عبور می دهندو با معصومانه گیشان در جانمان می نشانند!
از دالان های نور،از میان انوار طلائی خورشید گذرمان مان می دهدتنمان را گرم میسازد وقلبمان را انباشته از نور میکند.
سرودی که بخشی از تاریخ این سرزمین است.
زمانی که خاک این سرزمین در زیر پای سربازان متفقین می لرزید و پرچم آن ها در استر آباد به اهتزاز در آمده بود ، نا امیدی ویاس بر دل ها حکم می راند! نطفه این سرود بسته شد.از زبان یک شاعر یک ترانه سرای به شور آمده به نام" گل گلاب" ! در موسیقی بزرگ مردی به نام روح الله خالقی جان یافت و با صدای ابریشمی آزاده ای به نام بنان بر دل ها جای گرفت . از دریچه دوربین یک هنرمند فیلم ساز بنام ناصر تقوائی در دیدگانمان می نشیند. در خاطره ها یمان حک می شود!شورعشق به میهن اجدادی را در درونمان شعله ورمی سازد.
سرودی که بعد از انقلاب اسلامی همراه تنی چند از سازندگان بعدی خود به زندان حکومت اسلامی رفت ودر محاق افتاد. در جنگ خانمان سوز ایران وعراق اززندان بیرون آمد تا شور وطن پرستی را در دل سربازان این سرزمین شعله ور سازد!
"دور از تو باد اندیشه بدان پاینده مانی تو جاودان ."
سرودی ملی ! سرودی خوش برای ملت !سرودی نا خوش چون خنجری برقلب امت گرایان حاکم ضدملت و جریان های سیاسی که هنوز تنشان از شنیدن این سرودملی کهیر می زند و آن را سرودی شونیستی می دانند. یادت گرامی "ناصر تقوائی" عزیز! بزرگ مردی میهن پرست که تو بودی! راست قامتی آزاده در برابر غاصبان وطن! فرو تنی عاشق در برابر مردمان این سرزمین که خاکش دور وگوهر است!
