روایت احمد زیدآبادی از حضورش در جمع دانشجویان بسیجی

در محفل دانشجویان بسیجی چه گذشت؟

احمد زیدآبادی

دیشب در برنامۀ بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق، دانشجویان بسیجی گلایه‌مند بودند که چرا از آنان و دانشگاه‌شان به عنوان افراد و محیطی بسته و منجمد و مخالف هرگونه گفتگو و تعامل در رسانه‌ها یاد می‌شود؟

خود را افرادی باز و مدافع بحث و گفتگو معرفی می‌کردند و دعوت از مرا هم شاهد این ویژگی می‌دانستند.

واقعیت این است که بحث‌ها در فضایی بسیار محترمانه و آرام و در عین حال، صریح و بدون پرده صورت گرفت.

دانشجویانی که وارد بحث شدند، از علاقه‌مندان پر و پا قرص شیخ محمدتقی مصباح یزدی بودند و ظاهراً شاکلۀ ذهنی آنان کاملاً تحت تأثیر نظرات آقای مصباح شکل گرفته است. از این جهت مشخص است که نگاه اعتقادی و سیاسی آنها و فهم‌شان از شرایط داخلی و خارجی کشور چه هست. با این حال، آنان آقای مصباح را فردی حامی تعامل و گفتگو و هم‌سلک مرحوم مطهری می‌دانستند. تفاوت‌های مبنایی اندیشه‌های مرحوم مطهری و آقای مصباح که در مورد آن توضیح مختصری دادم، مورد قبول‌شان واقع نشد.

در هر حال، اکثریت آنها به نظرم جوانان صادقی آمدند گرچه به خودشان هم گفتم که اگر تغییر و تحول و اصلاحی در فکر و روش خود پدید نیاورند، حتی برای همین نظامی که مدافع سرسخت آنند، بخشی از مشکل خواهند بود تا راه‌حل!

در انتها یادآوری این نکته هم لازم است که در سال‌های گذشته، برگزاری چنین جلسه‌ای در محیطی آرام و صمیمانه غیرممکن بود و کار معمولاً به پرخاش و درگیری لفظی و چه بسا تهدید و زد و خورد می‌کشید! بنابراین، چیزی در این بین تغییر کرده است، اما شاید بیش از اندازه دیرهنگام!

***